«Δεν μπορεί παρά όλοι να καταδικάζουμε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, πέρα από οποιαδήποτε δικαιολογία επικαλείται η ρωσική πλευρά» τονίζει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Βίτσας μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.

Όπως τονίζει, «αυτή τη στιγμή η Ρωσία επιδιώκει τις διαπραγματεύσεις, με στόχο να παγιοποιήσει την εισβολή στις δύο «αυτόνομες» επαρχίες και να στείλει μήνυμα ότι δεν πρόκειται να ανεχτεί γειτονικές της χώρες να είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Ελπίζω ότι αυτό είναι το ζητούμενο της πλευράς Πούτιν, όπως φαίνεται και από τη στάση των στρατευμάτων του στο Χάρκοβο, το Κίεβο και τη Μαριούπολη, όπου ναι μεν έχει περικυκλώσει τις πόλεις αλλά δεν εισβάλει σε αυτές. Δεν φαίνεται ότι η εισβολή έγινε μόνο και μόνο για να τοποθετηθεί μια φιλορωσική κυβέρνηση – “μαριονέτα”, αν και κάτι τέτοιο θα βόλευε. Υπάρχουν δηλώσεις και αποφάσεις, όπως αυτή για τα πυρηνικά όπλα από τον πρόεδρο Πούτιν, που μας οδηγούν απευθείας στο “τρελοκομείο”. Θέλει να αναδείξει ξανά τη Ρωσία σε μια υπερδύναμη, που όλοι θα τη σέβονται και οι γύρω-γύρω θα την προσκυνάνε».

Σύμφωνα με τον κ. Βίτσα η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να θέσει σε πρώτη προτεραιότητα την ασφάλεια των Ελλήνων ομογενών (περίπου 150.000 άτομα), οι περισσότεροι από τους οποίους ως γνωστό, έχουν διπλή υπηκοότητα. «Εμείς μπορούμε να υποδεχθούμε όποιον από αυτούς θέλει να έρθει στην Ελλάδα για να προφυλαχθεί από τους κινδύνους του πολέμου, κάνοντας τις απαραίτητες ενέργειες.

Η στάση της Ρωσικής πρεσβείας στη χώρα μας στη φάση αυτή όμως, ήταν ιδιαιτέρως αλαζονική, γεγονός που πρέπει να μας καθιστά ανήσυχους. Να θυμηθούμε ότι κατά τη διάρκεια της υπογραφής της συμφωνίας των Πρεσπών, η στάση της ρωσικής διπλωματικής αποστολής στην Αθήνα, οδήγησε τον Αλέξη Τσίπρα να ζητήσει να φύγουν από την Ελλάδα».

«Η κυβέρνηση θα έπρεπε να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία»

Κατά τον ίδιο, «η κυβέρνηση θα έπρεπε να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια στην Ουκρανία, όπως π.χ. το κινητό νοσοκομείο του Στρατού που βρίσκεται τώρα στη Θεσσαλονίκη και όχι στρατιωτική. Από την εποχή ακόμα του Κωνσταντίνου Καραμανλή, η χώρα μας σε τέτοιες περιπτώσεις, προσπαθούσε να αποτελέσει τη γέφυρα ειρήνης στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή.

Μπορεί να έχουμε κάποιες υποχρεώσεις από τη συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε., αλλά επί της ουσίας αυτή τη στιγμή αλλάζει το αμυντικό δόγμα της χώρας, επαναφέροντας τον “από βορρά κίνδυνο”, τη μόνιμη δηλαδή επιδίωξη του ΝΑΤΟ. Ο πόλεμος είναι στη γειτονιά μας και η Ελλάδα θα πρέπει να παίξει πολύ σημαντικό σταθεροποιητικό και ειρηνευτικό ρόλο».