Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στο «Athens Policy Dialogues» αναφέρθηκε στις σχέσεις της Ελλάδας με το Ισραήλ, αλλά και στη νέα εξωτερική πολιτική που ασκούν οι ΗΠΑ, ειδικά στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ο πρωθυπουργός μιλώντας στο συνέδριο του Βήματος για τον ρόλο των ΗΠΑ στην περιοχή είπε: «Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ΗΠΑ επί προεδρίας Τραμπ αποφάσισαν να εμπλακούν στην επίλυση του παλαιστινιακού με επιθετικό τρόπο σε σχέση με το παρελθόν. Είναι προφανές ότι δεν θα φτάναμε στην εκεχειρία χωρίς την ενεργή ανάμειξη των ΗΠΑ και προσωπικά του Τραμπ. Η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο είναι πιο περίπλοκη καθώς πολλές χώρες ασκούν ενεργή εξωτερική πολιτική ανάμεσά τους και η Ελλάδα. Οι συνθήκες μεταβάλλονται και είμαστε αντιμέτωποι με νέες προκλήσεις και ευκαιρίες και η Ελλάδα σκοπεύει να τα αξιοποιήσει».

Για το αν είναι αισιόδοξος για το Παλαιστινιακό είπε: «Ένας υπερβολικός ενθουσιασμός μάλλον δεν είναι δικαιολογημένος αλλά υπάρχει ένα πλαίσιο ένας οδικός χάρτης που παραμένει ωστόσο ασαφής και μπορεί να μας οδηγήσει σε κάτι που θα μοιάζει με πιο μόνιμη λύση. Πρέπει ωστόσο να διαβεί το Ισραήλ τον Ρουβίκωνα της αναγνώρισης παλαιστινιακού κράτους. Έχουμε πολλά βήματα ακόμα αλλά δεν είμαστε εκεί που είμασταν πριν από έξι μήνες με μια ανθρωπιστική καταστροφή».

«Κρατήσαμε το σωστό μέτρο γιατί η στρατηγική σχέση Ελλάδας – Ισραήλ είναι διαχρονική. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης τον Απρίλιο του 1990 αναγνώρισε το κράτος του Ισραήλ. Στο πλαίσιο της στρατηγικής σχέσης μετά την τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου υπερασπιστήκαμε το Ισραήλ αλλά ήμασταν και αυστηροί απέναντι στη χρήση βίας στη Γάζα όπου είχαν ξεπεραστεί τα όρια και το είπαμε στην ηγεσία του Ισραήλ. Η Πολεμική Αεροπορίας μας έριξε τρόφιμα στη Γάζα και η αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης έχουμε πει ότι έχει κάποιες προϋποθέσεις. Θα γίνει κάποια στιγμή αλλά πρέπει να πληρούνται προϋποθέσεις».

Για το αν είχε ενοχλήσεις από αραβικές χώρες για την σχέση με το Ισραήλ: «Δεν υπήρχε κανένα τέτοιο ζήτημα. Με την Αίγυπτο έχουμε στρατηγική σχέση και συναντίληψη για τα κρίσιμα ζητήματα της περιοχής μας. Έχω στενές σχέσεις με τον Αραβικό κόσμο και έχουμε ανακτήσει την αξιοπιστία μας και προσελκύει σημαντικές επενδύσεις. Με τον IMEC η Ελλάδα πρέπει να σχεδιάζει το παρόν και να οικοδομεί σχέσεις για το μέλλον».

Για την διάσκεψη

«Η Ελλάδα έχει ακολουθήσει μια στρατηγική που ήταν η εμπέδωση της περιφερειακής σταθερότητας το χαμήλωμα της έντασης στις διμερείς σχέσεις με την Τουρκία ώστε να αποκτήσουμε λειτουργική σχέση με την Τουρκία. Η εδραίωση των εθνικών θέσεων με σειρά πρωτοβουλιών όπως ο ΘΧΣ τα θαλάσσια πάρκα που προχωρήσαμε στο Αιγαίο και το Ιόνιο, η αξιοποίηση της ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης για εξορύξεις. Όλα αυτά ήταν χρόνιες εκκρεμότητες που έχουν τακτοποιηθεί. Τώρα πρέπει να κεφαλαιοποιήσουμε την ισχυρή μας γεωπολιτική θέση. Η Ελλάδα συνομιλώντας με όλες τις χώρες της περιοχής θα ήταν ανοικτή σε μια ευρύτερη διάσκεψη των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου όχι για να συζητήσουμε τα δύσκολα και ακανθώδη, αλλά τη μετανάστευση, την προστασία του περιβάλλοντος και την πολιτική προστασία αλλά και οι ενεργειακές διασυνδέσεις».

