Για πρώτη φορά από τον αγώνα της Μαλαισίας του 2010, ο Valentino Rossi (Yamaha Factory Team) ανέβηκε στην πρώτη θέση του βάθρου. Νίκησε για πρώτη φορά φέτος και ήταν μια νίκη πανάξια.

Οι ρυθμίσεις που βρήκε επιτέλους στις δοκιμές της Aragon του επέτρεψαν να οδηγήσει γρήγορα από την αρχή και να τερματίσει με δύο δευτερόλεπτα διαφορά από το δαιμόνιο Marc Marquez (Repsol Honda).

Είναι επίσης η 80ή νίκη της καριέρας του, για την οποία ο «Doctor» δήλωσε περιχαρής ότι είναι από τις καλύτερης της ζωής του. Ο VR ξεκίνησε 4ος, πέρασε μαγικά στα φρένα τον Dani Pedrosa (Repsol Honda) στο σικέην πριν εκπνεύσει ο 6ος γύρος και οδήγησε χωρίς να απειληθεί τους υπόλοιπους 20 μέχρι την καρό σημαία.

Με μια απόδοση που γύρισε το ρολόι του χρόνου 3 χρόνια πίσω, ο Rossi θύμισε τον υπεροδηγό των 7 πρωταθλημάτων MotoGP, μην επιτρέποντας σε κανέναν απολύτως να τον αμφισβητήσει.

«Είμαι ευτυχισμένος και δεν μπορώ να το πιστέψω!» δήλωσε ο 34χρονος αστέρας. «Είμαι υπέροχο να επιστρέφεις στην πρώτη θέση. Πάει τόσος καιρός από την Sepang του 2010. Δεν ήξερα αν μπορώ να νικήσω ξανά. Ήταν μια δύσκολη περίοδος αλλά δεν το έβαλα ποτέ κάτω. Αυτό είναι το πάθος μου, λατρεύω την οδήγηση”».

Ο Cal Crutchlow (Tech 3 Yamaha), ο πρώτος Βρετανός που παίρνει την Pole σε MotoGP μετά το 2002, ανέβηκε τρίτος στο βάθρο, έχοντας στους τελευταίους γύρους πιέσει φοβερά το Marquez που ωστόσο κατάφερε να κρατηθεί στη 2η θέση.

Ο Crutchlow πίεσε σκληρά τον rookie της Honda και μάλιστα στο τέλος της ευθείας του τερματισμού, στην αρχή του τελευταίου γύρου έπεσε πάνω του στα φρένα, χωρίς ευτυχώς επιπτώσεις. Όμως η επαφή αυτή τον ανάγκασε να κόψει ρυθμό αναλογιζόμενος τι θα έχανε αν ορμούσε. Έχει δείξει κάτι τέτοιες αντιδράσεις στο παρελθόν ο Cal.

Ο Pedrosa τώρα, ο αναβάτης που είχε να κερδίσει τα περισσότερα από τον τραυματισμό και την αδυναμία του Lorenzo, θα πρέπει να θρηνεί μια χαμένη ευκαιρία να πάρει μεγαλύτερη διαφορά.

Σπεσιαλίστας των εκκινήσεων, ξεκίνησε πυραυλικά από τη δεύτερη σειρά και έστριψε πρώτος, οδηγώντας την κούρσα ως το τέλος του 6ου γύρου, οπότε τον πέρασε ο Rossi στο τελευταίο πολύ γρήγορο «S» της πίστας.

Ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας ακολούθησε το ρυθμό του Rossi μέχρι μετά τα μισά του αγώνα, οπότε άρχισε να υποχωρεί. Όπως δήλωσε, τότε ήταν που άρχισε να έχει σοβαρά προβλήματα με τα λάστιχά του και ειδικά στις στροφές δεν ένιωθε να έχει τον απόλυτο έλεγχο.

Τερμάτισε 4ος, μόλις μία θέση μπροστά από τον εγχειρισμένο Jorge Lorenzo. Έτσι η διαφορά του Pedrosa από τον Lorenzo αυξήθηκε μόλις 2 βαθμούς.

Ο Lorenzo ξεκίνησε 12ος και πολύ δυνατά. Στον 2ο γύρο είχε ανέβει στην 6η θέση, και έχοντας φτάσει στους πραγματικά γρήγορους οδηγούς κατάφερε να περάσει 5ος για να υποχωρήσει τελικά στην ούτως ή άλλως απίστευτη 6η θέση.

Κοντά στον 13ο γύρο άρχισε να πονάει πολύ είπε, κάτι που δεν του στέρησε μια θέση στην ιστορία των αγώνων. Την Πέμπτη έσπασε την κλείδα του σε 2 σημεία, σε λιγότερο από 24 ώρες εγχειρίστηκε στην Ισπανία και μόλις μία ημέρα μετά επέστρεψε στην Ολλανδία και έλαβε μέρος στον αγώνα, τερματίζοντας «μόλις» 15 δευτερόλεπτα από το νικητή!

Κράτησε αρκετά πίσω του τον Crutchlow και ίσως του κόστισε τη δεύτερη θέση, καθώς όταν ο Άγγλος έφτασε το 2ο Marquez δεν είχε τα χρονικά περιθώρια να τον μελετήσει και τον περάσει.

