Στο πρόσωπό της τα παιδιά βλέπουν τη βοηθό του Αϊ-Βασίλη. Για τους µεγάλους είναι απλά η υπεύθυνη δηµοσίων σχέσεων των Ελληνικών Ταχυδροµείων. Παρ’όλα αυτά το γραφείο της Ελένης Κοντού πλησιάζοντας οι
γιορτές των Χριστουγέννων γεµίζει από εκατοντάδες γράµµατα µικρώνκαι µεγάλων. Ο παραλήπτης κοινός: ο ηλικιωµένος µε τη µακριά, άσπρη γενειάδα, τη µεγάλη κοιλιά και την κόκκινη στολή.

Η κ. Κοντού έχει αναλάβει τον ρόλο του µεσολαβητή. Είναι εκείνη η οποία µαζί µε την οµάδα των εθελοντών- εργαζοµένων στα Ταχυδροµεία θα φροντίσει να…φτάσουν τα γράµµατα στον Αγιο Βασίλη.

Τα παιδιά, λέει στα ΝΕΑ, πάντα έγραφαν γράµµατα προς τον Αγιο που τα έβαζαν στο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Με το Ταχυδροµείο άρχισαν να στέλνουν τα γράµµατά τους πριν από αρκετά χρόνια, «γράµµατα τα οποία οι ταχυδροµικοί τα έβλεπαν µε νοσταλγία για τις δικές τους παιδικές αναµνήσεις. Όταν ο αριθµός αυτών των επιστολών άρχισε να µεγαλώνει, στο τέλος της δεκαετίας του ‘80, µε πρωτοβουλία των εργαζοµένων στα ΕΛ.ΤΑ. ξεκίνησε µια προσπάθεια να απαντηθούν τα περισσότερα, για να αισθανθεί το παιδί ότι κάποιος βρήκε το γράµµα του».

Το «στοίχηµα»

Το 1991 ξεκίνησε η οργανωµένη συλλογή των επιστολών προς τον Αϊ-Βασίλη και η απάντηση στα παιδιά που είχαν σηµειώσει τη διεύθυνσή τους. Για την κ. Κοντού είναι η πρώτηχρονιά που αναλαµβάνει την ευθύνη του συντονισµούτης οµάδας των συναδέλφων της που θα λειτουργήσουν ως «βοηθοί του Αϊ-Βασίλη». «Οι ευθύνες όλων µας είναι µεγάλες, όχι από τον αριθµό των επιστολών και τον όγκο δουλειάς, αλλά γιατί το «γράµµα στον Αϊ-Βασίλη» που ταχυδροµεί κάθε παιδί αντιπροσωπεύει ελπίδες, ευχές, επιθυµίες και σε αρκετέςπεριπτώσεις από καρδιάς εξοµολογήσεις. Τα «µυστικά» που κάθε παιδί ή µεγάλος στέλνει στον Αϊ-Βασίλη έχουµε ευθύνη να τα χειριστούµε µε τον πιο διακριτικό τρόπο», δηλώνει.

Στα κεντρικά γραφεία των ΕΛ.ΤΑ., στην οδό Απελού 1 στον 7ο όροφο, φτάνουν καθηµερινά τα χριστουγεννιάτικα γράµµατα που επιλέγονται από τους εργαζόµενους σταΤαχυδροµεία όλης της Ελλάδας. Εκεί, µε επικεφαλής την κ. Κοντού, περίπου 30 εργαζόµενοι βοηθούν εθελοντικάνα ταξινοµηθούν οι επιστολές. Περίπου 100.000 γράµµατα συγκεντρώνει κάθε χρόνο το «Γραφείο του Αϊ-Βασίλη».

Επιστολές ενηλίκων

Τα παιδιά έωςτην ηλικία των12 ετών είναι φυσικά εκείνα τα οποία παίρνουν ευκολότερα µολύβι και χαρτί και απευθύνονται στον Αγιο, χωρίς όµωςνα αποκλείονται και οι ενήλικοι,οι οποίοι γράφουν τις επιθυµίες τους. Ο παραλήπτης είναι πάντα ο ίδιος. Κάποιες φορές χωρίς διεύθυνση, αφού είναι µοναδικός για τα παιδιά. Αλλες πάλι φορές η λίστα των διευθύνσεων είναι ανεξάντλητη: Βόρειος Πόλος, Καισάρεια, τρίτο σύννεφο στον ουρανό – όροφο τέταρτο και τελευταίο, οδός ονείρων ψηλά στον ουρανό…