«Η συμμετοχή της Κύπρου σε ένα τέτοιο σχήμα είναι αδιαπραγμάτευτη προϋπόθεση. Το ζήτημα της Λιβύης υπάρχει μια συνθετότητα αλλά και εκεί η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει καταφέρει να έχει δίαυλο επικοινωνίας και με τις δυο πλευρές».

«Αν αυτό είχε τακτοποιηθεί παλαιότερα δεν θα είχαμε τουρκολυβικό μνημόνιο. Η χώρα μας πάντως έχει σχέσεις εμπιστοσύνης. Σήμερα είναι εδώ ο Πρόεδρος της Βουλής της Λιβύης ο κ. Σάλεχ και ως προς τα ζητήματα διμερών σχέσεων δείτε που είμασταν στο μεταναστευτικό πριν από λίγους μήνες».

Ελληνοτουρκικά

«Πριν την διακήρυξη των Αθηνών είχαμε μεγάλη ένταση. Κάποια στιγμή είχε χαρακτηριστικά πολύ ανησυχητικά. Οδήγησε και τις δυι χώρες στην ανάγκη αν έχουν μια λειτουργική σχέση, Να διαφωνούμε αλλά πολιτισμένα και όχι με το θερμόμετρο στο κόκκινο με τον μηδενισμό των παραβιάσεων στο Αιγαίο αλλά και την μείωση των μεταναστευτικών ροών που έχουν μειωθεί 50%. Η γρήγορη βίζα είχε μετεράσυιο οικονομικό αντίκτυπο για όλα τα νησιά. Τόσο που διαμαρτύρονταν οι τούρκοι ξενοδόχοι. Όπου χρειάστηκε η Ελλάδα όρθωσε τη δική της πολιτική και πλαίσιο στην Τουρκία. Π.χ. για το SAFE. Αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα είναι η διαρκής ενίσχυση και ο εξοπλισμός των ενόπλων δυνάμεων. Επιστρέφουμε φόρους στους πολίτες την ώρα που δαπανούμε για την άμυνα άνω του 3% του ΑΕΠ. Με ένα σαφές πλαίσιο στην λογική ότι οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους

Για συνάντηση με τον Ερντογάν

Θεωρώ ότι το έδαφος είναι ώριμο για να έχουμε το επόμενο ΣΣΣ (Σύγκλιση Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας) το πρώτο τρίμηνο του 2026.

Για τις ΗΠΑ

Οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ ήταν και είναι εξαιρετικές. Έχουμε χτίσει ένα επίπεδο επαφών με την αμερικανική κυβέρνηση σε βάθος χρόνου με αποτέλεσμα οι ελληνικές θέσεις να ακούγονται στην Ουάσιγκτον.

Για το ενεργειακό

Είμαι νας άνθρωπος του μέτρου και δεν μου αρέσουν οι πανηγυρισμοί. Η χώρα μας ξεδιπλώνει ενεργειακή στρατηγική εδώ και πολλά χρόνια. Η Ελλάδα επενδύσει στις ΑΠΕ γιατί έχουμε άνεμο και ήλιο. Θέλουμε να γίνουμε πάροχοι ενεργειακής ασφάλειας έτσι ώστε να είμαστε εξαγωγείς ηλεκτρικής ενέργειας. Σήμερα διακινούνται 17 δις κυβικά μέτρα από την Ελλάδα και αυτό σημαίνει ότι οι υποδομές που έχουμε φτιάξει αξιοποιούνται πλήρως. Από την στιγμή που θέλουμε αμερικανικό LNG από εκεί που είμασταν στο περιθώριο μπαίνουμε στο επίκεντρο. Το γεγονός επίσης ότι θα έχουμε την πρώτη εξόρυξη εντός 18 μηνών έχει μεγάλη σημασία. Αν βρεις φυσικό αέριο αυτό αλλάζει τα πάντα και θα εξάγουμε κιόλας. Το θέμα της αξιοποίησης των αγωγών το βλέπουμε ήδη.

