O βάτραχος του βίντεο που θα δείτε ευθύς αμέσως δεν τρώει ένα σκαθάρι, αλλά είναι το σκαθάρι αυτό που τον καταβροχθίζει!

Και δεν ορμά μάλιστα σε μικρότερη λεία, όπως κάνουν συνήθως τα κολεόπτερα, καθώς αυτό το βάζει με τα αμφίβια, πλάσματα πολύ μεγαλύτερου μεγέθους από τα κυβικά του δηλαδή…

Ήδη από νύμφη, το σκαθάρι του γένους Epomis δελεάζει βατράχια και σαλαμάνδρες να του επιτεθούν. Και γιατί όχι άλλωστε, είναι μικρότερο και μοιάζει ανυπεράσπιστο. Όταν του ορμήσουν όμως, το έντομο βυθίζει τα σαγόνια του στον θηρευτή και του απομυζεί τελικά τη ζωή.

Μόλις η νύμφη μεταμορφωθεί σε ενήλικο πλάσμα, συνεχίζει μάλιστα την ίδια πεπατημένη, μόνο που τώρα το σκαθάρι είναι ακόμα δυνατότερο και χτυπά με σαφώς πιο βάρβαρο τρόπο. Πλέον κομματιάζει τους μυς των ποδιών του βατράχου για να μην μπορεί να ξεφύγει.

Ο φουκαριάρης ο βάτραχος το μόνο που βλέπει είναι μια κάμπια να κουνά αμήχανα τις κεραίες της και σκέφτεται αμέσως… φαΐ. Μόλις κοντοζυγώσει τον μικροσκοπικό εχθρό, θα λάβουν χώρα δύο σενάρια και κανένα δεν θα έχει ευτυχές τέλος για τον βατραχάκο.

Είτε θα βάλει λοιπόν τη νύμφη στο στόμα του και θα τη δει να του κατασπαράζει τη γλώσσα είτε, αν είναι πιο τυχερός, θα του επιτεθεί στη σάρκα του. Είναι γρηγορότερη από τον βάτραχο και η φημισμένη γλώσσα του δεν μπορεί να τη νικήσει. Αν μάλιστα είναι ολότελα άτυχος, θα καταφέρει να την καταπιεί, αν και τη συνέχεια τη φανταζόμαστε όλοι…

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Τορόντο που ανέλυσαν τη συμπεριφορά του Epomis dejeani παρατήρησαν και κάτι εξίσου απίθανο. Πως παρά το γεγονός ότι είχε μόλις τραφεί με έναν βάτραχο, δεν είχε στο σώμα του ούτε ρανίδα του αίματός του! Η νύμφη διοχετεύει ένζυμα στο σώμα του άμοιρου αμφίβιου και λιώνει ουσιαστικά τη σάρκα του, με την πέψη να ξεκινά πριν καν μπει στο στομάχι της.

Ακόμα και οι σαλαμάνδρες δεν γλιτώνουν από το σκαθάρι, το οποίο έπειτα από κάνα-δυο ώρες θα αφήσει έναν σωρό από κόκαλα και δέρμα. Τα ενήλικα μάλιστα σκαθάρια γίνονται σαφώς πιο αιμοβόρα και την πέφτουν ακόμα και σε αποδυναμωμένα τρωκτικά ή τραυματισμένα πουλιά.

Τα χτυπούν στους μυς, για να μην μπορούν να διαφύγουν, και τα τρώνε μετά ζωντανά. Το όλο πράγμα αψηφά μάλιστα τους ίδιους τους κανόνες της φύσης, καθώς μόλις στο 10% των περιπτώσεων του ζωικού βασιλείου ο θηρευτής είναι μικρότερος από τη λεία του. Το συγκεκριμένο σκαθάρι παραμένει ωστόσο μοναδικό μέχρι στιγμής για το γεγονός ότι και το ίδιο αποτελεί λεία για τον μεγαλόσωμο θηρευτή του!

Πώς τα καταφέρνει από φαγητό να μετατρέπεται σε… μαχαιροπίρουνο, μόνο αυτό το ξέρει…