Λίγες ημέρες απομένουν από τις δημοτικές εκλογές 2019, όταν οι Έλληνες ψηφοφόροι θα προσέλθουν στα εκλογικά κέντρα που θα στηθούν σε ολόκληρη την επικράτεια προκειμένου να εκλέξουν τις νέες δημοτικές αρχές. Δυναμική φαίνεται να αποκτά η υποψηφιότητα του Κώστα Λουκέρη, ο οποίος κατεβαίνει για δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Παπάγου-Χολαργού.

Ο Δήμος Παπάγου-Χολαργού βρίσκεται στους πρόποδες του Υμηττού, στον Βόρειο Τομέα της Περιφέρειας Αττικής. Κατοικούμενος από την Πρωτοελλαδική περίοδο (περί το 3.000 π.Χ.) αποτελούσε τμήμα του Δήμου Φλύας στην κλασική Αθήνα. Ο Χολαργός αρχικά (1930) και ο Παπάγος μετέπειτα (1950) αποτελούν σήμερα τα δύο τμήματα μιας πόλης περίπου 45.000 κατοίκων.

Σύμφωνα με τον υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο Κώστα Λουκέρη, η διοίκηση του Δήμου – τα τελευταία 16 τουλάχιστον χρόνια – βρίσκεται στα χέρια της κεντροδεξιάς παράταξης. Και λέμε τουλάχιστον, γιατί στον πάλαι ποτέ Δήμο Παπάγου η διοίκηση είναι πάντοτε στα χέρια συντηρητικών πολιτικών δυνάμεων. Αν και η πόλη σχεδιάστηκε είτε ως κηπούπολη (Χολαργός) είτε ως αμιγούς κατοικίας (Παπάγος) σήμερα αντιμετωπίζει τα απόνερα της «ανάπτυξης» που στηρίχτηκε στην οικοδομή. Η τελευταία ουσιαστικά σημαίνει περισσότεροι άνθρωποι σε λιγότερο χώρο, οι οποίοι καλούνται να χρησιμοποιούν πεπερασμένες υποδομές. Στο διάβα των χρόνων αυτής της «ανάπτυξης», η πόλη είδε να περικυκλώνεται από λεωφόρους και οικοδομήματα υπερτοπικής χρήσης (Κατεχάκη, Αττική οδός), νοσοκομεία (401, Σωτηρία, Γεννηματάς, Metropolitan), Κ.Τ.Ε.Ο…

«Στις επικείμενες εκλογές, ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία της ενιαίας πόλης, διακρίνεται η σοβαρή πιθανότητα αλλαγής της σκυτάλης στη διοίκηση του Δήμου Παπάγου-Χολαργού. Η υποψηφιότητα για τη Δημαρχία του Προέδρου των Γιατρών του Κόσμου Νικήτα Κανάκη φαίνεται να αποκτά μια ξεχωριστή δυναμική», σημειώνει.

Ο υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Κώστας Λουκέρης

Με σπουδές στις Επιστήμες Αγωγής, στην Ιστορία και στην Πολιτική Επιστήμη στην Ελλάδα, στην Ολλανδία και στις Η.Π.Α. ο Κώστας Λουκέρης εργάζεται από το 2011 ως Διευθυντής του 12ου «Στεργιοπούλειου» Δημοτικού Σχολείου Χαλανδρίου. Έχει πλούσια θητεία σε ομογενειακά σχολεία έχοντας διατελέσει Διευθυντής του Ημερησίου Σχολείου και του Λυκείου «Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος» στη Νέα Υόρκη καθώς και του Σχολείου της Ελληνικής Κοινότητας της Αντίς Αμπέμπα στην Αιθιοπία.

Ο Κώστας Λουκέρης προέρχεται από τον χώρο της Πολιτικής και Κοινωνικής Οικολογίας, χωρίς όμως κομματική ένταξη μετά το 2018, όταν και αποχώρησε από τους Οικολόγους Πράσινους. Διετέλεσε πρώτος εκλεγμένος Πρόεδρος του Πράσινου Ινστιτούτου – πολιτικού ιδρύματος των Οικολόγων Πράσινων – καθώς και μέλος των ανώτατων οργάνων αυτού του πολιτικού σχηματισμού.

Ο ίδιος δηλώνει πως εμπνέεται από τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας, πιστεύει ακράδαντα στην καλή πλευρά του καθενός μας και θεωρεί αδιαπραγμάτευτη την προσήλωση στους δημοκρατικούς κανόνες. Πιστεύει πως ο Δήμος Παπάγου-Χολαργού, μια πόλη ζηλευτή για το μορφωτικό επίπεδο των κατοίκων της, φαντάζει να βουλιάζει στην αδράνεια, στην απουσία έμπνευσης και στην προσκόλλησή της σε μια νοοτροπία που παραπέμπει σε αντιλήψεις παλαιοτέρων δεκαετιών.

Υποστηρίζει με θέρμη την ουσιαστική συμπόρευση των δύο συνιστωσών δημοτικών κοινοτήτων κι αρνείται όλα όσα επιμένουν στο «και μαζί και χώρια» (ξεχωριστές παρελάσεις, ξεχωριστά σχολεία κλπ). Στο πλαίσιο αυτό είναι απαραίτητη η ανάδειξη σημείων που ενώνουν τους πολίτες του Δήμου αυτού κι όχι η διαιώνιση αυτών που χωρίζουν. Ο Κώστας Λουκέρης τονίζει πως ο πιο κεντρικό «σημείο» που ενώνει τους πολίτες του Δήμου Παπάγου-Χολαργού είναι η γεωγραφία! Ο Υμηττός μας ενώνει και μας καθορίζει. Είναι τα ζώα και τα φυτά του, οι μυρωδιές του, οι σπηλιές και τα ιερά του!

Η νέα δημοτική αρχή με Δήμαρχο τον Νικήτα Κανάκη, προσθέτει, πρέπει να μας ωθήσει να αρχίσουμε να προσανατολιζόμαστε «προς το βουνό» κι όχι «προς το κέντρο». Αυτό σημαίνει δημιουργία αντιστάσεων απέναντι σε όσους ορέγονται την περαιτέρω κατακρεούργηση του όρους μας. «Αυτό σημαίνει μια νέα αντίληψη για το τι σημαίνει ανάπτυξη και τι πρόοδος. Αυτό σημαίνει ενασχόληση με τα κοινά και συμμετοχή. Μια νέα πόλη των πολιτών κι όχι των κολλητών!».