Είναι γεγονός ότι η επικράτεια των ταινιών δράσης μονοπωλείται από το αρσενικό γένος από καταβολής κινηματογράφου ακόμα.

Κάτι που είναι προφανώς κρίμα, καθώς και πολύ καλές ηρωίδες δράσης υπάρχουν και ταινιάρες έχουν αποδώσει με τα βίαια πεπραγμένα τους.

Κι αν πλέον, σχετικά πρόσφατα, το Χόλιγουντ φαίνεται πως έχει αγαπήσει πολύ τις γυναίκες σε πρωταγωνιστικούς ρόλους action movies, κραδαίνοντας σπαθιά, πετώντας μαχαίρια και πυροβολώντας πιο εύστοχα και από τον Λούκι Λουκ, τα πράγματα μόνο έτσι δεν ήταν για δεκαετίες και δεκαετίες.

Ένα στερεότυπο που έπρεπε να φτάσει το 1979 για να σπάσει. Τι να σπάσει δηλαδή, να γίνει χίλια κομμάτια, με την καλύτερη ίσως ηρωίδα δράσης που υπέγραψε ένα από τα επίσης καλύτερα κινηματογραφικά franchises. Ναι, για τη Ρίπλεϊ (Σιγκούρνι Γουίβερ) του «Alien» ο λόγος, την πιο αυθεντική και γνήσια ίσως γυναίκα στον χώρο της δράσης.

Τόσο θρυλική που να την περιλάβουμε στη λίστα μας θα ήταν τουλάχιστον ασέβεια. Όπως και τη Λίντα Χάμιλτον φυσικά του «Εξολοθρευτή», άλλη μια πρωτεργάτρια που σήκωσε στους ώμους της το γυναικείο φύλο και το πήγε μπόλικα βήματα παρακάτω σε όρους σταριλικιού δράσης.

Πλέον τα ονόματα πολλά και ποικίλα, καθώς ακόμα και γνωστές σταρ τσαλαβουτούν με τη φήμη τους στην επικράτεια των ταινιών δράσης και βγαίνουν αλώβητες. Κι εδώ ο κατάλογος είναι μακρύς: Τζένιφερ Λόρενς, Μάργκο Ρόμπι, Νάταλι Πόρτμαν, Έμιλι Μπλαντ, Φελίσιτι Τζόουνς, Χάλι Μπέρι, Αν Χάθαγουεϊ, Τζένιφεφ Γκάρνερ, Κίρα Νάιτλι, Ρούνι Μάρα, Αλίσια Βικάντερ κ.ά.

Δύσκολα πάντως θα ξεπεράσουν σε όρους κινηματογραφικής μαγείας και καταιγιστικής δράσης τις παρακάτω…

Αντζελίνα Τζολί: «Tomb Raider»

Το πιο καυτό αστέρι του Χόλιγουντ για σειρά ετών είπε να δοκιμαστεί κάποια στιγμή στην κινηματογραφική μεταφορά του θρυλικού videogame, ενσαρκώνοντας στο σελιλόιντ τη Λάρα Κροφτ. Έτσι κάπως έγινε η επιτομή της ηρωίδας δράσης! Η Τζολί έσκισε, όπως ήταν φυσικό, τόσο στο πρώτο «Lara Croft: Tomb Rider» (2001) όσο και το δεύτερο «Tomb Raider 2: Το Λίκνο της Ζωής» (2003), εξαργυρώνοντας τη νέα της φήμη ως action ηρωίδα στο χολιγουντιανό χρηματιστήριο ουκ ολίγες φορές κατόπιν.

Η Τζολί με τα σορτσάκια και τις αμάνικες μπλούζες της απέδωσε μια αφόρητα σέξι εκδοχή της δυναμικής αρχαιολόγου και χειρίστηκε με περίσσια «αντρική» άνεση τα μυθικά διπλά πιστόλια από ανοξείδωτο ατσάλι της Λάρα Κροφτ. Θανάσιμη, εκπληκτική και πανούργα κινηματογραφικά, η Τζολί άνοιξε με τη σειρά της έναν ολόκληρο δρόμο για τις ντίβες που δεν φοβήθηκαν να τσαλακωθούν. Καμιά άλλη δεν θα εμφανιζόταν σε τόσες ταινίες δράσης όπως αυτή…

Γκαλ Γκαντότ: «Wonder Woman»

