Πολλοί ήταν αυτοί που είχαν προβλέψει ότι η άνοδος του ψηφιακού βιβλίου θα σήμαινε το θάνατο των βιβλιοθηκών. Κι όμως, αρχιτέκτονες ανά τον κόσμο προσπάθησαν να διαψεύσουν τις προβλέψεις χτίζοντας υπερσύγχρονες βιβλιοθήκες προσαρμοσμένες στα δεδομένα της εποχής.

Ακόμα και η εταιρεία Amazon αναγκάστηκε να πάει με το ρεύμα καθώς πουλάει αυτή τη στιγμή περισσότερα ηλεκτρονικά βιβλία από ό,τι κανονικά. Επομένως δεν προκαλεί εντύπωση ότι οι νέες βιβλιοθήκες αποτελούν σημεία συνάντησης πολυμέσων.

Μια από αυτές τις βιβλιοθήκες είναι και αυτή του ομοσπονδιακού ινστιτούτου τεχνολογίας στη Λοζάνη που συγκεντρώνει δέκα βιβλιοθήκες σε μια. Η διαφορά από τις άλλες βιβλιοθήκες γίνεται αντιληπτή από την είσοδο κιόλας όπου αντικρίζει κανείς γυάλινες θήκες με ηλεκτρονικά gadgets. Στο εσωτερικό της πωλούνται εφημερίδες στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα αραβικά και τα κινέζικα ενώ ένα βιβλιοπωλείο πουλάει βιβλία του Τεν Τεν. Ο επικεφαλής της κατασκευής της βιβλιοθήκης δήλωσε: «Θέλαμε να δημιουργήσουμε κάτι σαν τη Disneyland της γνώσης. Εμείς οι βιβλιοθηκάριοι δεν μένουμε προσκολλημένοι τόσο στα βιβλία, όσο στους χρήστες».

Οι βιβλιοθήκες της νέας χιλιετίας είναι συνήθως τεράστια οικοδομήματα που αποπνέουν την ετοιμότητα μιας πόλης να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις του μέλλοντος. Η βιβλιοθήκη στην πόλη Cottbus της Γερμανίας χτίστηκε από ελβετική εταιρεία και τα χρώματα στο εσωτερικό της παραπέμπουν περισσότερο σε ζαχαρωτό παρά σε βιβλιοθήκη.

Αυτό είναι το αναγνωστήριο στο Grimm Center του πανεπιστημίου Humboldt στο Βερολίνο. Και μπορεί να μοιάζει λίγο πιο παραδοσιακό ωστόσο ο στόχος της πρόσβασης στη γνώση είτε μέσω των παραδοσιακών βιβλίων είτε μέσω μιας οθόνης, παραμένει κοινός.

Η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας που εγκαινιάστηκε το 2002 αποτελεί ένα παλάτι γνώσης υψηλής τεχνολογίας. Οι επισκέπτες δεν αντικρίζουν ράφια με βιβλία αλλά διακομιστές.

Η νέα σύγχρονη βιβλιοθήκη της Στουτγάρδης που κατασκευάστηκε από τον Νοτιοκορεάτη αρχιτέκτονα Eun Young Yi, εγκαινιάστηκε πριν από λίγες μέρες.

Ο Νοτιοκορεάτης αρχιτέκτονας προνόησε και για την κατασκευή ενός εντελώς άδειου δωματίου το οποίο ονομάζει «δωμάτιο της σιωπής», στο εσωτερικό του κτιρίου.