Ως ένας από τους μεγάλους διανοούμενους και επιστήμονες του 20ού αιώνα, ο γερμανός πολυμαθής Έριχ Φρομ έβαλε σκοπό να φέρει κοντά την ψυχαναλυτική προσέγγιση του Σίγκμουντ Φρόιντ και τον διαλεκτικό υλισμό του Καρλ Μαρξ, αφήνοντας μεγάλο έργο στους τομείς γνώσης που δραστηριοποιήθηκε. Κοινωνιολόγος, ψυχαναλυτής και φιλόσοφος, δεν ήταν και πολλά τα πεδία γνώσης με τα οποία δεν ασχολήθηκε ο Φρομ, συμβάλλοντας με τη σκέψη του στην ψυχολογία, την ανθρωπολογία, τη θρησκεία, την κοινωνιολογία, αλλά και σε επιμέρους φιλοσοφικούς κλάδους, όπως η ηθική. Γερμανοεβραίος στην καταγωγή, πήρε τον δρόμο για τον Νέο Κόσμο με την άνοδο του ναζισμού το 1934 καταγράφοντας μια διαδρομή που μπόλιασε φιλοσοφία και πολιτική και γέννησε μια νέα σχολή σκέψης που θα έμενε γνωστή ως πολιτική ψυχολογία. Ως ψυχαναλυτής, ο Φρομ άσκησε κριτική στη μαρξιστική θεωρία για την υποβάθμιση της σημασίας του ψυχολογικού παράγοντα και ταυτοχρόνως αναγνώρισε τα τρωτά της φροϊδικής θεωρίας, καθώς η ψυχανάλυση δεν λάμβανε υπόψη τις ιστορικές μεταβολές και τα κοινωνικά φαινόμενα. Ο Φρομ έμεινε γνωστός για τις ιδέες του αναφορικά με την ελευθερία, την οποία θεωρούσε αναπόσπαστο τμήμα της ανθρώπινης φύσης, το κοινωνικό ασυνείδητο, τον ουμανισμό και την κριτική ανάλυση αλλά και τις θεωρίες του για τη δόμηση της προσωπικότητας και τη φύση της ανθρώπινης ανάγκης, παραμένοντας ένα από τα κορυφαία ονόματα της Σχολής της Φραγκφούρτης…
Πρώτα χρόνια
Τα χρόνια της Αμερικής
Συνεισφορά στην ψυχολογία και την πολιτική σκέψη