«Δεν επανέρχομαι στην πολιτική ζωή, δεν επανέρχομαι και στον κοινοβουλευτικό βίο», ξεκαθαρίζει ο πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος, ο οποίος διαπιστώνει έλλειψη ωριμότητας στο πολιτικό σύστημα, «με εξαίρεση διάσπαρτες δυνάμεις».

Σε συνέντευξή του στο «Βήμα online», ο κ. Παπαδόπουλος επικροτεί τη θητεία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελου Βενιζέλου στο υπουργείο Οικονομικών και καλεί τα κόμματα να δεσμευτούν για την πολιτική που θα ακολουθήσουν μετά τις εκλογές.

Υπάρχουν δύο σχολές μεταξύ των υπουργών Οικονομικών, στη διαδρομή από τη μεταπολίτευση, αναφέρει ο πρώην υπουργός.

«Είναι εκείνοι οι υπουργοί οι οποίοι διαχειρίστηκαν όλβο, δάνειο, πλούτο, περίοδο παχιών αγελάδων, δανειακής ευημερίας και εκείνοι οι οποίοι διαχειρίστηκαν κρίσεις.

Σ’ αυτή την κατηγορία, επειδή έτυχε να το διαχειριστώ, και το ξέρετε καλά την περίοδο ’93-’96, που ήταν μια πολύ σκληρή περίοδος κρίσης, σ’ αυτή την κατηγορία υπάγεται και ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος.

Ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία πια και τον βλέπει κανείς να είναι βαθιά ώριμος και συνειδητοποιημένος. Πιστεύω ότι είναι και άλλοι μέσα στο πολιτικό σύστημα. Εύχομαι αυτό το πνεύμα που σήμερα διατυπώνει και εκφράζει να καθορίσει την προσωπική του στάση και ελπίζω να το επιβάλει και στο υπόλοιπο σύστημα -εκεί έχω πολύ μεγάλες αμφιβολίες- και μέχρι τις εκλογές και κυρίως μετά τις εκλογές».

Αναφερόμενος στην υφιστάμενη πολιτική κατάσταση και την προοπτική εξόδου από την κρίση, ο κ. Παπαδόπουλος κάνει λόγο για «βασανιστική περίοδο» που θα διαρκέσει ως το 2020 και επισημαίνει την ανάγκη για «πολιτικό βολονταρισμό» και «αξιοποίηση της υπάρχουσας τεχνοκρατικής γνώσης, η οποία βρίσκεται συσσωρευμένη, αλλά και με δύναμη που δεν μπορεί να εκφραστεί και να αξιοποιηθεί γιατί δεν υπάρχουν, δυστυχώς, ηλικίες από 25-30 έως 40 ετών στη χώρα μας έτοιμες».

Κατά τον πρώην υπουργό, η χώρα μετά τις εκλογές πρέπει να είναι «κυβερνήσιμη» και, όπως συμπληρώνει, «όχι με την έννοια αν θα σχηματιστεί κυβέρνηση», καθώς πιστεύει ότι «θα σχηματιστεί κυβέρνηση και θα έχει και πολλούς βουλευτές», αλλά «αυτό δεν σημαίνει αυτομάτως κυβερνησιμότητα αν οι πολιτικές δυνάμεις που θα διαχειριστούν με αυτό το πνεύμα την πορεία της χώρας έχουν αποφασίσει να υπακούσουν σε έναν στόχο και σε έναν σκοπό με απόλυτη πίστη που θα βγάλει τη χώρα προς τα έξω. Αυτό φοβάμαι δεν το βλέπω.

Εγώ τέτοια ωριμότητα δεν τη βλέπω, πλην ελαχίστων περιπτώσεων που είναι διάσπαρτες στο πολιτικό σύστημα, αλλά φοβούμαι δεν έχουν τη δύναμη αυτό να το επιβάλουν».

Ο κ. Παπαδόπουλος θεωρεί «υγιές» να είναι διαφορετικό από το σημερινό το νέο μετεκλογικό κοινοβουλευτικό τοπίο και συμπληρώνει: «Όμως αυτό το οποίο οφείλει να ξέρει το εκλογικό σώμα, να το ξέρει και ας αποφασίσει όπως θέλει, και να το ξέρουν και τα πολιτικά κόμματα, είτε θα κυβερνήσουν είτε δεν θα κυβερνήσουν, ότι η χώρα μας έχει αναλάβει ορισμένες υποχρεώσεις.

Τον Ιούνιο μήνα, σύμφωνα με αυτά που μπήκαν οι τζίφρες, οι υπογραφούλες, έχουν αναληφθεί διεθνείς υποχρεώσεις, δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, (σ.σ.: τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν) θα πρέπει να είναι γύρω στις 5,5 με 6 μονάδες του ΑΕΠ, ίσως και παραπάνω αν προσθέσει κανείς και τις πιθανές αποκλίσεις του ’11 και του ’12, φαίνεται του ’11 δεν θα είναι πολύ μεγάλη, αλλά του ’12 αντιστοιχεί περίπου στα 14 δισεκατομμύρια για την τριετία μέχρι το ’15».