Γυναίκα πρωταγωνίστρια σε superhero ταινία θα ήταν κανονικά αδιανόητο πριν από κάποια χρόνια, τυπάκια σαν την ισραηλινή πρώην κομάντο απέδειξαν ωστόσο περίτρανα πως οι γυναίκες κλέβουν κι εδώ όλα τα βλέμματα. Ρωτήστε τα αγόρια του «Batman v. Superman: Η αυγή της δικαιοσύνης» (2016) ποιον θυμάται περισσότερο ο κόσμος: τον Batman, τον Superman ή την παθιασμένη αμαζόνα Wonder Woman;

Η πανέμορφη Μις Ισραήλ ενσάρκωσε την ηρωίδα της DC Comics αφού εμφανίστηκε σε δύο φιλμ του franchise «Fast & Furious» (5 και 6), έβαλε κάτω Batman και Superman και επέστρεψε στο «Justice League» (2017). Η στιγμή της θα ερχόταν το 2017, όταν θα κυκλοφορούσε η πρώτη ουσιαστικά υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ με πρωταγωνίστρια μια σούπερ-ηρωίδα. Η Γκαντότ μάγεψε τον πλανήτη ως μια θαρραλέα, υποβλητική και άκρως γοητευτική Wonder Woman που όταν χρειαζόταν, βάραγε και με το παραπάνω!

Μίλα Γιόβοβιτς: «Resident Evil»

Εδώ μιλάμε για μια ολότελα ιδιαίτερη περίπτωση της έβδομης τέχνης. Ένα από τα πλουσιότερα supermodels στα μικράτα της, η ουκρανικής καταγωγής Μίλα έπαιξε στο «Πέμπτο στοιχείο» του κατοπινού συζύγου της Λικ Μπέσον το 1997 και έγινε σταρ πρώτου μεγέθους. Μια σειρά βίαιων ταινιών δράσης μετά («The Messenger» το 1999 και «Ultraviolet» το 2006), ήρθε η σειρά του υπερβίαιου «Resident Evil» (2002), του πλέον εμπορικού κινηματογραφικού franchise που βασίζεται σε videogame.

Το πρώτο «Resident Evil» και τα πέντε που ακολούθησαν (2004, 2007, 2010, 2012 και 2016) καθιέρωσαν τη Γιόβοβιτς ως Άλις, την αντιστασιακή που μετατρέπεται στην απόλυτη πολεμίστρια. Με κοφτερό μυαλό και θανάσιμα χέρια, μεταμορφώθηκε σε μια από τις πλέον καυτές και επικίνδυνες του Χόλιγουντ, αλλά και σημαντικότερες ηρωίδες δράσης τελικά…

Ζανγκ Ζιγί: «Τίγρης και δράσης»

Αυτή η εύθραυστη κούκλα που έχει εκπαιδευτεί κρυφά στα μυστικά της πολεμικής τέχνης των σαολίν δασκάλων έκανε τόση αίσθηση το 2000 που έσβησε ξαφνικά από τον χάρτη όλους τους άντρες συναδέλφους της! Οι εξαίσια χορογραφημένες σκηνές μάχης του Ανγκ Λι που αψηφούσαν κάθε φυσικό νόμο προσυπέγραψαν ένα αριστούργημα του είδους, μια ταινία γεμάτη δράση και λυρισμό, ξύλο και ζεν ποίηση!

Υποψήφια για 10 Όσκαρ (πήρε 4 τελικά), η ταινία αποθέωνε την εναέρια και αιθέρια Ζανγκ Ζιγί, η οποία έγινε η απόλυτη ασιάτισσα πρωταγωνίστρια ταινιών δράσης όταν αυτές στόχευαν στο δυτικό κοινό, όπως στα εξίσου περίφημα «Ιπτάμενα στιλέτα» (2004) του Ζανγκ Γιμού και τον παλιότερο «Ήρωά» του (2002).

Κέιτ Μπέκινσεϊλ: «Underworld»

Άλλο ένα μεγάλο και ασυνήθιστο γυναικείο αστέρι της δράσης εδώ και δύο αισίως δεκαετίες, η υπέροχη Βρετανή είχε παρόμοια πορεία με τη Μίλα Γιόβοβιτς, συνδυάζοντας αισθηματικά και επαγγελματικά. Η Μίλα παντρεύτηκε τον Πολ Άντερσον και πρωταγωνίστησε στα «Resident Evil» του και κάτι αντίστοιχο έκανε και η Κέιτ, ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας με τον Λεν Γουάιζμαν πάνω στην ώρα για το επικό franchise του «Underworld».

