Η αισθαντική ερμηνεύτρια των κλασικών, αξέχαστων τραγουδιών Όλγα Βενέτη συναντά ξανά τη Δαλιδά επί σκηνής για το grande finale σε μια υπερπαραγωγή που μας χάρισε υπέροχες στιγμές γεμάτη μουσική, χορό και συγκίνηση.
Ολοκληρώνοντας τον κύκλο της και το όμορφο της ταξίδι η sold out παράσταση «Dalida-La Diva» επιστρέφει στο Παλλάς σε σκηνοθεσία Γιώργου Βάλαρη για μια ακόμα, τελευταία βραδιά γεμάτη εκπλήξεις. Ξαναζώντας τα πιο γλυκά πρωινά στο Πορτοφίνο (I found my love in Portofino), το ξεσηκωτικό Salma Ya Salama και το αξεπέραστο Je Suis Malade η Όλγα Βενέτη θα μας παρασύρει επί σκηνής στο χορό της με το Laissez-moi danser, θα μας κάνει να κλάψουμε με το Il venait d’avoir 18 ans, θα μας θυμίσει τι σημαίνει μεγάλος έρωτας με το Gigi l’amoroso.
Με αφορμή την παράσταση, η Όλγα Βενέτη μίλησε στο Newsbeast.
– Η Δαλιδά συνήθιζε να λέει πως «φέρνω κακή τύχη σε όσους αγαπώ». Σε εσάς -με ένα μεταφυσικό τρόπο – θα έλεγα ότι έχει φέρει μεγάλη τύχη και η παράσταση σημειώνει απανωτά sold out, ολοκληρώνοντας αυτό το πετυχημένο ταξίδι στο Παλλάς. Ποια είναι τα συναισθήματά σας γι’ αυτή την αποδοχή του κόσμου;
Η ερώτησή σας με έκανε να χαμογελάσω γιατί ποτέ δεν το είχα σκεφτεί-πόση τύχη, πραγματικά, μου έφερε η Δαλιδά. Την ίδια στιγμή, όμως, με έκανε να αντιμετωπίσω μια μεγάλη πρόκληση που ήταν αυτή μιας μεγάλης παραγωγής και μιας πολύ απαιτητικής παράστασης-γιατί μόνο αυτά τα μεγέθη θα ταίριαζαν σε μια τέτοια δημιουργό όπως εκείνη. Τίποτα λιγότερο: δεν θα μπορούσα με τίποτα να πω ότι αρκούμαι σε μια απλή μουσικοπαράσταση, που δεν θα ταίριαζε με τη λέξη «ντίβα» που αντιστοιχεί στο όνομά της. Οπότε καταλαβαίνετε ότι για να πετύχουμε το sold out, έπρεπε να αποδείξουμε στην πορεία και στον κόσμο που έτυχε να ακούσει για την παράσταση ότι θα άξιζε να μας τιμήσουν. Ταυτόχρονα, η τραγικότητα της ζωής της Δαλιδά με έκανε να αναρωτηθώ βαθιά αναφορικά με τα σκοτάδια που κάλυπταν τη ζωή της και κάλυπταν την προσωπική της ζωή φτάνοντας βαθιά μέχρι τη ψυχή της. Ίσως, τελικά να είναι η μοιραία φύση του καλλιτέχνη να υποφέρει-γιατί μόνο έτσι μπορεί να απολαύσει περισσότερο τη χαρά.
– Ήταν εύκολο να προσεγγίσετε έναν μύθο, όπως η Δαλιδά; Υπήρξε κάτι που να σας δυσκόλεψε;
Ποτέ δεν είναι εύκολο να προσεγγίσει κανείς έναν μύθο, γιατί αν μπορούσε δεν θα ήταν μύθος. Οτιδήποτε ξεπερνά τα μεγέθη, είναι δύσκολο αλλά ταυτόχρονα είναι και γοητευτικό. Οι προσεγγίσιμες προσωπικότητες είναι συνήθως αυτές που δεν έχουν κρυφά σημεία να αποκαλύψουν ή πολλαπλές ζωές να ζήσουν και η Δαλιδά ήταν μια πολυδιάστατη προσωπικότητα. Σε όλα: από την προσωπική της ζωή με την ακραία έκφραση του έρωτα που έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή της μέχρι τις αξέχαστες εμφανίσεις της- και ήταν αυτή η λεπτή και εύθραυστη ισορροπία ανάμεσα στα δυο που την έκανε να είναι τόσο ξεχωριστή και ιδιαίτερη. Όλα αυτά με δυσκόλεψαν αλλά ταυτόχρονα με διευκόλυναν γιατί ήταν σαν να έβλεπα και να «διάβαζα» έναν άνθρωπο που με ενέπνεε και με κινητοποιούσε. Αλλιώς, ποιο, θα ήταν το νόημα;
– Θυμάστε την πρώτη φορά που την ακούσατε και τι νιώσατε τότε;
Θυμάμαι πολύ καλά την αίσθηση την έκπληξη, ακόμα και στον τρόπο που μπορούσε να εκτελέσει μοναδικά ένα φαινομενικά «εύκολο» τραγούδι, όπως το paroles, paroles που κατάφερνε να το κάνει να ακουστεί τόσο πολύπλοκο, αισθησιακό και ουσιαστικό. Απλώς με τη φωνή της. Και ήταν ταυτόχρονα αυτή η φωνή, η ερμηνεία, η λειτουργική αντίφαση ανάμεσα στην εκρηκτική ανατολική παρουσία και την κοσμοπολιτική εκλέπτυνση που με γοήτευσαν και με έκαναν να θέλω να μπω στον κόσμο της. Στην πορεία με κατέκτησε ο τρόπος που μετέτρεψε ακόμα και τα μειονεκτήματά της στην εμφάνισή ή την προφορά με το έντονο αξάν σε πλεονεκτήματα και σε συστατικά στοιχεία της απόλυτης περσόνας της. Κυρίως, όμως, ήταν το συναίσθημα που έβγαζε πάνω στη σκηνή και η ψυχή, το ότι έδινε όλο της το «Είναι» που έγιναν οδηγός της.
