Ο Πολ Αλεξάντερ ήταν έξι ετών όταν χτυπήθηκε από πολιομυελίτιδα, η οποία τον άφησε παράλυτο από τον λαιμό και κάτω. Αδυνατώντας να αναπνεύσει χωρίς βοήθεια, τοποθετήθηκε μέσα σε έναν ειδικό σωλήνα που ονομαζόταν «σιδερένιος πνεύμονας», με τον οποίο έμαθε να ζει… αρμονικά.

Ο Πολ έδειξε δύναμη ψυχής παρόλο που ζει εξαρτημένος από το μηχάνημα και κατάφερε να αναπτύξει δικό του τρόπο αναπνοής τον οποίο αποκαλεί «αναπνοή βατράχου» και ο οποίος του επιτρέπει να βγαίνει και έξω από τη συσκευή.

Ο συγκεκριμένος αναπνευστήρας, που μοιάζει με φέρετρο, απαιτεί από τους ασθενείς να ξαπλώνουν μέσα σε αυτόν, με μια συσκευή στερεωμένη σφιχτά γύρω από το λαιμό τους. Η συσκευή λειτουργεί με τη δημιουργία κενού και έτσι οι πνεύμονες του ασθενούς τροφοδοτούνται με οξυγόνο καθώς το κεντρικό νευρικό σύστημα και η αναπνευστική λειτουργία έχουν καταστραφεί από την πολιομυελίτιδα.

Πώς ανέπτυξε μόνος του τεχνική αναπνοής

Ενώ βρισκόταν στο νοσοκομείο, οι γιατροί προσπάθησαν να κάνουν τον Πολ να αναπνεύσει μόνος του, αποσυνδέοντάς τον από το μηχάνημα. Ωστόσο, με το που έγινε αυτό άρχισε να μελανιάζει και λιποθύμησε. Τελικά όμως, ο Πολ κατάφερε να αναπνεύσει μόνος του αναπτύσσοντας μια πολύ πολύπλοκη τεχνική που λέγεται «αναπνοή του βατράχου», όπως μεταδίδει η New York Post.

Η ιατρική ονομασία για την «αναπνοή του βατράχου» είναι η «γλωσσοφαρυγγική αναπνοή» που γίνεται με την κατάποση αέρα. Η φυσικοθεραπεύτρια του Πολ, η κυρία Σάλιβαν, ήταν εκείνη που τον βοήθησε να αναπτύξει αυτή την τεχνική της αναπνοής. Ο Πολ χρειάστηκε ένα χρόνο και μόλις κατάφερε να αναπνεύσει μόνος του για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπόρεσε να βγει έξω από τον σιδερένιο πνεύμονα. Καθόταν στην αρχή στη βεράντα του σπιτιού και στη συνέχεια έβγαινε στην αυλή.

Παρόλο που για να ζει έπρεπε να κοιμάται στον σιδερένιο πνεύμονα, ο Πολ άρχισε σιγά σιγά να βγαίνει και έξω από την αυλή. Στα 21 του χρόνια, έγινε ο πρώτος άνθρωπος που αποφοίτησε από λύκειο στο Ντάλας χωρίς να παρακολουθήσει αυτοπροσώπως τα μαθήματα.

Ο Πολ αποτύπωσε όσα έζησε στην 155 σελίδων αυτοβιογραφία του, την οποία έγραψε μέσα σε πέντε χρόνια. Ο Πολ έγραφε κάθε λέξη με ένα στυλό το οποίο ήταν συνδεδεμένο με ένα ραβδί στο στόμα του. Τώρα, στα 77 του χρόνια, είναι ένας από τους τελευταίους ανθρώπους στον κόσμο που εξακολουθεί να χρησιμοποιεί σιδερένιο πνεύμονα και βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά σε αυτόν για να αναπνέει. Καθώς ο Alexander έχει γεράσει, έχει περιοριστεί στο μηχάνημα και χρειάζεται 24ωρη φροντίδα σε μια εγκατάσταση στο Ντάλας. Όπως είπε ο άντρας στον Guardian το 2020, τη στιγμή που αναπτύχθηκαν νεότερα μηχανήματα, είχε συνηθίσει το «παλιό σιδερένιο άλογό του».

«Αγωνίζεται να διατηρήσει τον σιδερένιο πνεύμονά του, να αντέξει οικονομικά την υγειονομική περίθαλψη και να βρει στέγη που να καλύπτει τις ανάγκες του. Ο Paul ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα ενός δωματίου που δεν έχει παράθυρο», αναφέρεται σε μια έκκληση του GoFundMe τον Νοέμβριο του 2022. «Σας ευχαριστώ που νοιάζεστε για έναν άνθρωπο που έχει βοηθήσει πολλούς σε όλη του τη ζωή».