Στα 32 του, ο Dylan Stone-Miller παράτησε τη δουλειά του ως μηχανικός λογισμικού, άφησε την Atlanta και κατευθύνθηκε βόρεια στον Καναδά με έναν στόχο: να γνωρίσει όσο το δυνατόν περισσότερα από τα 96 βιολογικά του παιδιά.

Όπως γίνεται κατανοητό, ο Ντίλαν Στόουν Μίλερ είναι δότης σπέρματος. Όλα ξεκίνησε όταν σπούδαζε ψυχολογία στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια και συνελήφθη για κατανάλωση αλκοόλ από ανήλικους. Οι γονείς του του είπαν ότι έπρεπε να πληρώσει για δικηγόρο. Ένας συγκάτοικος του μίλησε για τα χρήματα που έβγαζε ως δωρητής στην τράπεζα σπέρματος Xytex. Μέχρι στιγμής, έχει γνωρίσει 25 από αυτά. Επισκεπτόταν τις τράπεζες σπέρματος για σχεδόν έξι χρόνια. Έπαιρνε 100 δολάρια ανά επίσκεψη.

Το ταξίδι για να συναντήσει τα βιολογικά του παιδιά ξεκίνησε στα social media. Σύμφωνα με την Wall Street Journal, ο Stone-Miller έλαβε ένα μήνυμα στο Facebook από το πουθενά το 2020.

Το μήνυμα ήρθε από την Alicia Bowes, μια από τις δύο μητέρες ενός μικρού παιδιού ονόματι Χάρπερ που είναι ένα από τα βιολογικά παιδιά του Stone-Miller. Είδε ότι είχε τα μπλε μάτια του και τις ξανθές μπούκλες της αδελφής του. Βούρκωσε, ένιωσε ότι αυτό το παιδί είναι όντως δικό του και αποφάσισε να γνωρίσει και τα υπόλοιπα.

«Ελπίζω πραγματικά να μην αισθάνεστε ότι παραβιάζεστε με κανέναν τρόπο, αλλά είναι η Καναδική Ημέρα των Ευχαριστιών και ήθελα να σας πω πόσο ευγνώμων είναι η οικογένειά μου για εσάς», έγραφε το μήνυμα που έλαβε το 2010.

Το μήνυμα έφτασε λίγους μήνες αφότου ο Stone-Miller είχε χωρίσει από τη γυναίκα του. Αμέσως μετά, ρώτησε την Bowes αν μπορούσε να γίνει μέλος μιας ομάδας γονέων στο Facebook που ονομαζόταν από το αναγνωριστικό της τράπεζας σπέρματος που ήταν δότης ο Ντίλαν.

Σύμφωνα με την Wall Street Journal, η Bowes μπόρεσε να εντοπίσει τον Stone-Miller στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από το αρχείο δωρητών της τράπεζας. Είχε μάθει μόνο το μικρό του όνομα και το επάγγελμά του.

Όταν η Bowes είπε στην υπόλοιπη ομάδα ότι ενδιαφέρεται να γνωρίσει τα βιολογικά του παιδιά – τα περισσότερα από τα οποία είναι Αμερικανοί – απάντησαν 20 γονείς. Η πλειοψηφία των γονέων ήταν γυναίκες που αποφάσισαν να μεγαλώσουν μόνες παιδιά ή ζευγάρια λεσβιών.

Η δωρεά σπέρματος, είχε ήδη αλλάξει όταν ξεκίνησε να το κάνει ο Ντίναλ. Έδωσε την άδεια στην τράπεζα να αποκαλύψει την ταυτότητά του σε οποιοδήποτε βιολογικό του παιδί μετά τη συμπλήρωση των 18 ετών. Η συμμετοχή στην ομάδα του Facebook άνοιξε την πόρτα χρόνια νωρίτερα. «Ήθελα να δω τα παιδιά να μεγαλώνουν» συμπληρώνει στη Wall Street Journal.

