Συγγνώμη από τους οροθετικούς ζητάει η SportDay στο σημερινό της πρωτοσέλιδo μετά τον σάλο που δημιουργήθηκε. Η εφημερίδα χθες είχε πρωτοσέλιδο τίτλο «AIDS» και αναφερόταν στα όσα συμβαίνουν στον Παναθηναϊκό και όπως ήταν λογικό υπήρχε μεγάλη αντίδραση, όχι μόνο από τον κόσμο του Παναθηναϊκού και των διοικήσεων της ΠΑΕ και του Ερασιτέχνη οι οποίοι εξέδωσαν και κοινή ανακοίνωση, αλλά και όσων συνανθρώπων αντιμετωπίζουν το συγκεκριμένο πρόβλημα με την υγεία τους.
Η εφημερίδα σήμερα αφιέρωσε πολλές σελίδες και το πρωτοσέλιδό της και έδωσε απάντησή. Ζήτησε συγγνώμη από τους οροθετικούς, ενώ ανακοίνωσε πως τα έσοδα από τις χθεσινές πωλήσεις θα δοθούν στον Σύλλογο Οροθετικών της Ελλάδας. Παράλληλα εντός της εφημερίδας υπάρχουν κείμενα με τις εξηγήσεις, τις… συγνώμες και την θέση της συντακτικής ομάδας, ενώ αφήνονται αιχμές για τον Παναθηναϊκό, αλλά και όσους άσκησαν κριτική μετά το επίμαχο πρωτοσέλιδο.
Οι εξηγήσεις της εφημερίδας
Ίσως κάποιοι ν’ απογοητευθούν σήμερα που δεν έχουμε βγει, εν σώματι, στην Πλατεία Συντάγματος για ν’ αυτομαστιγωθούμε, για το «έγκλημα καθοσιώσεως» της SportDay, αυτό για το οποίο ετερόκλητοι λογοκριτές-ιεροεξεταστές (ανέκαθεν, πάντως, ο συγκεκριμένος… κλάδος διακρινόταν για την ακαμψία της σκέψης του) έστησαν συστοιχία πυροβόλων χθες.
Στο κέντρο του στόχου το χθεσινό πρωτοσέλιδο με το AIDS και τον Παναθηναϊκό. Η εφημερίδα μας υπερέβη τα εσκαμμένα, «χρησιμοποίησε» τους ασθενείς και ασέλγησε, τάχα μου, επί της ιστορίας του Παναθηναϊκού. Ιησουητισμού το μεγαλείο! Ενα σχήμα λόγου, από τα αμέτρητα στη δημοσιογραφική πρακτική, μετατράπηκε, σκοπίμως ή βλακωδώς, σε ασύγγνωστο αμάρτημα. Μπορεί να είναι κι έτσι…
Οταν η SportDay μετέρχεται τη λέξη AIDS, σείεται συθέμελα το αξιακό σύστημα αυτού του τόπου, όταν τα υπόλοιπα ΜΜΕ παραλληλίζουν, κατά κόρον, μία αρρωστημένη κατάσταση σε μία ποδοσφαιρική ομάδα ή ένα πολιτικό κόμμα με καρκίνο κι ένα γκολ στο 90′ σε «έμφραγμα», είναι… Παρασκευή!
