Το Love Van, με κέφι και διάθεση για εξερεύνηση, συνεχίζει το ταξίδι του στη Σλοβενία που στόχο έχει τη διάσχιση της χώρας από τα βουνά της (Slovenian mountain trail), αλλά και την καταγραφή οπτικοακουστικού υλικού που θα αποτελέσει μέρος του ντοκιμαντέρ του με τίτλο «LookWIthIn».

Το βανάκι της ανθρωπιάς και της αγάπης, το οποίο βγήκε τους τελευταίους μήνες στους δρόμους της πρωτεύουσας για να δείξει τη στήριξή του στους άστεγους πολίτες, φτιάχνει τη δική του ταινία μικρού μήκους που το καλοκαίρι του 2022 θα προβληθεί σε όλη τη χώρα.

Ο Λευτέρης Παρασκευάς, βασικός πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ «LookWIthIn» και εμπνευστής του Love Van, μαζί με την υπόλοιπη ομάδα έφτασε στη Σλοβενία την Τρίτη (17/8) και ξεκίνησε αμέσως την ανάβαση στο βουνό. Στόχος τους η διάσχιση των 617 χιλιομέτρων 43.000 θετικής υψομετρικής διαφοράς ημιαυτόνομα σε 14 ημέρες, όταν ο μέσος ορειβάτης χρειάζεται 37 ημέρες.

Το Love Van στη Σλοβενία: 26 Αυγούστου, 10η ημέρα

«Σήμερα είναι η μεγάλη ημέρα. Οι λόγοι είναι δυο. Αρχικά αποφασίσαμε να στείλουμε μέρος του εξοπλισμού μας και των υλικών μας στο τερματισμό και να μειώσουμε το βάρος που κουβαλάμε από 12 κιλά στα 8. Αυτό μας δίνει το αβαντάζ να κινούμαστε από εδώ και πέρα πιο γρήγορα, να ανεβαίνουμε τις ανηφόρες αβίαστα και με τελικό αποτέλεσμα να φτάσουμε πιο γρήγορα στον προορισμό μας. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι επιτέλους είμαστε κάτω από την ψηλότερη κορυφή της διαδρομής μας 2.864 Triglav και έχουμε ήδη περάσει το μισό της διάσχισης μας κατά 70 χιλιόμετρα» επισημαίνει χαρακτηριστικά ο Λευτέρης Παρασκευάς, μιλώντας στο newsbeast.  

Πιστός το καθημερινό μας ραντεβού, μας εξηγεί: «Το βουνό Triglav ανήκει στον εθνικό δρυμό της Σλοβενίας. Τα πάντα μέσα στον δρυμό είναι οργανωμένα με πολλά μονοπάτια για περπάτημα, καταρράκτες, χώρους αναψυχής και εγκαταστάσεις για διάφορα αθλήματα που σχετίζονται με την φύση».

Και προσθέτει: «Στις 9:00 ξεκινάμε την σημερινή μας προσπάθεια. Σκοπός μας να διανύσουμε 20 χιλιόμετρα με 2.000 υψομετρική διαφορά σε σχεδόν 8 ώρες με προορισμό μας το καταφύγιο κάτω από την κορυφή που θα περάσουμε το βράδυ μας. Η διαδρομή της ανάβασης είναι απότομη, εκτεθειμένη, επικίνδυνη και πολύ κουραστική. Αρκετά σημεία από αυτά η κλίση είναι 50-60 %, είναι ασφαλισμένα με συρματόσχοινο χοντρό και άλλα πάλι έχουν σιδερένια χερούλια πακτωμένα στα βράχια για να μπορείς να σκαρφαλώνεις πιο εύκολα».

«Πριν ξεκινήσουμε το περπάτημα της ημέρας μας βάζουμε πάντα έναν στόχο ανάλογα με την διαδρομή μας. Ο σημερινός στόχος μας ήταν από την αρχή να περπατάμε ήρεμα και με ρυθμό ώστε να μην κάνουμε σε όλη την ανάβαση πάνω από δυο στάσεις. Έτσι και έγινε. Μετά από 11 χιλιόμετρα μέσα στο εθνικό δρυμό, και όλες τις ομορφιές του η δύσκολη ανάβαση ξεκινά… Ο Μανώλης είναι πάντα μπροστά μας για να κινηματογραφεί την πορεία μας. Εγώ βρίσκομαι στην μέση και ο Βασίλης που με το που πάτησε τα πόδι του εδώ έπεσε κατευθείαν στα βαθιά» υπογραμμίζει ο κ. Παρασκευάς.

Και συμπληρώνει: «Μετά κόπων και βασάνων» οι ώρες περνάνε, το τοπίο είναι άγριο αλλά όμορφο και εμείς παλεύουμε να προσεγγίσουμε το καταφύγιο. Από σχετικά μακρινή απόσταση μπορούμε αν δούμε την ουρά του κόσμου που προσπαθεί να προσεγγίσει την κορυφή. Αυτό μας αγχώνει, γιατί δεν θέλουμε για κανέναν λόγο να μείνουμε στην κορυφή για πολύ ώρα.

Επιτέλους φτάνουμε στο καταφύγιο. Σοκ και δέος το πώς φτιάχτηκε ένα τόσο μεγάλο κτίριο 176 κρεβατιών σε τόσο μεγάλο υψόμετρο με όλες αυτές τις ανέσεις. Κόσμος περιμένει να κλείσει την διαμονή του μετά την επίτευξη της κορυφής, ουρά στην κουζίνα που βγαίνει το φαγητό, οι μπύρες άφθονες και σε λίγη ώρα τα τραγούδια και οι χοροί έχουν ξεκινήσει στην σάλα του χώρου. Εμείς καθόμαστε στα γρήγορα να φάμε και κατευθείαν πηγαίνουμε στα κρεβάτια μας για να τακτοποιηθούμε. Ξεκούραση και ύπνος νωρίς, μακριά από τους χορούς και τα πανηγύρια, γιατί η επόμενη ημέρα μας θα είναι αρκετά δύσκολη και επικίνδυνη» καταλήγει.

Φωτογραφίες: Emmanouil Armoutakis