Έκθεση έργων με θέμα την αρπαγή της Ευρώπης, θα πραγματοποιηθεί από την Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου έως την Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου, στο περιστύλιο της Λότζια.

Τα εγκαίνια θα γίνουν στις 4 Σεπτεμβρίου, στις 20:00 το βράδυ. Η έκθεση οργανώνεται στο πλαίσιο του 2ου φεστιβάλ «Κρήτη, Μία Ιστορία πέντε συν ένας πολιτισμοί» με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Σύμφωνα με τους οργανωτές της «Ο μύθος λέει πως στη Γόρτυνα, κάτω από έναν αειθαλή πλάτανο, ο μέγας Δίας, μεταμορφωμένος σε ταύρο, ενώθηκε με την Ευρώπη, την κόρη του Αγήνορα, βασιλέα της Φοινίκης. Από την ένωση αυτή απέκτησαν τρείς γιούς: τον θαλασσοκράτορα Μίνωα, τον Ραδάμανθυ και τον Σαρπηδόνα.

Όταν ο Δίας εγκατέλειψε τη μητέρα τους, ο δεύτερος σύζυγός της, ο βασιλιάς της Κρήτης Αστερίων, υιοθέτησε τα τρία παιδιά και πριν πεθάνει, τους μοίρασε το βασίλειο. Αρχίζει τότε στην Κρήτη να συμβαίνει ένα θαύμα. Κτίζονται πολυδαίδαλα παλάτια, κοσμημένα με φίνες τοιχογραφίες που απεικονίζουν παράδοξες τελετές, με νέους και νέες καλλιεπείς και φορεσιές πλουμιστές. Τα ευρήματα της αρχαιολογικής σκαπάνης μαρτυρούν τον πλούτο μιας κοινωνίας που δεν γνώρισε πόλεμο.

Τα καράβια που εμπορεύονταν σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου καρπούς και κομψοτεχνήματα, μεταφέρουν το κλέος του μινωικού πολιτισμού μέχρι τη Σικελία, την Αίγυπτο και αλλού και η ιστορία μιλάει πλέον για τον πρώτο ευρωπαϊκό πολιτισμό.

Η ιστορία της Ευρώπης συγκίνησε πολλούς, κυρίως ζωγράφους. Άλλοτε με ρομαντισμό και άλλοτε με ωμότητα, απεικόνισαν την πριγκίπισσα της Φοινίκης, που ο θεός των θεών και των ανθρώπων έκλεψε μεταμφιεσμένος σε ταύρο.

Η βασιλοπούλα από τη Φοινίκη έδωσε το όνομά της σε μία από τις πέντε ηπείρους. Γηραιά Ευρώπη αποκαλούν την ήπειρο που επί αιώνες και αιώνες έζησε πολέμους, ανακατατάξεις κοινωνικές και πολιτικές, πολιτισμικές εκρήξεις, μεσαίωνα και διαφωτισμό. Τόλμησε να περάσει τον μεγάλο ωκεανό και να φτάσει μέχρι την απέναντι ακτή. Πλούτος, δόξα αλλά και αίμα, στιγματίζουν την ιστορία της.

Ώσπου, χάρις στην έμπνευση κάποιων φωτισμένων ανθρώπων, υιοθέτησε ένα όραμα. Να γίνει μία, ενιαία, να γίνει η Ευρώπη των λαών. Χωρίς σύνορα, χωρίς διακρίσεις. Ο δρόμος όμως γι’ αυτόν τον στόχο δεν ήταν εύκολος και το όραμα μοιάζει να χάθηκε. Η Ευρώπη λησμόνησε την καταγωγή της και ο δεσποτισμός των δυνατών έναντι των αδυνάτων κυριάρχησε στην ιδεολογία της. Σήμερα μάλιστα, κάποιοι χαρακτηρίζουν αυταπάτη, το ότι επιμένουμε να το αναζητούμε».