– Το να την ενσαρκώσετε επί σκηνής ήταν ένα όνειρο ζωής;
Ήταν ακριβώς όπως το λέτε. Όνειρο ζωής. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο από αυτό. Ταυτόχρονα όμως ήθελα και είχα αλήθεια αγωνία να προσεγγίσω αυτό το τεράστιο όνομα που λέγεται Δαλιδά με σεβασμό χωρίς να προσπαθήσω να τη μιμηθώ. Ήθελα να αναβιώσω τον μύθο με τέτοιο τρόπο, ώστε οι παλαιότεροι να νιώσουν νοσταλγία και οι νεότεροι να συγκινηθούν και να θέλουν να μάθουν περισσότερα για αυτήν.
– Πώς προέκυψε η συνεργασία με τον Γιώργο Βάλαρη;
Ήτα μια ευτυχής συνύπαρξη που ένωσε τα άγνωστα σημεία της ζωής και του έργου της Δαλιδά με την ζωντανή περφόρμανς, αναδεικνύοντας τις γοητευτικές αντιφάσεις.
– Στην παράσταση τι θα δούμε; Στέκεστε στο καλλιτεχνικό κομμάτι ή και στη ζωή της, που ήταν συναρπαστική, αλλά και βαθιά τραγική;
Θα προσπαθήσουμε να σας παρασύρουμε στο ταξίδι που λέγεται «ζωή της Δαλιδά», μέσα από τα τραγούδια της και τα κείμενα του σκηνοθέτη Γιώργου Βάλαρη, τα βίντεο και εντυπωσιακά σκηνικά και κουστούμια. Θα υπάρχει και μεγάλη ορχήστρα και ομάδα εξαιρετικών χορευτών που θα πλαισιώνουν τη σκηνή και θα συμπράττουν μαζί μου. Θα έχει και άλλες εκπλήξεις, όπως τη ζωντανή μου «συνεύρεση» επί σκηνής με τη Δαλιδά, που θα τη δείτε επί σκηνής.
– Τώρα, που ανακαλύψατε καλύτερα τη Δαλιδά μέσα από την παράσταση, ποια στοιχεία της προσωπικότητάς της σας συναρπάζουν περισσότερο;
Όλα αυτά ταυτόχρονα που σας προανέφερα. Οι αντιφάσεις, ο πόνος, η χαρά, το μεγαλείο ψυχής της. Όλα όσα την πονούσαν και νιώθω να με έκαναν να νιώθω ακριβώς το συναίσθημά της.
– Ανακαλύψατε πληροφορίες για εκείνη που αγνοούσατε κι ενδεχομένως αγνοεί και το κοινό και θα το ανακαλύψουμε μέσα από την παράσταση;
Νομίζω ότι θα είναι καλύτερα να δείτε τις εκπλήξεις και αυτές τις γοητευτικές λεπτομέρειες για τις άγνωστες πτυχές της ζωής της επί σκηνής.
– Ολοκληρώνοντας αυτό το «ταξίδι της Δαλιδά», τι αίσθηση σάς αφήνει; Τι θα κρατήσετε από αυτή την εμπειρία;
Ολοκλήρωση. Και από αυτή την εμπειρία θα κρατήσω κυριολεκτικά τα πάντα.
– Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω ένα προσωπικό σχόλιο – μπορεί και να σας το έχουν πει – αλλά μοιάζετε πολύ στη Δαλιδά.
Δεν ξέρετε πόσο χαρούμενη με κάνει αυτή σας η επισήμανση-ειλικρινά. Κυρίως, γιατί θα ήθελα να μπορώ να κρατήσω κάτι από την εσωτερική φλόγα που με συνδέει με τη Δαλιδά και να τη κάνω να ανάψει (ξανά) επί σκηνής.
