Το εκρηκτικό μείγμα φόρων και ασφαλιστικών εισφορών που διαρκώς αυξάνεται στην Ελλάδα περιγράφουν η έκθεση του ΟΟΣΑ, αλλά και το μηνιαίο δελτίο του ΣΕΒ, τόσο για εργαζόμενους όσο και για εργοδότες.

Η τιμωρία των οικογενειών είναι ξεκάθαρη αφού ένας γονιός με δύο παιδιά παίρνει στο χέρι το 77% του ονομαστικού μισθού στην Ελλάδα, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στις χώρες του ΟΟΣΑ, οι οποίες εφαρμόζουν και πολιτικές στήριξης της οικογένειας είναι 85,6%.

H συνολική φορολογική επιβάρυνση στην Ελλάδα των άγαμων μισθωτών με μέσο εισόδημα – από φόρο εισοδήματος και ασφαλιστικές εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών – αυξήθηκε το 2016 σε σχέση με το 2015 κατά 1,06 ποσοστιαίες μονάδες και ανήλθε στο 40,2% του συνολικού κόστους εργασίας του εργοδότη

Τους υψηλότερους συντελεστές συνολικής φορολογίας σε αυτή την κατηγορία είχαν πέρυσι το Βέλγιο (54%), η Γερμανία (49,4%), η Ουγγαρία (48,2%) και η Γαλλία (48,1%), ενώ τους χαμηλότερους είχαν η Χιλή (7%), η Νέα Ζηλανδία (17,9%) και το Μεξικό (20,1%).

Η αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης στην Ελλάδα προέκυψε τόσο από την αύξηση του φόρου εισοδήματος (0,67 της ποσοστιαίας), λόγω της μείωσης του αφορολόγητου ποσού, όσο και από την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων (0,20) και των εργοδοτών (0,19). Η επιβάρυνση, πάντως, προκύπτει κυρίως από τις εισφορές των εργοδοτών (19,9%) και των εργαζομένων (12,6%), ενώ ο φόρος εισοδήματος αντιστοιχεί στο 7,7%.

Για τις οικογένειες με δύο παιδιά, όπου ο ένας μόνο γονιός εργάζεται και έχει μέσο εισόδημα, η συνολική επιβάρυνση αυξήθηκε 0,73 της ποσοστιαίας μονάδας το 2016 και διαμορφώθηκε στο 38,3% του κόστους εργασίας για τον εργοδότη. Στον ΟΟΣΑ, η μέση επιβάρυνση των αντίστοιχων οικογενειών μειώθηκε οριακά (0,08 της ποσοστιαίας μονάδας) στο 26,6%. Υψηλότερο φορολογικό συντελεστή από την Ελλάδα σε αυτή την κατηγορία είχαν η Γαλλία (40%), η Φινλανδία (39,2%), η Ιταλία (38,6%) και το Βέλγιο (38,6%). Τους χαμηλότερους συντελεστές είχαν η Νέα Ζηλανδία (6,2%), η Χιλή (7%), η Ιρλανδία (8,3%) και η Ελβετία (9,1%).

Η επιβάρυνση στην Ελλάδα των άγαμων μισθωτών με μέσο εισόδημα από φόρο εισοδήματος και ασφαλιστικές εισφορές των ιδίων (σ.σ.: όχι και των εργοδοτών) διαμορφώθηκε πέρυσι στο 25,4% των ακαθάριστων μισθωτών αποδοχών τους και ήταν οριακά χαμηλότερη από τον μέσο όρο στις χώρες του ΟΟΣΑ (25,5%).

Την ίδια στιγμή, να δρομολογηθεί άμεσα (από το 2018 αντί για το 2020) η μείωση του αφορολόγητου και των φορολογικών συντελεστών και να περιληφθεί στα «αντίμετρα» η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών ζητά ο ΣΕΒ.

Όπως σημειώνει: «Αν μας ενδιαφέρει πραγματικά η ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα και η προσέλκυση επενδύσεων, τότε κυβέρνηση και θεσμοί θα έπρεπε να δρομολογήσουν άμεσα από το 2018 τη μείωση του αφορολόγητου και των φορολογικών συντελεστών αντί να τις μεταθέτουν για το 2020, με τις όποιες αβεβαιότητες αυτό συνεπάγεται για την αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Τρίτον το πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος παραμένει επί της ουσίας άλυτο.

Τέταρτον, τα “θετικά” μέτρα που αντισταθμίζουν δημοσιονομικά τα “αρνητικά” μέτρα, δηλαδή τη μείωση των συντάξεων και του αφορολόγητου, θα ήταν πιο οικονομικά αποτελεσματικό αν κατευθύνονταν στη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών και σε εν γένει μέτρα στήριξης της σκληρά εργαζόμενης ελληνικής οικογένειας».