Τώρα, το πώς γίνεται τούτη η εφημερίδα να είναι ασεβής απέναντι στα θύματα του AIDS και ο πρόεδρος των οροθετικών να δέχεται και να μιλάει -σήμερα- στη SportDay, είναι κάτι που θα πρέπει να το απαντήσουν όλοι αυτοί οι σφοδροί επικριτές μας. Η προφανής αντινομία, πάντως, δεν τους αφήνει πολλά περιθώρια…
Δεν μας εξέπληξε, πάντως, το γεγονός ότι έστησαν γκιλοτίνες στα social media ή στα μέσα που εργάζονται κάμποσοι σύνοικοι στο «μιντιακό χωριό». Ποτέ δεν ζούσαμε με την αυταπάτη ότι στο «σινάφι» μας πλεονάζει η φιλαλληλία. Λεπτομέρεια, βέβαια, ότι εμείς δεν τοκίζουμε τις αγωνίες μας για κυκλοφοριακή άνοδο σε ποδοσφαιρικούς εμφύλιους και μισαλλόδοξες αντιπαραθέσεις. Λεπτομέρεια, επίσης, ότι δεν επενδύουμε σε… καλλίπυγες υπάρξεις, σε μπούστα και ροζ αγγελίες.
Πάμε τώρα στον Παναθηναϊκό. Τις προάλλες, από την «πράσινη» ΠΑΕ επικαλέστηκαν τον Διονύση Τσακνή: «Το κόλπο στημένο και στα μέτρα σας». Ετσι είχε γραφτεί σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Ομολογία αδυναμίας ν’ αμυνθεί, δηλαδή. Τι διαφορετικό είπαμε; Η αλληγορία περί ανοσοποιητικού συστήματος τούς πείραξε; Αφήστε δε, που η χθεσινή ανακοίνωση του «τριφυλλιού» εγείρει κι ένα μικρό ερώτημα. Οταν ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του, θα υπερασπιστεί τους οροθετικούς; Αν και δεν είμαστε καθόλου σίγουροι για ποιον τελικά «όρθωσε τα στήθη του» ο ΠΑΟ με το χθεσινό του κείμενο. Για τους οροθετικούς, για το πρεστίζ του, για τι; Αν είναι για το τελευταίο, μάλλον έχει αργήσει κι έρχεται δεύτερος, αφού εμείς από το καλοκαίρι, έπειτα από τον αποκλεισμό από την Μπριζ, είχαμε χτυπήσει καμπανάκι…
Να δεχθούμε, στο κάτω της γραφής, ότι υπήρξε μία αστοχία εκ μέρους μας -όταν μία εφημερίδα βγάζει πάνω από 350 πρωτοσέλιδα ετησίως, δεν γίνεται όλα να είναι άρτια. Να δεχθούμε κριτική. Αλλά όχι και οι άμωμες παρθένες του εγχώριου αθλητικού Τύπου να διαγράψουν μονοκοντυλιά τα πρωτοσέλιδα για τον Γιάννη Ρίτσο, επί παραδείγματι, ή για τα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Παρίσι, όταν άλλες εφημερίδες… πέταγαν αετό. Πάει πολύ!
Αυτό που χάθηκε, τελικά, δεν ήταν ο σεβασμός μας για τους ασθενείς του AIDS κι εν γένει για τις ευάλωτες ομάδες του πληθυσμού.
Αυτό που χάθηκε ήταν το μέτρο. Από τους κήνσορες…
Οι συγνώμες…
Oι συγγνώμες μας… στον ανταγωνισμό!
Συγγνώμη, που στη SportDday έχουμε γίνει ομάδα, μία φωνή, ένα σώμα.
Συγγνώμη, που θεωρούμε ότι ο αθλητισμός είναι διασκέδαση και ψυχαγωγία.
Συγγνώμη, που δεν γράφουμε ονόματα προέδρων, διαιτητών και στεκόμαστε στους πραγματικούς πρωταγωνιστές: τους αθλητές!
Συγγνώμη, που βάλαμε φακές στο πρωτοσέλιδο.
Συγγνώμη, που σατιρίζουμε καταστάσεις με τραγούδια και στίχους.
Συγγνώμη, που… είμαστε Γάλλοι.
Συγγνώμη, που τιμήσαμε τους Πόντιους.
Συγγνώμη, που θυμηθήκαμε τον Καζαντζίδη και τον Ρίτσο.
Συγγνώμη, που γράφουμε μπροστοσέλιδο και όχι εξώφυλλο.
