Ο Ελληνικός Μηχανοκίνητος Αθλητισμός θρηνεί μια σημαντική απώλεια. Η δεσποινίς Πέγκυ Τρικάκου, η όμορφη, ψηλή, ξανθιά φιγούρα που με την παρουσία της ομόρφαινε το αυστηρό, στριφνό ανδροκρατούμενο περιβάλλον της πάλαι ποτέ κραταιάς ΕΛΠΑ και με τους τρόπους της ενέπνεε τον απόλυτο σεβασμό, στο ιδιαίτερα δύσκολο και επίσης ανδροκρατούμενο Σπορ του Μηχανοκίνητου Αθλητισμού, δεν είναι πλέον μαζί μας.

Γεννημένη στον Πειραιά στις 15 Σεπτεμβρίου 1949, «βέρα Πειραιώτισσα» βρέθηκε νεότατη εργαζόμενη στην τότε μεγάλη και τρανή ΕΛΠΑ, για να γίνει το δεξί χέρι του ισχυρού ανδρός της Λέσχης Περιηγήσεων Αλέξανδρου Δαρδούφα και Διευθύντρια της Εθνικής Επιτροπής Αγώνων, λειτουργώντας πολλές φορές σαν κυματοθραύστης σε δίκαια και άδικα παράπονα αγωνιζόμενων και οργανωτών. Το επιβλητικό της παράστημα, η έμφυτη ευγένεια, η αναμφισβήτητη παιδεία και οι άψογοι τρόποι της, δεν άφησαν ποτέ περιθώρια σε οποιονδήποτε να την προσβάλλει ή –έστω- να την αμφισβητήσει.

Σαν φυσικό αποτέλεσμα των προσόντων της, επιβραβεύτηκε με την απίστευτη για την εποχή διάκριση, που ήταν η θέση Αλυτάρχη (ο άρχων της διοργάνωσης) στο 27ο Ράλι Ακρόπολις του 1980, γεγονός που ανακοινώθηκε πανηγυρικά στην δεξίωση τερματισμού του 26ου Ράλι Ακρόπολις από τον Πρόεδρο της ΕΛΠΑ, παρουσία κορυφαίων οδηγών και σημαντικών παραγόντων της FIA.

Έτσι, η δις Τρικάκου όπως την ξέραμε όλοι μας, έγινε η πρώτη γυναίκα Αλυτάρχης αγώνα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλι (νυν WRC), δικαιώνοντας με το πάρα πάνω όσους την εμπιστεύτηκαν. Παράλληλα ο ρόλος της στο στερέωμα του Μηχανοκίνητου Αθλητισμού ήταν καταλυτικός σε πολλές περιπτώσεις, καθώς ήξερε να δίνει εντολές εν είδη παράκλησης, να είναι οικεία κρατώντας τον οποιοδήποτε σε απόσταση και να κερδίζει τον σεβασμό ακόμα και από πνιγμένους στην αδρεναλίνη «πυρωμένους» οδηγούς αγώνων.

Η συνέχεια την βρίσκει παντρεμένη με τον ανάλογου παραστήματος κ. Νίκο Καμπέρο, η δις Τρικάκου έγινε η ΚΥΡΙΑ Πέγκυ Τρικάκου – Καμπέρου, οι αγώνες έχασαν την Μεγάλη Κυρία τους και στην κοινωνία προστέθηκε μια υποδειγματική μητέρα δυο παιδιών, της Μαρίλη και του Βασίλη. Η αφοσίωσή της στην οικογένεια δεν της άφηνε χρόνο για αγωνιστικές δραστηριότητες, όμως ποτέ δεν έπαψε να παρακολουθεί διακριτικά τα αγωνιστικά δρώμενα, συζητώντας γι αυτά σε αραιά και που σε επικοινωνίες με ανθρώπους που την αγαπούσαν, την σέβονταν και υπολόγιζαν στην γνώμη της.

Δυστυχώς, όλα αυτά σταμάτησαν το μεσημέρι της Πέμπτης 28 Ιανουαρίου, όταν μετά από περιπέτεια υγείας σχεδόν 100 ημερών, η κυρία Τρικάκου – Καμπέρου, η σεβαστή δις Τρικάκου για παγκόσμια και εγχώρια αστέρια του βολάν, η Πέγκυ μας για όλους όσοι μεγαλώσαμε στην επιβλητική σκιά της, έφυγε πρόωρα από τα εγκόσμια, αφήνοντας γνωστούς και φίλους σε βαθειά θλίψη.

Ο υπογράφων έχοντας την τύχη να την γνωρίσει και να διδαχτεί από τους τρόπους της, δεν βρίσκει άλλα λόγια για το κατευόδιο από τους στίχους του Γρηγόρη Μπιθικώτση: «Μια γυναίκα φεύγει, μια ΣΩΣΤΗ ΚΥΡΙΑ».

Νίκος Τσάδαρης