Μέρες… 2015 θύμισε το ολονύχτιο θρίλερ και το πρωινό ναυάγιο στο Eurogroup, που συνεδριάζει σήμερα εκ νέου με τηλεδιάσκεψη αναζητώντας μία κοινή συνισταμένη όσον αφορά στην αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών του κορονοϊού.

Γράφει η Βίκυ Σαμαρά

Η ουσία της διαφωνίας άλλωστε θυμίζει και την αντιπαράθεση για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που οδήγησε στο πρώτο μνημόνιο: Αμοιβαιοποίηση του κόστους δανεισμού ή δανεισμός με αυστηρούς δημοσιονομικούς όρους;

Η ΕΕ λειτουργεί κατά κανόνα βέβαια με συμβιβασμούς και το ζητούμενο είναι να βρεθεί ένας κοινός τρόπος στήριξης των οικονομιών που έχουν πληγεί από τον κορονοϊό, που ενδεχομένως δε θα είναι ούτε ευρωομόλογο, ούτε όμως κορονομνημόνιο.

Οι υπουργοί Οικονομικών της Γερμανίας και της Γαλλίας ζήτησαν χθες με κοινή δήλωση, να γίνουν υποχωρήσεις για να βρεθεί συμβιβασμός. Ιταλία και Ολλανδία τραβούν όμως το σκοινί. Η Ρώμη αφενός ζητά γενναίες αποφάσεις και συγκεκριμένα αναφορά στην αμοιβαιοποίηση του χρέους ως ενός πιθανού μέσου για την ανάκαμψη, το οποίο θα πρέπει να αναλυθεί περισσότερο στο μέλλον. Η Χάγη αρνείται κατηγορηματικά και η Ολλανδία ήταν η μόνη χώρα, που αρνήθηκε να υιοθετήσει κείμενο συμφωνίας των υπουργών για την έγκριση νέου πακέτου οικονομικών μέτρων από τους 27 ηγέτες της ΕΕ.

Όμως η Ιταλία δεν είναι η, μικρή και ασήμαντη για τον συνολικό προϋπολογισμό της ΕΕ. Ελλάδα. Είναι μέλος των G7 και μία οικονομία με μεγάλο ειδικό βάρος στην Ευρωζώνη.

Το πιο δύσκολο ζήτημα που βρίσκεται στο τραπέζι, όπως επισημαίνουν κυβερνητικά στελέχη, είναι να δημιουργηθεί ένας μηχανισμός που θα επιτρέπει σε όλα τα κράτη-μέλη να δανείζονται φθηνά. Αυτό μπορεί να είναι ένα κοινό ευρωομόλογο ενδεχομένως ή ένας άλλος κοινός μηχανισμός. Την Τρίτη δεν κατέστη δυνατόν να γεφυρωθούν οι διαφορές μεταξύ διαφόρων χωρών.

Η θέση της Ελλάδας-όπως διατυπώθηκε στην επιστολή προς τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου που υπέγραψε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μαζί με άλλους οκτώ ηγέτες- είναι και παραμένει υπέρ του ευρωομολόγου, αναφέρουν οι ίδιες πηγές.

Κυβερνητικά στελέχη, επισημαίνουν επίσης ότι ένα σημείο που χρειάζεται διευκρίνιση αφορά στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας. «Η θέση της συντριπτικής πλειοψηφίας των χωρών είναι ότι η μόνη προϋπόθεση που πρέπει να υπάρχει για τον δανεισμό από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας θα αφορά την τήρηση των ευρωπαϊκών συνθηκών και τη χρήση των χρημάτων αυτών για την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Καμία άλλη προϋπόθεση», αναφέρουν, επισημαίνοντας ότι εκεί υπάρχουν ορισμένες διαφωνίες. Κορονομνημόνιο όμως είναι εκτός συζήτησης, καθώς δεν το δέχεται ούτε η Ελλάδα, αλλά ούτε φυσικά η Ιταλία, η Ισπανία και η Γαλλία.

Υπενθυμίζεται ότι ένα υπό συζήτηση μέτρο είναι η πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για παροχή δανείων, με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους, ύψους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ προς τα κράτη-μέλη, για τη στήριξη της απασχόλησης. Εξετάζεται επίσης ένας μηχανισμός εγγυοδοσίας από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων που θα επιτρέψει την κινητοποίηση 200 δισ. ευρώ για τη διαφύλαξη της ρευστότητας στην πραγματική οικονομία.

Μελετάται επίσης η παροχή χρηματοδοτικών γραμμών από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας, συνολικού ύψους 240 δισ. ευρώ. Αυτά τα τρία μέτρα αντιστοιχούν περίπου σε 540 δισ. ευρώ.