Λίγα λόγια για την παράσταση
Η Δαλιδά ήταν ένα φαινόμενο, η εξωτική μορφή που κατέκτησε την Ευρώπη με τη φωνή της και την επιβλητική παρουσία, που πούλησε εκατομμύρια δίσκους-η μόνη με διαμαντένιο δίσκο στην ιστορία της μουσικής-που τραγούδησε όλα τα είδη και σε διαφορετικές γλώσσες, που έζησε στα κόκκινα επιτυχίες και έρωτες. Ήταν επίσης αυτή που έδωσε τέλος στη ζωή της σε ηλικία μόλις 54 ετών ξέροντας ότι το όνομα της θα μείνει ζωντανό για πάντα.
Γιατί όσα χρόνια και αν πέρασαν, η χρυσόσκονη της Δαλιδά εξακολουθεί να σκορπίζεται πάνω από τις ζωές μας και με τα τραγούδια της να ακούγονται και πάλι ζωντανά επί σκηνής, με συναίσθημα, με ψυχή και με τη διαμαντένια φωνή της Όλγας Βενέτη. Είναι η Ελληνίδα ερμηνεύτρια που, όπως έγραψαν οι κριτικές μας έκανε κοινωνούς όχι μόνο της ζωής της Δαλιδά αλλά του εσωτερικού της κόσμου, των σκέψεων, των αισθημάτων που βίωσε πάντα σε απόλυτο βαθμό και με το ίδιο πάθος.
Αυτή είναι η μοναδική σφραγίδα μιας παράστασης που εντυπωσιάζει με τις απρόσμενες εκπλήξεις που μας ετοιμάζει ο σκηνοθέτης των μεγάλων επιτυχιών Γιώργος Βάλαρης για αυτή τη συνάντηση-σταθμό Βενέτη-Δαλιδά, με τα κουστούμια, ακριβή αντίγραφα αυτών που φόρεσε η κορυφαία ντίβα, με την αναβίωση των πιο μοναδικών στιγμών μέσα από τεράστια video walls και με μια μοναδική αναπαράσταση των πιο μεγάλων στιγμών ενός ζωντανού μύθου.
Αυτόν συναντά στο Παλλάς η Όλγα Βενέτη με τη μεγάλη της πείρα και τη δεκαετή παρουσία της στις μεγάλες σκηνές της χώρας (Εθνική Λυρική Σκηνή, Ηρώδειο, Μεγάρο Μουσικής Αθηνών κλπ) ανοίγοντας ένα ζωντανό μουσικό-ερμηνευτικό διάλογο επί σκηνής. Έχοντας σπουδάσει γαλλική φιλολογία και έχοντας ερμηνεύσει αξέχαστες γαλλικές επιτυχίες η Βενέτη βρήκε στο πρόσωπο της Δαλιδά το ερμηνευτικό alter ego της ενσαρκώνοντας ένα όραμα που ολοκληρώθηκε με τρόπο μοναδικό. Δεν είναι τυχαίο ότι η Δαλιδά της Βενέτη εξακολουθεί να ξεσηκώνει, να συγκινεί, και να αποδεικνύει ότι δεν είμαστε μόνοι αλλά ζούμε μαζί με τη μουσική και τα τριαντάφυλλα, όπως λέει και το τραγούδι-μια από τις εκπλήξεις της παράστασης-Pour ne pas vivre seul.
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Γιώργος Βάλαρης
Διεύθυνση Ορχήστρας & Ενορχήστρωση: Κωνσταντίνος Παγιάτης Ενδυματολόγος: Ντένη Βαχλιώτη
Σκηνικά: Μαρία Φιλίππου
Χορογραφίες: Μάρκος Γιακούμογλου
Φωτογραφίες: Πάνος Γιαννακόπουλος
Γραφείο Τύπου – Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Ορχήστρα
Σαξόφωνα – Φλάουτο: Κωστής Βαζούρας
Τρομπέτα – Φλικόρνο: Γιάννης Καραγιαννάκης
Τρομπέτα – Φλικόρνο: Διονύσης Κοκόλης
Τρομπόνι: Άγγελος Τζαμαριάς
Keyboards: Σωτήρης Δημητρακόπουλος
Κιθάρες: Μελέτης Πόγκας
Ηλεκτρικό Μπάσο: Αλέξης Δελής
Τύμπανα & κρουστά: Σάββας Αμύγδαλος
Πιάνο: Κωνσταντίνος Παγιάτης
Φωνητικά: Τζωρτζίνα Κάλαϊς, Ειρήνη Καστραντά, Αρσένιος Γαβριηλίδης, Νίκος Σμυρνάκης
Χορεύουν: Μάρκος Γιακουμόγλου, Δαμιανός Μέτσο, Κωνσταντίνος Μακρυπίδης, Δημητρης Κούτης, Σαράντης Ρεΐσης, Νίκος Γιάννης, Βίβιαν Χάντζου, Μαριφίλια Σκλαβούνου, Ιωάννα Θεοδώρου, Σάντυ Σαχινιάν
Τετάρτη 15 Οκτωβρίου στις 21:00
Διάρκεια παράστασης: 100 λεπτά
Προπώληση εισιτηρίων: more.com
ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΛΛΑΣ: Βουκουρεστίου 5, Αθήνα
