Προσεκτικός στην πλειοψηφία του είναι ο γερμανικός και ολλανδικός Τύπος στην απόδοση ευθυνών για τη συντριβή του αεροσκάφους των μαλαισιανών αερογραμμών. Σε κάθε περίπτωση όλοι οι σχολιαστές συμφωνούν ότι η τραγωδία είναι απότοκο του πολέμου στην Ανατολική Ουκρανία.
Από λάθος η κατάρριψη;
Ενδεικτικό επ’ αυτού, το σχόλιο της Frankfurter Allgemeine Zeitung. «Πρέπει να βρεθούν οι ένοχοι και να τιμωρηθούν, ανεξαρτήτως από ποια πλευρά βρίσκονται», σημειώνει ο σχολιαστής της. «Για τον υπεύθυνο αυτού του πολέμου υπάρχει βεβαιότητα, ακόμη κι αν ορισμένοι αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό το γεγονός ότι οι ουκρανικές μονάδες βάλλονται από ρωσικό έδαφος και ότι ρωσικά μαχητικά χτύπησαν ουκρανικά αεροσκάφη». Ο γερμανός σχολιαστής επικρίνει την εφεκτική στάση της ΕΕ απέναντι στη Ρωσία. «Η ΕΕ δυσκολεύεται στο θέμα επιβολής κυρώσεων σε βάρος της Μόσχας», παρατηρεί. «Κάθε φορά που δείχνει η Ρωσία μια πιο συμβιβαστική στάση, οι Ευρωπαίοι θέλουν να το βλέπουν ως αχτίδα ελπίδας. Είναι σωστό να χρησιμοποιεί κανείς μικρές ευκαιρίες για διαπραγματεύσεις, αλλά έχει φτάσει η στιγμή για πιο σκληρές κυρώσεις από αυτές που αποφάσισε η ΕΕ προχθές στις Βρυξέλλες», όπως μεταδίδει η Deutsche Welle.
Η εφημερίδα Hessische Niedersächsische Allgemeine προειδοποιεί ότι δεν πρέπει να βγαίνουν γρήγορα συμπεράσματα. «Γιατί καμιά από τις εμπόλεμες πλευρές δεν έχει συμφέρον από την κατάρριψη ενός αεροσκάφους της πολιτικής αεροπορίας. Ορισμένες ενδείξεις οδηγούν στο λάθος. Από τους φιλορώσους αυτονομιστές; Από τον ουκρανικό στρατό; Από ρωσικές μονάδες; Το ποια πλευρά φέρει την ευθύνη, δεν θα ξεκαθαριστεί γρήγορα. Οι συγγενείς των θυμάτων έχουν πάντως το δικαίωμα να μάθουν την αλήθεια. Η χθεσινή τραγωδία πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως ευκαιρία για να ζητηθεί από τους εμπλεκόμενους και πάλι να δείξουν αυτοσυγκράτηση».
Η ολλανδική εφημερίδα de Volkskrant θέτει τη Μόσχα προ των ευθυνών της. «Εάν αποδειχθεί ότι πράγματι οι αυτονομιστές κατέρριψαν το αεροσκάφος, θα προκληθεί ένα διπλωματικό τσουνάμι κατά της Ρωσίας (…). Το Κρεμλίνο βρίσκεται ενώπιον διλήμματος. Θα μπορούσε να άρει την υποστήριξή του στους αυτονομιστές, να κλείσει τα σύνορα και να παρακολουθεί τον ουκρανικό στρατό να καταστέλλει την εξέγερση. Θα ήταν ένα πικρό ποτήρι για το Πούτιν. Αλλά και η εναλλακτική είναι εξίσου δυσάρεστη, η επιστροφή στη σκοτεινή περίοδο του Ψυχρού Πολέμου», παρατηρεί ο ολλανδός σχολιαστής.