Συγγνώμη, που κάποιες από τις σελίδες μας είναι ανάποδα.
Συγγνώμη, που αποφασίσαμε, γενναία -με το όποιο ρίσκο- να κατεβάσουμε την τιμή στο 1 ευρώ.
Συγγνώμη, που… πονάμε όλες τις ελληνικές ομάδες και τον ελληνικό αθλητισμό.
Τι έγραψε η συντακτική ομάδα
«Ωπα παιδιά, μας την πέσανε!
Ο επίσημος λογαριασμός του Τσάμπιονς Λιγκ στο twitter, στις 24 Νοεμβρίου στο liveblog, χρησιμοποίησε δύο πρωτοσέλιδα. Της γαλλικής Equipe και της ελληνικής SportDay.
Εκείνο το πρώτο φύλλο μας απεικόνιζε τον Μάρκο Σίλβα σαν άλλο Δαυίδ να κρατάει μια σφεντόνα και τον Πεπ Γκουαρντιόλα… τεράστιο, σαν τον Γολιάθ. Ουδεμία αναφορά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, από κανέναν!
Την επομένη της τρομοκρατικής επίθεσης στη Γαλλία, η SportDay βγήκε με μαύρο πρωτοσέλιδο, δηλώνοντας ανοικτά τη στήριξή μας προς τους Γάλλους. Ευλογήσαμε τα γένια μας που κάναμε σωστή αξιολόγηση είδησης. Κάποιοι από τον ανταγωνισμό το είδαν κι αυτό αρνητικά. Η SportDay κυκλοφόρησε με άσπρο πρωτοσέλιδο και τη φράση: «Η ουσία κρύβεται στο περιεχόμενο».
Εισπράξαμε ειρωνεία, χλεύη και άλλα πολλά. Χθες η κατάσταση… τερματίστηκε. Είδαμε παλιούς συναδέλφους, διευθυντές κι αρκετούς ακόμα να… πονάνε, να… κλαίνε, να… δακρύζουν για την εικόνα της σημερινής SportDay. Να μιλάνε για «ομάδα-μοντέλο, που έγινε…», να αναφέρουν πως «ήταν κάποτε μια εφημερίδα», πως «ξερνάω…», πως «Οταν ξεκίνησε η SportDay, κανείς δεν περίμενε αυτό το χάλι. Κρίμα…» να μας προτρέπουν να αλλάξουμε όνομα! Για όνομα…
Είναι οι ίδιοι που επί ημερών τους η εφημερίδα έφτασε να χρωστά στους εργαζόμενους πέντε και έξι μισθούς, που έκαναν το μαγαζί δυσλειτουργικό και προσκυνημένο. Ακόμα χειρότερα, είναι αυτοί που όταν ξεκίνησαν τα προβλήματα την έκαναν με… ελαφρά, πηδηματάκια πληρωμένοι στο ακέραιο… Δικαίως λοιπόν, ζητούν συγγνώμη από τη SportDay.
Προς ενημέρωσή τους, οι εργαζόμενοι πλέον στη SportDay πληρώνονται στην ώρα τους, έχουν κίνητρο, πάνε καθημερινά με το χαμόγελο στο γραφείο τους και είναι περήφανοι που εργάζονται σε μία επιχείρηση που αποπνέει υγεία, προάγει πολιτισμό κι όταν κάνει λάθος, ζητάει συγγνώμη.
ΥΓ.: Ουαί σε όλους μας! Γραμματείς και Φαρισαίοι… διυλίζουμε τον κώνωπα… και καταπίνουμε την κάμηλον… Βλέπουμε την καρφίτσα στο μάτι του απέναντι και δεν βλέπουμε το δοκάρι στο μάτι το δικό μας…
H ομάδα της SPORTDAY»
Αυτό είναι το πρωτοσέλιδο που προκάλεσε αντιδράσεις