Μετά τη φοβερή ταλαιπωρία του κατάγματος των πτήσεων από και προς τη Βαρκελώνη και τον αγώνα, ο Jorge Lorenzo έκανε πραγματικό κατόρθωμα και θα πρέπει να αλλάξει παρατσούκλι από «porfuera» σε «Man of Steel».

Ο St. Bradl έγραψε προσωπική ιστορία στο Assen, αφού ξεκίνησε για πρώτη φορά σε αγώνα MotoGP από την πρώτη σειρά και για πρώτη φορά οδήγησε με φρένα της Brembo. O Γερμανός ακολούθησε πειστικά μέχρι τα μέσα του αγώνα τους τρεις πρώτους, αλλά μετά υποχώρησε, μην αντέχοντας τον ρυθμό.

Τερμάτισε 6ος, 27 δευτερόλεπτα πίσω από τον Rossi αλλά και 5 δευτ. μπροστά από τον Alvaro Bautista της «ανταγωνιστικής» δορυφορικής Gresini Honda. Κι έπειτα πέρασε τη γραμμή ο «φονιάς γιγάντων» Aleix Espargaro με την ART Aprilia της Power Electronics Aspar, αφήνοντας πίσω το Bradley Smith της Yamaha Tech 3 αλλά και τους εργοστασιακούς της Ducati Corse (10ος και 11ος) που θέλουν να ξεχάσουν το συντομότερο δυνατό τον ολλανδικό γύρο.

Τη δεκαπεντάδα έκλεισαν οι Iannone – Pirro της Pramac Ducati και ο Karel Abraham με την Aprilia ART της Cardion AB Motoracing

Αποτελέσματα

1. Valentino Rossi ITA Yamaha Factory Racing (YZR-M1) 41′ 25.202
2. Marc Marquez ESP Repsol Honda Team (RC213V) 41’27.372
3. Cal Crutchlow GBR Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1) 41′ 29.275
4. Dani Pedrosa ESP Repsol Honda Team (RC213V) 41′ 33.034
5. Jorge Lorenzo ESP Yamaha Factory Racing (YZR-M1) 41’40.712
6. Stefan Bradl GER LCR Honda MotoGP (RC213V) 41’52.72
7. Alvaro Bautista ESP Go&Fun Honda Gresini (RC213V) 41′ 56.80
8. Aleix Espargaro ESP Power Electronics Aspar (ART CRT) 41m 57.607
9. Bradley Smith GBR Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1) 41′ 58.953s
10. Andrea Dovizioso ITA Ducati Team (GP13) 41’59.003s
11. Nicky Hayden USA Ducati Team (GP13) 41′ 59.573s
12. Randy De Puniet FRA Power Electronics Aspar (ART CRT) 42′ 22.876
13. Andrea Iannone ITA Energy T.I. Pramac Racing (GP13) 42’26.626
14. Michele Pirro ITA Ignite Pramac Racing (GP13) 42′ 26.76
15. Karel Abraham CZE Cardion AB Motoracing (ART CRT) 42′ 29.628s
16. Danilo Petrucci ITA Came IodaRacing Project (Suter-BMW CRT)* 42″36.316s
17. Colin Edwards USA NGM Forward Racing (FTR-Kawasaki CRT)* 42′ 40.451s
18. Claudio Corti ITA NGM Forward Racing (FTR-Kawasaki CRT)* 42′ 50.086s
19. Yonny Hernandez COL Paul Bird Motorsport (ART CRT) 42′ 51.056s
20. Hector Barbera ESP Avintia Blusens (FTR-Kawasaki CRT)* 42′ 51.180s
21. Bryan Staring AUS Go&Fun Honda Gresini (FTR-Honda CRT) 42′ 51.458s
22. Michael Laverty GBR Paul Bird Motorsport (PBM-ART CRT)* ‘
23. Ivan Silva ESP Avintia Blusens (FTR-Kawasaki CRT)* 43m 3.375s

Δεν τερμάτισε

Lukas Pesek CZE Came IodaRacing Project (Suter-BMW CRT)* DNF

Βαθμολογία Αναβατών

1. Dani Pedrosa Repsol Honda Team 136
2. Jorge Lorenzo Factory Yamaha Racing 127
3. Marc Marquez Repsol Honda Team 113
4. Cal Crutchlow Monster Yamaha Tech 3 87
5. Valentino Rossi Factory Yamaha Racing 85
6. Andrea Dovizioso Ducati Team 65
7. Stefan Bradl LCR Honda 51
8. Nicky Hayden Ducati Team 50
9. Alvaro Bautista Go&Fun Honda Gresini 47
10. Aleix Espargaro Power Electronics Aspar 44
11. Bradley Smith Monster Yamaha Tech 3 41
12. Michele Pirro Ducati Test Team/Pramac Racing 30
13. Andrea Iannone Energy T.I. Pramac Racing 24
14. Randy De Puniet Power Electronics Aspar 15
15. Hector Barbera Avintia Blusens 13
16. Danilo Petrucci Came IodaRacing 13
17. Colin Edwards NGM Mobile Forward Racing 10
18. Ben Spies Ignite Pramac Racing 9
19. Yonny Hernandez Paul Bird Motorsport 6
20. Claudio Corti NGM Mobile Forward Racing 4
21. Michael Laverty Paul Bird Motorsport 3
22. Karel Abraham Cardion AB Motoracing 3
23. Bryan Staring Go&Fun Honda Gresini 2
24. Javier del Amor Avintia Blusens 1
25. Hiroshi Aoyama Avintia Blusens 1