Το χριστουγεννιάτικο γραφείο απαντά µόνο σε εκείνα τα γράµµατα που αναγράφεταιτο όνοµα και η διεύθυνση του αποστολέα. «∆εν υποδυόµαστε τον Αγιο Βασίλη, αλλά απαντάµε σαν ΕΛ.ΤΑ., ενηµερώνουµε το παιδί µέσα από µια πολύχρωµη και χαρούµενη κάρτα πως το γράµµα του έφτασε στον προορισµότου και πως οΑγιος δεν το έχει ξεχάσει και θα το επισκεφθεί. Κάποια παιδιά όµως δεν γράφουν τη διεύθυνση, αλλά περιγράφουν το σπίτι τους µε γλαφυρό αλλά µη προσδιορίσιµο τρόπο. Σε αυτές τις περιπτώσεις δυστυχώς δεν µπορούµε να απαντήσουµε. Έχουµε, πάντως, απαντήσει ακόµη και σε επιστολές ανθρώπων τρίτης ηλικίας», λέειη υπεύθυνη του γραφείου.

«Αγιε Βασίλη,επειδή πέρυσι κοιµήθηκα και δεν σε είδα, τώρα θα σε περιµένω. Θα έχουµε ανοιχτή την πόρτα, αλλά, αν έρθεις από τον φωταγωγό,τον έχουµε καθαρίσει και θα έχουµε ανοιχτό το παράθυρο της κουζίνας. Προσοχή! Αν δεν βρεις το στενό που µένω, πάρε µε τηλέφωνο»: Είναι ένα µόνο από τα εκατοντάδες γράµµατα που η κ. Κοντού και οι συνάδελφοί της επέλεξαν για να το συµπεριλάβουν στο λεύκωµα που εκδόθηκε την περασµένη εβδοµάδα.

Η λίστα

«Για να σε διευκολύνω, µέσα στο φακελάκι έχει µια λίστα κι έχω σηµειώσει ένα x σε αυτά που θέλω».Οι µικροίφίλοι, σύµφωνα, µετην κ.Κοντού, ζητούν από τον Αγιο Βασίλη τα πάντα. Την «τιµητική»τους βέβαια έχουντα παιχνίδια,αλλά παράλληλα σχεδόν σε κάθε γράµµα υπάρχει ο απολογισµός της προηγούµενης χρονιάς και η παιδική «αυτοκριτική». Κυριαρχεί η έκφραση της ανάγκης για φίλους και η επίκληση να µην τα «ξεχάσει» ο Αϊ-Βασίλης. «Αγαπηµένε µου Αγιε Βασίλη, εύχοµαι να µην ξανακαπνίσει ο µπαµπάς µου», γράφει ένα 7χρονο παιδί.

Όσο για τους µεγαλύτερους, εκφράζουν ευχές και στην πλειονότητά τους «χρησιµοποιούν» το γράµµα ως µια κατάθεση ψυχής, µια προσωπική εξοµολόγηση σε έναν άγνωστο και καλοκάγαθο αναγνώστη της επιστολής. Οι περισσότεροι δεν βάζουν διεύθυνση αποστολέα, δεν περιµένουν απάντηση, θέλουν µόνο να εκφραστούν, έχουν ανάγκη επικοινωνίας.

Από την προηγούµενη χρονιά σε πάρα πολλές επιστολές φαίνεται ξεκάθαρα πόσο έχει επηρεαστεί η παιδική ψυχή απότην κρίση που περνά η χώρα µας. Η ευχή για να βρει δουλειά ο µπαµπάς ή η µαµά εκφράζεται σε αρκετά γράµµατα, η επιθυµία για βελτίωση της ζωής (ένα καλό σπίτι, ρούχα, εξοπλισµός ) έχει αρχίσεινα αγγίζει και τα παιδιά. Υπάρχουν όµως και αρκετές επιστολές, κι αυτό είναι συγκινητικό κι ελπιδοφόρο, που τα παιδιά αρνούνταινα δεχτούν δώρο για λογαριασµό τουςκαι προτρέπουν τον Αϊ-Βασίληνα δώσει ό,τι τους αναλογεί σε άλλα παιδιά που δεν έχουν. Είναι χαρακτηριστική η έκφραση: «∆εν θέλω να µου φέρεις τίποτα, έχω παιχνίδια. Να δώσεις τα δικά µου δώρα σε παιδιά που δεν έχουν».