Η Kirsty Bonnick ήθελε οπωσδήποτε να πετύχει το περιβόητο «thigh gap», το κενό δηλαδή ανάμεσα στους μηρούς. Ήταν τέτοια η εμμονή της που έφτασε να καταναλώνει μέχρι 500 θερμίδες την ημέρα ενώ γυμναζόταν τρεις ώρες την ημέρα.
Το βάρος της έφτασε από τα 65 κιλά τα 38 σε λιγότερο από έναν χρόνο.
Η 22χρονη σήμερα διαγνώστηκε με «αθλητική ανορεξία» ή «ψυχαναγκαστική άσκηση», διαταραχή πρόσληψης τροφής που συνδέεται με την υπερβολική και εμμονική άσκηση.
«Περνούσα ώρες στα social media κοιτάζοντας φωτογραφίες κοριτσιών με επίπεδη κοιλιά και τεράστιο κενό ανάμεσα στους μηρούς. Άρχισα να μισώ τα μυώδη πόδια μου και η ανάγκη να αποκτήσω την ίδια εικόνα με τα κορίτσια αυτά κυρίευσε τη ζωή μου. Θα έκανα τα πάντα για να αποκτήσω τέτοιο σώμα», εξηγεί στη Daily Mail.
Τον Μάρτιο του 2014 το βάρος της έπεσε στα 57 κιλά. «Όλοι μου έλεγαν πόσο όμορφη έδειχνα αλλά για μένα δεν ήταν αρκετό. Ακόμα δεν είχα thigh gap οπότε εντατικοποίησα τη γυμναστική μου και περιόρισα το φαγητό μου», εξηγεί.
Καταναλώνοντας λιγότερες από 500 θερμίδες την ημέρα, η Bonnick αναγκαζόταν να λέει ψέματα στους φίλους και τον σύντροφό της σχετικά με το φαγητό της. Ο 23χρονος αγαπημένος της Liam Denison δεν σταματούσε να τη ρωτά για τις διατροφικές συνήθειές της αλλά εκείνη επέμενε πως δεν είχε κανένα πρόβλημα.
Άρχισε κι εκείνη να ανεβάζει φωτογραφίες στο ίντερνετ και να συγκρίνει το κενό ανάμεσα στους μηρούς της με άλλα κορίτσια.
Καθώς το βάρος της έπεφτε, ωστόσο, υπήρξαν κι άλλες αλλαγές στο σώμα της: δεν μπορούσε να κοιμηθεί για περισσότερες από τρεις ώρες καθώς τα κόκκαλά της που προεξείχαν την πονούσαν. Έχασε τη συγκέντρωσή της στο Πανεπιστήμιο. Οι βαθμοί της άρχισαν να πέφτουν και στα μαθήματα ήταν σαν ζαλισμένη, αδυνατώντας να συγκεντρωθεί.
Έξι μήνες αργότερα είχε φτάσει τα 38 κιλά.
Η 49χρονη μητέρα της Karen, που ανησυχούσε για την υγεία της κόρης της, την πήγε στον γιατρό του πανεπιστημίου όπου η διάγνωση ήταν «αθλητική ανορεξία» ή υπεργυμνασία.
«Η μαμά μου νόμιζε πως είχα διαβήτη επειδή ήμουν τόσο αδύνατη και κουρασμένη. Όταν ο γιατρός μας είπε για την ανορεξία εγώ δεν αντέδρασα καθόλου. Η μαμά μου έκλαιγε λέγοντας πως ήταν δικό της λάθος. Αλλά εγώ ακόμα πίστευα πως δεν έχω κανένα πρόβλημα», αφηγείται.
Ο γιατρός την προειδοποίησε πως θα κατέληγε στο νοσοκομείο αν δεν έπαιρνε βάρος.
Θορυβημένη αποφάσισε να το προσπαθήσει και με την καθοδήγηση των γονιών της υιοθέτησε δίαιτα 2.500 θερμίδων την ημέρα.
Τον πρώτο μήνα πήρε σχεδόν 7 κιλά αλλά ο αγώνας της δεν είχε φτάσει στο τέλος του.
«Πονούσα συνέχεια, ήταν σαν να με έχει χτυπήσει λεωφορείο, η μετάβαση από τις 500 θερμίδες στις 2500 ήταν πραγματικό σοκ για τον οργανισμό μου. Το σώμα μου δεν είχε συνηθίσει το φαγητό οπότε άρχισα να πρήζομαι. Αναγκάστηκα να σταματήσω την άσκηση. Ήξερα όμως πως αν εγκατέλειπα την προσπάθεια θα έπρεπε να τα ξανακάνω όλα από την αρχή.
Μένοντας μακριά από τη ζυγαριά, για να μην τροφοδοτεί την εμμονή της με τα κιλά, η 22χρονη κατάφερε τον Απρίλιο του 2015 να φτάσει ξανά τα 57 κιλά με ΔΜΣ 21.
«Τώρα ξέρω πως το σώμα μου δεν ήταν ποτέ φτιαγμένο για να έχω thigh gap, είναι ένας εντελώς μη ρεαλιστικός στόχος. Η ζωή μου βελτιώθηκε από τότε που έμαθα να αγαπώ το σώμα μου όπως είναι. Η ανάρρωση ήταν το πιο τρομακτικό πράγμα που έχω κάνει ποτέ, αλλά είμαι τόσο χαρούμενη που πήρα αυτή την απόφαση», καταλήγει.
