Μια απότομη αλλαγή στην υγειονομική περίθαλψη λαμβάνει χώρα στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τους New York Times, πάνω από το ένα τρίτο των ενήλικων Αμερικανών συμπληρώνουν ή ακόμη και αντικαθιστούν την κύρια ιατρική περίθαλψη -δηλαδή τη σύγχρονη δυτική ιατρική- με βελονισμό, διαλογισμό, γιόγκα και άλλες θεραπείες που θεωρούνται εναλλακτικές.

Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2022 στο ιατρικό περιοδικό JAMA, το 37% των ενηλίκων ασθενών που αντιμετώπιζαν πόνους, επέλεξαν κάποια μη παραδοσιακή ιατρική αγωγή, μια αξιοσημείωτη αύξηση από το 19% το 2002.

Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, η αλλαγή τροφοδοτήθηκε από την αύξηση της ασφαλιστικής αποζημίωσης για εναλλακτικές κλινικές λύσεις, αλλά κυρίως από τις περισσότερες επιστημονικές αποδείξεις της αποτελεσματικότητάς τους και την αυξανόμενη αποδοχή τους από τους ασθενείς.

«Έχει γίνει μέρος της κουλτούρας των Ηνωμένων Πολιτειών», δηλώνει ο Ρίτσαρντ Νάχιν, εκ των βασικών συγγραφέων της έρευνας και επιδημιολόγος στο Εθνικό Κέντρο Συμπληρωματικής και Ολοκληρωμένης Υγείας. «Μιλάμε για την εφαρμογή τους στη γενική ευεξία, τη διαχείριση του άγχους, τον ύπνο, την ενέργεια, την υγεία του ανοσοποιητικού».

Αλλά και στη διαχείριση του πόνου. Η χρήση της γιόγκα για τη διαχείριση του πόνου αυξήθηκε στο 29% το 2022 από 11% το 2002, μια αύξηση που όπως σημειώνει ο Δρ Ναχίν, αντικατοπτρίζει εν μέρει τις προσπάθειες των ασθενών να βρουν εναλλακτικές λύσεις για τα οπιούχα, αλλά οφείλεται και στην επιρροή των μέσων ενημέρωσης και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. «Είναι τόσο έντονη η παρουσία της γιόγκα στη δημόσια συζήτηση. Οι άνθρωποι ακούν διαρκώς για βελονισμό, διαλογισμό, γιόγκα… Αρχίζουν να τη συνηθίζουν, να τη μαθαίνουν», υπογραμμίζει.

Η αλλαγή αυτή επηρεάζει και τους γιατρούς. Ο Δρ Σιν Μάκεϊ, επικεφαλής του τμήματος κατά του πόνου στο Stanford Medicine, αναφέρει ότι ένας ολοένα και αυξανόμενος αριθμός μελετών επικυρώνουν τις εναλλακτικές θεραπείες. Το γεγονός αυτό έχει ωθήσει ακόμη και παραδοσιακές κλινικές, όπως του Stanford, να παρέχουν περισσότερες θεραπείες αυτού του είδους, όπως και άλλα μη φαρμακευτικά εργαλεία. Η αποδοχή έχει αυξηθεί ιδιαίτερα μεταξύ των νεότερων ανθρώπων, ενώ οι ασθενείς των προηγούμενων γενεών μπορεί να έβλεπαν αυτές τις επιλογές ως κάτι τελείως ξένο. Προσθέτει ωστόσο πως η αυξανόμενη προβολή των θεραπειών μπορεί να αποδειχθεί «δίκοπο μαχαίρι» επειδή δεν παρέχουν πάντα την ανακούφιση που υπόσχονται.

«Η συμβουλή μου στους ανθρώπους που το επιδιώκουν, είναι να εφαρμόζουν τυχόν εναλλακτικές θεραπείες δοκιμαστικά», διευκρινίζει. «Αλλά αν δεν παρέχουν μακροπρόθεσμα διαρκή οφέλη, μην συνεχίσετε να τα κάνετε».

Ο διαλογισμός ως θεραπευτικό μέσο αυξήθηκε επίσης απότομα. Περίπου 17% των Αμερικανών ενηλίκων τον επέλεξαν το 2022, από περίπου 7,5% δύο δεκαετίες νωρίτερα. Ο Δρ Ναχίν ξεκαθαρίζει ότι ένας παράγοντας αυτής της επιλογής είναι το χαμηλό κόστος: «Πόσο κοστίζει να κάνεις διαλογισμό και γιόγκα;», διερωτάται. Πάντως τέτοιου είδους δραστηριότητες ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό ως προς την τιμή, ανάλογα με το αν γίνονται στο σπίτι ή σε κάποια σχολή.

Κάποιοι θεωρούν ότι οι εναλλακτικές θεραπείες είναι ανώτερες από τη δυτική ιατρική. Ο Τζι Κιμ ξεκίνησε το μονοπάτι της παραδοσιακής ιατρικής το 2022 όταν αντιμετώπιζε αϋπνία και άγχος από έναν χωρισμό. Ο γιατρός του συνταγογράφησε φάρμακα και ο Κιμ ακολούθησε τη φαρμακευτική αγωγή, αλλά διαπίστωσε ότι είχαν ανυπόφορες παρενέργειες.

Έτσι «ασχολήθηκα σοβαρά με τη γιόγκα και τον διαλογισμό», βρίσκοντας τελικά μια καλύτερη λύση, όπως λέει. Ο 49χρονος Κιμ, πολιτικός σύμβουλος και πρώην τενίστας κολεγίου που εξακολουθεί να παίζει μανιωδώς, πιστώνει επίσης στη γιόγκα ότι τον βοήθησε στην αποφυγή τραυματισμών. Πιστεύει τόσο πολύ σε αυτή την πρακτική που έχει γίνει και ο ίδιος περιστασιακός εκπαιδευτής γιόγκα. «Είναι ένας πυλώνας της σωματικής και ψυχικής μου υγείας, αλλά και στη δουλειά».

Η Δρ Τζένιφερ Ρόουντς, ψυχίατρος που ειδικεύεται στη θεραπεία γυναικών οι οποίες αντιμετωπίζουν ορμονικές αλλαγές, συμπληρώνει ότι «στην πλειονότητα των ασθενών μου χρησιμοποιώ συμπληρωματικά εναλλακτικές θεραπείες, όπως για παράδειγμα για τη διαχείριση του στρες». Όπως αναφέρει, ναι μεν ασπάζεται την ιδέα, αλλά προειδοποιεί ότι τα φάρμακα μπορεί να είναι ζωτικής σημασίας. «Κάντε βελονισμό και μασάζ. Αλλά δεν είναι λογικό να ζητάμε από κάποιον που έχει σοβαρή κατάθλιψη ή άγχος να κάνει μασάζ και βελονισμό μέχρι να ηρεμήσει το νευρικό του σύστημα».