Ένα σημείο, στο οποίο οφείλουμε σαν οργανωμένη Κοινωνία να εστιάσουμε, είναι αυτό της παραβατικότητας των ανηλίκων και της αντιμετώπισής της τόσο σε επίπεδο πρόληψης όσο και απονομής της δικαιοσύνης. Είναι ένα πολύ ιδιαίτερο ζήτημα, το οποίο απαιτεί εξ’ ίσου ιδιαίτερους χειρισμούς αλλά και διαρκή βελτίωση όλου του πλαισίου που το διέπει, εναρμονιζόμενου στα εκάστοτε ισχύοντα διεθνώς.

Προσφάτως πραγματοποιήθηκε ακόμη μία εποικοδομητική ημερίδα, η οποία ανέδειξε την αρωγή από Κυβερνητικής πλευράς, τα προβλήματα που υπάρχουν στην καθημερινότητα ως προς την απονομή της Δικαιοσύνης σε αντίστοιχες περιπτώσεις αλλά και τα μετά την έκδοση απόφασης στάδια. Μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να προκύψουν από τέτοιες εξειδικευμένες ενέργειες σε συνδυασμό με την άμεση υλοποίηση των προτάσεών τους.

Έννοιες, όπως ο σωφρονισμός των ανηλίκων, αποτελούν και πρέπει να αποτελούν σημείο αναλυτικής αναφοράς για την κυριολεκτική ερμηνεία τους και για την εφαρμογή τους. Είναι σε όλους τους ενήλικες γνωστό, ότι ο σωφρονισμός είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα μιας επιβληθείσας ποινής, όπως είναι γνωστός και ο τρόπος έκτισης της ποινής. Ένας ανήλικος όμως, τι γνωρίζει ή τι καταλαβαίνει;

Οι Δικηγόροι βρισκόμαστε πολλές φορές στη θέση του νομικού εκπροσώπου ενός ανήλικου παραβάτη και σίγουρα, μπορούμε να κατανοήσουμε όλες τις ιδιαιτερότητες που διέπουν αυτή τη διαδικασία. Από τους αναστατωμένους γονείς, τους αντιδίκους που επιδιώκουν την τιμωρία για την αποδιδόμενη πράξη μέχρι και τον βασικό πρωταγωνιστή – τον ίδιο τον ανήλικο. Πρέπει ο ανήλικος να ενημερωθεί σωστά, να κατανοήσει, να εμπιστευτεί και να νιώσει σίγουρος, ότι η Δικαστική αντιμετώπισή του δεν έχει σκοπό την «παραδειγματική τιμωρία» του με τον εγκλεισμό του σε κάποιο Ίδρυμα κλπ. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με παιδιά και τα παιδιά, πρέπει να θυμόμαστε εμείς οι ενήλικες, ότι είναι η εικόνα μας. Είναι όλα αυτά που πήραν από τη συμπεριφορά μας και από τα λεγόμενά μας. Η σοβαρότητα θα μεταλαμπαδεύσει σοβαρότητα και η «μαγκιά» θα μεταλαμπαδεύσει «μαγκιά», χωρίς όμως να μπορούμε να υπολογίσουμε τον βαθμό μεταλαμπάδευσης, αφού το παιδί δεν διαθέτει τις ίδιες παραστάσεις με εμάς και τον ίδιο βαθμό ανάλυσης και κατανόησης.

Λόγω πολλών παραγόντων, η παιδική παραβατικότητα έχει αυξηθεί και δεν πρέπει επ’ ουδενί, να κάνουμε ότι δεν την βλέπουμε, να μην προσπαθούμε με κάθε τρόπο να την προλάβουμε αλλά και να μην την αντιμετωπίζουμε όπως της πρέπει. Τα σημερινά παιδιά είναι οι αυριανοί πολίτες και η Κοινωνία έχει ανάγκη από ενσυνείδητους πολίτες, οι οποίοι έχουν το Κράτος αρωγό και όχι αντίπαλο.