Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε όλο και περισσότερες «έξυπνες» συσκευές να μπαίνουν στη ζωή μας: βοηθούς που ενεργοποιούνται με φωνή, όπως το Amazon Echo και το Google Nest, θερμοστάτες που ρυθμίζουν αυτόματα τη θερμοκρασία, κάμερες ασφαλείας που ελέγχουμε από το κινητό, έξυπνες κλειδαριές και λαμπτήρες που ανάβουν ή σβήνουν με μία εντολή.
Σύμφωνα με έρευνα της Deloitte, αυτή η τάση δεν είναι απλώς ένα «πέρασμα της μόδας». Μέχρι το 2030, τα περισσότερα αντικείμενα που χρησιμοποιούμε καθημερινά στο σπίτι θα είναι συνδεδεμένα στο διαδίκτυο, δημιουργώντας ένα δίκτυο συνεχούς ανταλλαγής δεδομένων.
Αυτό σημαίνει ότι το σπίτι μας θα «μαθαίνει» από τις συνήθειες και τις προτιμήσεις μας: θα ξέρει πότε ξυπνάμε, τι θερμοκρασία θέλουμε, ποιες ώρες χαλαρώνουμε ή δουλεύουμε, ακόμα και τι μουσική ή ταινίες προτιμάμε.
Τι λέει το MIT
Το MIT παρουσιάζει την ιδέα της διάχυτης (ubiquitous) υπολογιστικής: ακόμη και απλά αντικείμενα -λάμπες, καθρέφτες ή έπιπλα- θα αποκτήσουν αισθητήρες και «νοημοσύνη», ώστε να αντιλαμβάνονται την παρουσία και τη διάθεση μας και να αντιδρούν ανάλογα .Έτσι, για παράδειγμα, ένας καθρέφτης θα μπορούσε να «αντιλαμβάνεται» τη διάθεσή μας μέσα από την έκφρασή μας και να προτείνει χαλαρωτική μουσική ή να ρυθμίζει τον φωτισμό ανάλογα.
Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητά μας;
- Το σπίτι μας θα γνωρίζει πότε ξυπνάμε και θα βάζει τη θέρμανση, θα ανάβει τον φωτισμό και θα επιλέγει μουσική που μας ταιριάζει.
- Θα λαμβάνουμε ειδοποιήσεις για ξεχασμένες συσκευές, ενώ ο φωτισμός και η θερμοκρασία θα προσαρμόζονται αυτόματα.
- Η κατανάλωση ενέργειας θα μειώνεται χάρη στη βελτιστοποίηση των χρήσεων -επωφελούμενοι από οικονομία και βιωσιμότητα.
Όλα αυτά θα συμβαίνουν με όσο το δυνατόν λιγότερη παρέμβαση από εμάς, καθιστώντας την τεχνολογία σχεδόν αόρατη αλλά ιδιαίτερα χρήσιμη.
Η συνδυασμένη χρήση του Διαδικτύου των Πραγμάτων (Internet of Things) με την τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί ένα περιβάλλον που όχι μόνο ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας, αλλά και μαθαίνει και εξελίσσεται μαζί μας.