Η δική της Σελίν, η βαμπιρίνα που μετατρέπεται στον ανηλεή κυνηγό λυκανθρώπων, προκάλεσε ρίγη συγκίνησης με τα μαύρα δερμάτινα και τις χορογραφημένες μονομαχίες της, επαναλαμβάνοντας τα όσα εκπληκτικά έκανε στο πανί σε τέσσερα ακόμα φιλμ της σειράς (2006, 2009, 2012, 2016). Κανείς δεν τη χόρτασε όσο θα ήθελε…

Ούμα Θέρμαν: «Kill Bill Vols 1 & 2»

Η «Νύφη» λίγες συστάσεις χρειάζεται προφανώς, ξεπηδώντας ως μια από τις καλύτερες και πιο αιμοβόρες εκδικήτριες των τελευταίων δεκαετιών! Τα διαπιστευτήρια δράσης της Θέρμαν αρχίζουν και τελειώνουν ουσιαστικά στα δυο μέρη του ταραντινικού «Kill Bill» (2003 και 2004), φτάνουν όμως και περισσεύουν.

Η Beatrix Kiddo δεν ήταν απλά η καλύτερη ηρωίδα ταινιών δράσης αλλά πιθανότατα και ό,τι καλύτερο φτιάχτηκε ποτέ σε πρωταγωνιστή action film. Με το κοφτερό κατάνα στα χέρια και τις ορδές των πτωμάτων στο πέρασμά της, η δική της ρεβανσιστική ιστορία δύσκολα θα ξεπεραστεί. Αυτή η πανέμορφη ξανθιά είχε για Νο 1 όπλο όχι το σπαθί της, αλλά το μυαλό, την πειθαρχία και την απόλυτη συγκέντρωσή της…

Ζόε Σαλντάνα: «Colombiana»

Ως μια από τις πιο πρόσφατες action ηρωίδες που έπιασε εμπορικά και καλλιτεχνικά, η Σαλντάνα έκλεψε την παράσταση σε κάτι «Star Trek» και «Guardians Of The Galaxy», εκεί που έδωσε τα ρέστα της ωστόσο ήταν όταν ο προϋπολογισμός έπεσε σε νούμερα και της απέμεινε μόνο ένα αυτόματο όπλο στα χέρια.

Με μόνο όπλο την απόλυτη θηλυκότητα που αποπνέει, η Σαλντάνα μεταμορφώνεται σε Καταλίγια Ρεστρέπο, μια ψυχρή εκτελέστρια που θέλει να πάρει εκδίκηση για τη δολοφονία των γονιών της βάζοντας εύκολα κάτω μοβόρους άντρες με αυτόματα, μηχανές και οπλοπολυβόλα. Η φονική και ιδιαιτέρως εύκαμπτη πληρωμένη δολοφόνος φόρεσε τις κολλητές ολόσωμες φόρμες της και μας είπε πειστικά μια βίαιη ιστορία με άφθονες δόσεις υπερβολής.

Παμ Γκρίερ: «Φόξι Μπράουν, η Μαύρη Τίγρης»

Η πιο σκληροτράχηλη πιθανότατα γυναίκα που κόσμησε ποτέ τη μεγάλη οθόνη και μια κυρία από τα παλιά, η Γκρίερ πρωταγωνιστούσε σε ταινίες δράσης τη δεκαετία του 1970, πολύ πρόωρα για το φύλο της δηλαδή. Από hot φυλακισμένη σε φιλιππινέζικα κολαστήρια («Παρθένες σε κλουβιά» του 1971 και «Γυναίκες στα κάτεργα» του 1972), η Γκρίερ έγινε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα των κλασικών blaxploitation ταινιών και πέρασε στο πάνθεο με το «Coffy» πρώτα του 1973 (ελληνικός τίτλος «Η γυναίκα που εκδικείται με το σεξ») και την υπέροχη «Φόξι Μπράουν» (1974) μετά.

Η σκληρή και σέξι Αφροαμερικανή αποφασίζει να εκδικηθεί από τα γκέτο του Λος Άντζελες τη συμμορία των εμπόρων ναρκωτικών που δολοφόνησαν τον φίλο της, αφήνοντας παρακαταθήκη μια από τις πιο ανηλεείς ηρωίδες δράσης. Τίποτα δεν ήταν πιο φονικό στα 70s από τη Φόξι Μπράουν, κάτι που αναγνώρισε τόσο ο Στίβεν Σιγκάλ και την ήθελε πλάι του στο «Υπεράνω του νόμου» (1988), όσο και ο Ταραντίνο φυσικά που τη μετέτρεψε στην «Τζάκι Μπράουν» (1997) του…