Μια απελπισμένη μητέρα αποκαλεί τον γιο της «Wreck it Ralph» και ζητά βοήθεια για τη σπάνια πάθηση που τον οδηγεί να καταστρέφει το σπίτι και να τρώει τους τοίχους του υπνοδωματίου του. Η Λι Μέρφι, 29 ετών, πρέπει να παρακολουθεί συνεχώς τον εξάχρονο γιο της, Στίβεν, ώστε να τον εμποδίζει να καταναλώσει δυνητικά επικίνδυνα αντικείμενα μέσα στο σπίτι.
Σύμφωνα με την Daily Mail, ο μικρός διαγνώστηκε μόλις πριν από τέσσερις μήνες με σοβαρό αυτισμό και την ασυνήθιστη διατροφική διαταραχή pica, η οποία προκαλεί επιθυμία για μη φαγώσιμα αντικείμενα. Η κατάσταση αυτή τον οδηγεί να τρώει άμμο, λάσπη και τους τοίχους του δωματίου του, με αποτέλεσμα να αποκαλύπτονται ακόμη και ηλεκτρικά καλώδια, γεγονός που θέτει σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλειά του.
Η κυρία Μέρφι και ο σύζυγός της, επίσης ονόματι Στίβεν, 28 ετών, μένουν σε ενοικιαζόμενο σπίτι και τα τελευταία τρία χρόνια εκλιπαρούν τις τοπικές αρχές να τους παραχωρήσουν δημοτική κατοικία, ώστε να μπορέσουν να την προσαρμόσουν και να δημιουργήσουν ένα ασφαλές περιβάλλον για τον γιο τους. Η οικογένεια θέλει να τοποθετήσει επένδυση με μαλακά υλικά στους τοίχους του υπνοδωματίου, ώστε να μην τρώει τον σοβά, καθώς και να φτιάξει ειδικό μπάνιο με εξαερισμό που θα εξασφαλίζει τον αερισμό του χώρου, χωρίς να υπάρχει κίνδυνος να σκαρφαλώσει και να βγει έξω.
Η οικογένεια, που ζει στο Κάμπερναλντ, στον δήμο Νορθ Λανάρκσαϊρ της Σκωτίας, τονίζει ότι η τωρινή τους κατοικία δεν είναι ασφαλής. Η κυρία Μέρφι περιέγραψε την καθημερινότητά τους με δραματικό τόνο: «Είναι φρικτό – δεν υπάρχει ασφαλής χώρος να τον αφήσω. Καταστρέφει τα πάντα. Είναι τόσο δυνατός. Με ρίχνει κάτω. Είναι τρομακτικό. Πού πάμε από εδώ και πέρα; Μπαίνω μέσα και έχει βγάλει καλώδια από τον τοίχο».
Η γιαγιά του μικρού είχε αντιληφθεί σημάδια αυτισμού ήδη από όταν ήταν ενός έτους, καθώς δεν έκανε οπτική επαφή. Ο Στίβεν παρακολουθείται από πολυεπιστημονική ομάδα εδώ και πέντε χρόνια, ωστόσο η επίσημη διάγνωση για αυτισμό, pica και διανοητική αναπηρία ήρθε μόλις τον Μάιο, λόγω μεγάλων καθυστερήσεων στις παραπομπές και στις λίστες αναμονής. Η μητέρα του αποφάσισε να αφήσει τη δουλειά της ως βοηθός κλινικής σε τμήμα επειγόντων περιστατικών, όταν ο γιος της ήταν τεσσεράμισι ετών, ώστε να αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη φροντίδα του.
Περιγράφοντας την κατάσταση στο υπνοδωμάτιο του παιδιού, η κυρία Μέρφι τόνισε ότι, ως προληπτικό μέτρο, το δωμάτιό του έχει μόνο το στρώμα. «Τρώει το χαλί, τα ίδια του τα κόπρανα. Έχει συνεχώς βραχνή φωνή. Δεν μπορείς να γυρίσεις την πλάτη σου ούτε για ένα δευτερόλεπτο. Γυρνάς για να κοιτάξεις το φαγητό και έχει ήδη ξηλώσει την ταπετσαρία».
Η οικογένεια περιμένει τρία χρόνια στη λίστα για δημοτική κατοικία, χωρίς αποτέλεσμα, γεγονός που έχει επιδεινώσει την απόγνωση και την καθημερινή τους αγωνία.
Η κυρία Μέρφι -η οποία έχει επίσης μια κόρη, την Άιλα-Μέι, 9 ετών, με τον σύζυγό της που εργάζεται ως τεχνικός ανελκυστήρων- εξηγεί ότι η ασθένεια του γιου της επηρεάζει κάθε πτυχή της ζωής τους. Ωστόσο, επιμένει ότι ο Στίβεν είναι ένα «αγαπησιάρικο αγοράκι» και συμπληρώνει: «Τον αποκαλούμε “Wreck it Ralph”. Στο σαλόνι έχουμε μόνο δύο καναπέδες και μια τηλεόραση – τίποτα άλλο. Στην κουζίνα τα πάντα είναι κλειδωμένα».
Η μητέρα συνεχίζει λέγοντας: «Αν ξέρω ότι μπαίνει στο δωμάτιό του και είναι ασφαλές, αυτό θα μου δώσει τη δυνατότητα να κοιμηθώ. Για πρώτη φορά σε έξι χρόνια θα μπορέσω να πάρω μια ανάσα και να ξέρω ότι είναι καλά. Ζω στον αέρα». Τα λόγια της αντικατοπτρίζουν την απόλυτη εξάντληση, αλλά και την ελπίδα για μια καλύτερη λύση στο μέλλον.
Από την πλευρά του, ένας εκπρόσωπος του δήμου Νορθ Λανάρκσαϊρ ανέφερε: «Κατανοούμε την κατάσταση της οικογένειας και συνεργαζόμαστε στενά με τις κοινωνικές υπηρεσίες για να υποστηρίξουμε τις ανάγκες τους. Ο τύπος ακινήτου που απαιτείται, ένα προσαρμόσιμο μπανγκαλόου στο Κάμπερναλντ, είναι σε πολύ μικρή διαθεσιμότητα και τα περισσότερα σπίτια στην περιοχή ανήκουν σε συνεταιριστικές κατοικίες και όχι στον δήμο. Αυτή τη στιγμή δεν έχουμε κατάλληλη δημοτική κατοικία διαθέσιμη, αλλά με τη συγκατάθεση της οικογένειας συνεργαζόμαστε με εταίρους ιδιοκτήτες για να εξετάσουμε κάθε πιθανή επιλογή. Παρότι αντιμετωπίζεται το ζήτημα ως προτεραιότητα, η εύρεση του κατάλληλου σπιτιού μπορεί να χρειαστεί χρόνο».
