Έγινε γιαγιά όταν ήταν κάτι παραπάνω από 30 ετών, καθώς η κόρη της, η οποία είναι σήμερα 27 ετών, έμεινε έγκυος στα 15 της. Η 47χρονη σήμερα συγγραφέας και επιχειρηματίας Jane McNeice βρισκόταν ήδη σε μια ασυνήθιστη θέση ως εξαιρετικά νεαρή γιαγιά, όταν έμεινε έγκυος στο δεύτερο παιδί της στα 37 της.

Αυτό το βρέφος, ένα αγόρι που ονομάζεται Oliver, είναι τώρα 9 ετών – γεγονός που το καθιστά δύο χρόνια μικρότερο από την 11χρονη ανιψιά της Evie, την κόρη της Laura.

Λίγα χρόνια αφότου τόσο η Evie όσο και ο Oliver ήρθαν στον κόσμο, η Jane και η Laura ανακάλυψαν ότι και οι δύο περίμεναν ταυτόχρονα παιδιά, καλωσορίζοντας τον επόμενο γιο της Jane, τον Ben, και την κόρη της Laura, τη Bella – και οι δύο τώρα 7 ετών – στην οικογένεια.

«Κάποια στιγμή, η Laura και εγώ περιμέναμε μαζί παιδιά. Ήμουν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη. Εκείνη μόλις είχε μείνει έγκυος», δήλωσε η Jane στο πρακτορείο Caters.

Μάλιστα, μοιράστηκε επίσης ότι υπήρχαν περιπτώσεις που θήλαζε τα εγγόνια της.

«Νομίζω ότι αυτό είναι αρκετά ακραίο και ότι δεν θα νιώθουν άνετα όλοι», δήλωσε η Jane. «Θα υπάρξουν κάποιοι άνθρωποι που θεωρούν ότι αυτό είναι καταπληκτικό και απόλυτο προνόμιο. Και θα υπάρξουν άλλοι άνθρωποι που θα θεωρούν ότι αυτό είναι αρρωστημένο».

Όταν η Jane, από τη Βρετανία, έμαθε για πρώτη φορά ότι η Laura ήταν έγκυος σε νεαρή ηλικία, έχοντας γίνει και η ίδια νεαρή μητέρα στα 18 της, ήταν «απολύτως συντετριμμένη» και της ζήτησε μάλιστα να διακόψει την εγκυμοσύνη.

«Ήταν ένα μεγάλο σοκ», δήλωσε η Jane για την εγκυμοσύνη της Laura.

Ωστόσο, πιστεύει ότι μπορεί να υπάρχει λόγος που τόσο η ίδια όσο και η κόρη της επέλεξαν να κάνουν παιδιά σε τόσο νεαρή ηλικία. «Είμαστε και οι δύο αυτιστικές», μοιράστηκε.

Η Jane πέρασε πολύ χρόνο προσπαθώντας να βρει την «ταυτότητά» της πριν από τη διάγνωσή της. Η μητέρα τριών παιδιών δήλωσε ότι χρειάστηκε «σχεδόν όλη μου η ζωή» για να καταλάβω «τι ένιωθα ότι δεν πήγαινε καλά με μένα», συμπεριλαμβανομένης του γεγονός ότι δεν λάμβανε μια σωστή διάγνωση.

Η Jane πάντως θεωρεί ότι υπάρχουν πλεονεκτήματα στην οικογενειακή τους κατάσταση, την οποία θεωρεί «παραλλαγή, όχι ελάττωμα», όπως το ότι τα μικρά έχουν πάντα έναν φίλο κοντά τους. «Τα αυτιστικά άτομα δυσκολεύονται να κάνουν φίλους», παραδέχτηκε η Jane. «Είμαστε απλώς διαφορετικοί. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι ότι ζούμε σε μια κοινωνία που δεν αποδέχεται τη διαφορετικότητα και σε πολλές περιπτώσεις την κρίνει έντονα».

Για την ίδια, ένα άλλο πλεονέκτημα του να είναι μια νεαρή γιαγιά είναι ότι θα μπορούσε να είναι με τα εγγόνια της για πολύ μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από ό,τι οι περισσότεροι παππούδες και γιαγιάδες.

Βλέπει μόνο ένα μειονέκτημα, το γεγονός ότι δεν μπορεί να περνάει τόσο χρόνο με τα εγγόνια της όσο θα ήθελε, επειδή τα δικά της παιδιά είναι ακόμα τόσο μικρά.