Αγώνας για δυο ήταν το φετινό -φαινομενικά εύκολο, λόγω ασφάλτινων διαδρομών- Ράλι της Γερμανίας. Αρχικά ήταν οι δυο από τους τρεις διεκδικητές του τίτλου των οδηγών στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ο Εσθονός Όιτ Τάνακ και ο Βέλγος Τιερί Νεβίλ και στη συνέχεια οι δυο ομάδες-φαβορί για τον τίτλο των κατασκευαστών, Toyota και Hyundai.

Η μεγάλη μάχη μεταξύ του πρώτου και του τρίτου στην κατάταξη κράτησε για 12 ειδικές, με τον Εσθονό (Toyota Yaris WRC) να προηγείται του Βέλγου (Hyundai i20 WRC) μόλις 5,7 δεύτερα και τον Σεμπαστιάν Οζιέ (ο τρίτος διεκδικητής με Citroen C3 WRC) μακράν τρίτο να μην μπορεί να κάνει τίποτα, αποδίδοντας το πρόβλημα στο αυτοκίνητο.

Όμως, ο αριθμός 13 αποδείχθηκε γρουσούζικος για τον Νεβίλ, που αλλάζοντας κλαταρισμένο λάστιχο, καθυστέρησε τουλάχιστον ενάμιση λεπτό, πέφτοντας στην 7η θέση, αλλά τυχερή για τον Τάνακ, που όχι μόνο απέκτησε «αέρα» 40+ δευτερολέπτων, αλλά είχε πίσω του δυο… σωματοφύλακες, αφού στη 2η θέση ακολουθούσε ο Κρις Μικ και στην 3η ο Γιάρι-Μάτι Λάντβαλα, οδηγοί της Toyota επίσης.

Επιπλέον, οι δυο τους, μετά τα αυτιά που τους τράβηξε ο τιμ μάνατζερ, Τόμι Μάκινεν, στη Φινλανδία, δεν είχαν καμιά όρεξη για ηρωισμούς και αντιπαραθέσεις, «ταξιδεύοντας» μέχρι το τέλος και υποστηρίζοντας με τον καλύτερο τρόπο τον Τάνακ, που ήλεγχε απόλυτα τον ρυθμό, προκειμένου μην συμβεί το «ο μη γένοιτο». Μάλιστα, το μάθημα που πήρε στην power stage της Σαρδηνίας, τον έκανε εγκρατή στην αντίστοιχη της Γερμανίας, όπου τερμάτισε μόλις 8ος.

Βέβαια, εδώ θα πρέπει να σημειώσουμε ότι, το βάθρο να είχε διαμορφωθεί αλλιώς, αν ο Ισπανός Ντάνι Σόρντο δεν αντιμετώπιζε προβλήματα με το κιβώτιο του i20 WRC, στην 7η ειδική, που του κόστισαν σχεδόν ένα λεπτό αργοπορία.

Από τις άλλες δυο ομάδες, ο Οζιέ κρατιόταν με… τα δόντια 3ος – 4ος , έως ότου ένα λάθος τον έριξε 8ο, για να τερματίσει τελικά 7ος, όταν ο τιμ μάνατζερ της Citroen, ανάγκασε τον Εσαπέκα Λάπι (μέτριος σε όλον τον αγώνα), να πέσει από 6ος, 8ος και να χάσει θέση από τον Αντρέας Μίκελσεν (και αυτός μέτριος με το i20 WRC).

«Μαγειρέματα» έκανε και από την πλευρά της Hyundai, ο Αντρέα Ανταμό, που «διέταξε» τον Σόρντο να πάρει ποινή καθυστέρησης και να τερματίσει 5ος, προκειμένου να ανέβει 4ος ο Νεβίλ, για να κερδίσει 2 βαθμούς επιπλέον στην κούρσα του τίτλου.

Όσον αφορά την Ford με τα Fiesta WRC, ο αγώνας της Γερμανίας είναι κάτι που γρήγορα θα θέλει να ξεχάσει, αν και κάποιοι κορυφαίοι χρόνοι του Τέεμου Σούνινεν (εγκατέλειψε την πρώτη ημέρα) απέδειξαν πως έχει στόφα μεγάλου οδηγού, ενώ ο -κατ’ ανάγκη- αντικαταστάτης του τραυματισμένου Έλφν Έβανς, ο Βρετανός Γκας Γκρίνσμιθ, χρειάζεται πολύ δουλειά ακόμα για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες ενός WRC rally car, κάτι που ισχύει και για τον Ιάπωνα, Τακαμότο Κατσούτα, που οδήγησε το τέταρτο Yaris WRC.

Μεγάλη μάχη, όμως, εξελίσσεται και για τον τίτλο των κατασκευαστών, καθώς τέσσερις αγώνες πριν το φινάλε, η Toyota (281 βαθμοί) με το 1-2-3 πλησίασε στους 8 βαθμούς την Hyundai (289 βαθμοί) και όλα δείχνουν πως εδώ πάμε για ένα αγωνιώδες ντέρμπι. Ένα ντέρμπι που δύσκολα θα προκύψει στους οδηγούς (εκτός απροόπτου), καθώς ο Τάνακ έχει τώρα 205 βαθμούς, έναντι 172 του Νεβίλ και 165 του Οζιέ.

Πέραν της πρώτης γραμμής, στην κατηγορία WRC 2 PRO, o πολλά υποσχόμενος 18χρονος Κάλε Ροβάνπερα με το Skoda Fabia R5 evo, αρχικά δεν είχε αντίπαλο, αλλά στη συνέχεια έδειξε άπειρος στην άσφαλτο, βγήκε δυο φορές και έπεσε 3ος, αφήνοντας την πρώτη θέση στον Γιαν Κοπέσκι (επίσης με Fabia R5 evo) και τη 2η στον Γάλλο Ερίκ Καμιγί με Ford Fiesta R5. Πάντως, ο Ροβάνπερα προηγείται με διαφορά στη βαθμολογία και όλα δείχνουν πως θα πάρει τίτλο το 2019 και θα προαχθεί σε κάποια από τις ομάδες της πρώτης κατηγορίας.

Η συνέχεια, στην γειτονική μας Τουρκία, με το ομώνυμο Ράλι στις 12-15 Σεπτεμβρίου.

Νίκος Τσάδαρης