Βέβαια, κάποιοι γονείς αποφάσισαν ότι δεν ήθελαν να έχουν καμία σχέση μαζί του. Εκείνοι που τον υποδέχτηκαν στο σπίτι τους προσπαθούν να καταλάβουν το ρόλο του. Άραγε είναι βιολογικός πατέρας, δωρητής σπέρματος, επισκέπτης ή ένας απλός φίλος;

Ο Στόουν-Μίλερ έχει επισκεφθεί δύο φορές τη Χάρπερ και την αδελφή της Χάρλοου, που είναι επίσης ένα από τα βιολογικά του παιδιά. Τον Ιούλιο, έμεινε εννέα ημέρες σε ένα Airbnb κοντά στο σπίτι τους στο Έντμοντον του Καναδά, η μεγαλύτερη επίσκεψη του ταξιδιού του. Οι μητέρες των κοριτσιών αναγνώρισαν τις πολυπλοκότητες αυτής της σχέσης, από τον ρόλο του στη ζωή τους μέχρι το πώς να τον αποκαλούν.

«Δεν θέλω η Χάρπερ να αισθάνεται ότι μπορεί να τον αποκαλεί όπως θέλει», δήλωσε η Μπόουζ. «Δεν είναι ο μπαμπάς της. Τελεία και παύλα. Αν το έλεγε αυτό μπροστά μας, θα της λέγαμε ευθέως: “Ο Ντίλαν δεν είναι ο μπαμπάς σου. Ποτέ δεν θα γίνει ο μπαμπάς σου. Δεν έχεις μπαμπά. Έχεις έναν δότη”».

Αυτό δεν άρεσε στον 32χρονο δωρητή σπέρματος. «Ήταν δύσκολο να κοιτάξω τη βιολογική μου κόρη στα μάτια και να της πω ότι δεν ήμουν ο μπαμπάς της», εξομολογείται.

Πριν πήγε να δει τον Καλ, το 6χρονο βιολογικό του παιδί που ζει σε ένα προάστιο της Ατλάντα. Έχει επισκεφθεί το αγόρι αρκετές φορές τα τελευταία δύο χρόνια. Ο ίδιος ο 6χρονος έχει πει στις μητέρες του ότι θέλει να περνάει χρόνο μαζί του. Οι μητέρες συμφώνησαν και τον άφησαν να πάνε μαζί σε κατάστημα παιχνιδιών.

Μετά τη βόλτα τους για ψώνια, πήγαν στο πάρκο όλοι μαζί. Όταν ήρθε η ώρα να φύγουν, ο Καλ ήταν λυπημένος. Το ίδιο και ο Ντίλαν. «Είναι δύσκολο να λες αντίο κάθε φορά» λέει στη Wall Street Journal.

Οι μητέρες του Καλ χαίρονται τις επισκέψεις του. «Εκεί που ζούμε, δεν υπάρχει οικογένεια σαν τη δική μας» λέει η Χάρις. «Έτσι, όταν ένα παιδί λέει “Δεν έχεις μπαμπά”, ο Καλ μπορεί να πει, “Έχω βιολογικό μπαμπά. Έχω έναν δότη μπαμπά. Τον συναντώ. Είναι μέρος της ζωής μου”».

Ο Ντίλαν έκανε πιο πριν μια στάση στο ανατολικό Κονέκτικατ, για να δει τον 5χρονο Μακ ο οποίος τον περίμενε με αγωνία. «Τη στιγμή που ξύπνησε, ρώτησε: “Έρχεται ο Ντίλαν;”», δήλωσε η Τζέσι, μία από τις δύο μητέρες του. Ήταν η τρίτη επίσκεψή του στο σπίτι τους.

«Είμαι γονιός; Ίσως μερικές φορές από την οπτική γωνία του παιδιού; Δεν ξέρω», είπε. «Δεν άπτεται σε μένα να το πω, αλλά σίγουρα αισθάνομαι σαν να είμαι γονιός κάθε τόσο».

Ο Dylan Stone-Miller λέει ότι θα ήθελε να παραμείνει σε επαφή με τα βιολογικά του παιδιά για όσο το δυνατόν περισσότερο, αλλά ξέρει ότι αυτό μπορεί να μην είναι δυνατό.