«Μέρες καλύτερες θα ‘ρθουν το λέει το ένστικτό μου…» τραγουδούσαν χθες βράδυ όρθιοι οι επτά χιλιάδες θεατές χτυπώντας παλαμάκια και συνοδεύοντας τον Διονύση Σαββόπουλο και τον θίασο του «Πλούτου», μετά το τέλος της παράστασης στο Αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.

Ντυμένοι με αστεία πολύχρωμα κοστούμια και ψηλά καπέλα, θυμίζοντας πλανόδιο τσίρκο, οι ηθοποιοί έκαναν την εμφάνισή τους στην ορχήστρα του αργολικού θεάτρου χορεύοντας και τραγουδώντας, λίγο μετά τις εννέα το βράδυ. Δύο ώρες μετά, το πρώτο σκηνοθετικό εγχείρημα του Διονύση Σαββόπουλου ολοκληρώθηκε με το τραγούδι του Τώνη Μαρούδα «Μας φτάνει μόνο» και τον δημοφιλή τραγουδοποιό να συνοδεύει έναν έναν τους ηθοποιούς στην υπόκλιση.

Ο Διονύσης Σαββόπουλος έχει συνδεθεί και στο παρελθόν με τον αριστοφανικό «Πλούτο». Ως συνθέτης όμως, όταν το καλοκαίρι του 1985 έντυσε μουσικά την παράταση του Εθνικού Θεάτρου στην Επίδαυρο, σε σκηνοθεσία Λούκα Ρονκόνι. Αυτή τη φορά καταπιάνεται με τον «Πλούτο» πολλαπλώς, αφού, στο καινούριο ανέβασμα, υπογράφει τη μετάφραση, τη μουσική, σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί επίσης.

Στην τελευταία σωζόμενη κωμωδία του ο Αριστοφάνης σχολιάζει τις πάντα επίκαιρες κοινωνικές ανισότητες και διακωμωδεί την κακή διανομή του πλούτου, αλλά και τη διαφθορά που συνήθως αυτός προκαλεί. Πάνω στον αριστοφανικό καμβά ο Διονύσης Σαββόπουλος αποτυπώνει τη δική του ματιά και δίνει τη δική του εκδοχή, προσεγγίζοντας το έργο όχι σαν επιθεώρηση, αλλά σαν «διαμαρτυρόμενος θεατής», όπως άλλωστε έχει δηλώσει ο ίδιος. Με σκοπό να αναδείξει την ποίηση του κειμένου και τους διαχρονικούς προβληματισμούς που αναδύονται από αυτό , αποφεύγοντας επιθεωρησιακούς εκσυγχρονισμούς.

Με αναφορές στο έργο του τραγουδοποιού -κυρίως στο «Φορτηγό»- αλλά και στη σύγχρονη πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση (από το χρέος και τη λιτότητα μέχρι τη Μανωλάδα και τη δίκη του ‘Ακη Τσοχατζόπουλου), ο κατά Σαββόπουλο «Πλούτος», στον οποίο η μουσική έπαιζε οργανικό ρόλο- κατάφερε να κερδίσει τους θεατές, οι οποίοι διέκοψαν πολλές φορές την παράσταση με τα χειροκροτήματα τους.

Οι συντελεστές -ντυμένοι με ρούχα γελωτοποιών- έπαιξαν μπροστά σε ένα σκηνικό που θύμιζε αυτοσχέδιο θεατράκι. Ένα ξύλινο πατάρι που θύμιζε πάλκο, με μία κόκκινη αυλαία -η οποία άνοιξε στην αρχή για να εμφανιστεί η Πενία και στο δεύτερο μέρος όταν ο Πλούτος είχε βρει το φως του για να προβάλει ζωγραφισμένη την εικόνα της Ακρόπολης – ένα πιάνο, ξύλινα κιβώτια με ροδάκια και ένα λευκό μπαλόνι ήταν τα σκηνικά αντικείμενα της παράστασης.

Στον ρόλο του Άγγελου-Εξάγγελου, ο «Νιόνιος» εμφανίστηκε αρχικά στη σκηνή με μία πατερίτσα, για να απαγγείλει την παράβαση που είχε προσθέσει ο ίδιος στο έργο( «…Εγώ για την αγάπη σας και για την εύνοιά σας, τα προσπερνούσα μερικά, σας έλεγα τα ωραία. Μα κι όταν πήγα να σας πω τα πράγματα όπως είναι, να γράψω στίχους για όλα αυτά που μέσα μου φοβάμαι ότι θα ‘ρθουν, κανένας δεν με πίστεψε, μου ρίξαν πέτρες. Ποιος θέλει μες στο πάρτυ ν’ ακούσει τα δυσάρεστα; …). Στο τέλος, σε ένα διάλογο με την Πενία η πατερίτσα δεν υπήρχε. «Τι έγινε το δεκανίκι Κύριε Νιόνιο?», ρωτά η Πενία της Αμαλίας Μουτούση. «Κόλπο ήταν, μήπως βγάλω κι εγώ αναπηρική σύνταξη», απαντά ο ίδιος.

Αν και «πρωτάρηδες» στην κωμωδία ο Νίκος Κουρής στο ρόλο του φτωχού αγρότη Χρεμύλου και ο Χρήστος Λούλης στο ρόλο του υπηρέτη του Καρίωνα- που επιχειρούν να δώσουν στον τυφλό και τιμωρημένο από τον Δία, θεό Πλούτο, το φως του, προκειμένου να μην αποφεύγει τους δίκαιους, αλλά να τους χαρίζει άφθονα τα καλά του- ξεχώρισαν με τις ερμηνείες τους. Ειρωνικοί και συμπονετικοί ταυτόχρονα, αυστηροί και μητρικοί. Απολαυστικός ο Μάκης Παπαδημητρίου στο ρόλο του αφελή και φοβισμένου Πλούτου που τον έχει τυφλώσει ο Δίας προκειμένου να μην μοιράζεται αξιοκρατικά, χάρισε απλόχερα γέλιο στο κοινό.

Επιβλητική ήταν η Πενία της Αμαλίας Μουτούση, ντυμένη με ένα καφέ μακρύ φόρεμα, κυριαρχούσε στη σκηνή τόσο ως εμφάνιση όσο και ως ερμηνεία, χωρίς να θυμίζει με τίποτα τα συνήθη ανεβάσματα που την παρουσιάζουν σαν καρικατούρα ή αντιπαθή γεροντοκόρη.

«Πρώτη φορά το κάνω, αλλά το ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα», είπε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Διονύσης Σαββόπουλος μετά το τέλος της παράστασης. Για την εμπειρία της Επιδαύρου τόνισε: «Είναι ένα υπέροχο θέατρο, το οποίο χρόνια τώρα είναι το κρυφό σχολειό μας. Επομένως με μεγάλη χαρά ήρθα με τους ηθοποιούς και τους άλλους συνεργάτες μου. Τους ευγνωμονώ, ξεπέρασαν τον εαυτό τους. Το κάνανε. Για να δούμε από δω και πέρα τώρα…».

Την χθεσινή παράσταση παρακολούθησαν μεταξύ άλλων η Γενική Γραμματέας του υπουργείου Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, η Μαρία Φαραντούρη, η Νόνικα Γαληνέα και ο Αλέξανδρος Λυκουρέζος, η Αννα Παναγιωταρέα, η Σμαράγδα Καρύδη, ο Θοδωρής Αθερίδης, η Δάφνη Λαμπρόγιανη και πολλοί άλλοι.