Για το Κυπριακό

Η ελληνική εξωτερική πολιτική έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε ο γ.γ. του ΟΗΕ να δίνει χρόνο για την επίλυση του Κυπριακού. Έγινε και η Ελλάδα έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Ευκαιρία για καινούρια αρχή η νέα ηγεσία. Υπάρχει ωστόσο εκπεφρασμένη θέση από την Άγκυρα για δυο κράτη που δεν μπορεί να γίνει δεκτό από κανέναν. Εκτιμώ ότι είναι μια αρχική προσέγγιση και η θέση της ελληνοκυπριακής πλευράς να πιάσουμε το νήμα από το Κραν Μοντανά είναι η σωστή προσέγγιση. Είμαι ρεαλιστής.

Μεγαλύτερο πρόβλημα εξωτερικής πολιτικής

Πρέπει να διαβάζουμε τον χάρτη των εξελίξεων για να είμαστε ένα βήμα μπροστά. Η Ουκρανία παραμένει ένα τεράστιο πρόβλημα. Έχουμε ένα δύσκολο ευρωπαϊκό συμβούλιο για να δούμε αν μπορούμε να αξιοποιήσουμε τους ρωσικούς δεσμευμένους πόρους.

Μας ασκούν κριτική για την στάση μας στην Ουκρανία αλλά η Ελλάδα οφείλει να υπερασπίζεται το απαραβίαστο των συνόρων.

Για Τσίπρα

Καβάφη διαβάζω τακτικά.

Για αντιπολίτευση

Αν δει κανείς την ιστορία της Ελλάδας θα δει ότι υπήρχαν ηγεσίες μιας λογικής ότι είμαστε φτερό στον άνεμο. Να μην είμαστε προβλέψιμοι σύμμαχοι. Όλα αυτά μου θυμίζουν μια στάση ότι στην Ελλάδα έχουμε δικαιώματα αλλά όχι υποχρεώσεις. Εμένα αυτή η στρατηγική δεν με εκφράζει. Η Ελλάδα έχει ενισχύσει την αξιοπιστία της γιατί έχει σταθερές θέσεις. Η ιδέα ότι θα είμαστε και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ… Μη μου θυμίζετε ότνα πριν από μερικά χρόνια κάποιοι έψαχναν να βρουν χρήματα στη Ρωσία και πήγαν να τινάξουν τη χώρα στον αέρα…Εξακολουθώ να πιστεύω ότι οι χώρες είναι αξιόπιστες όταν τηρούν τις συμμαχίες τους και τις στρατηγικές τους σχέσεις. Δεν σε παίρνει κανείς στα σοβαρά όταν είσαι χρεοκοπημένη χώρα. Υπάρχει απόλυτη συσχέτιση ανάμεσα στην πολιτική και οικονομική σταθερότητα και η χώρα να ασκεί εξωτερική και αμυντική πολιτική.

Για πολιτική σταθερότητα

Η κυβέρνηση έχει σταθερή και άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Παραμένουμε το πρώτο κόμμα σε όλες τις δημοσκοπήσεις αλλά είμαστε και η άγκυρα σταθερότητας του πολιτικού συστήματος. Κάτι που δεν υπάρχει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Δεν θα μπορούσαμε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις αν έπρεπε να τις διαπραγματευτούμε με έναν κυβερνητικό εταίρο. Εμείς είμαστε υπερ των μονοκομματικών κυβερνήσεων και η δική μας προέκυψε από εκλογές. Αν ίσχυε στην πρώτη κάλπη του 2023 η ενισχυμένη αναλογική θα ήταν πέντε κόμματα στη Βουλή κι εμείς θα είχαμε περισσότερες έδρες ακόμα. Έως τις κάλπες του 2027 η πολιτική σταθερότητα είναι δεδομένη. Μετά τις κάλπες αν θα υπάρξει είναι απόφαση του ελληνικού λαού. Η ΝΔ επιδιώκει την αυτοδυναμία και το 2023 πολλοί δεν θα στοιχημάτιζαν στην αυτοδυναμία μας.

Για το εάν πρέπει να αλλάξει κάτι

Πολλά πρέπει να αλλάξουν. Διεκδικούμε κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα μια τρίτη νίκη. Να μπορούμε να μιλάμε με ατζέντα μέλλοντος. Η δική μου ατζέντα είναι του 2030. Ουδείς ασχολείται με το ορόσημο του 2030 που σηματοδοτεί τα 200 χρόνια από την ίδρυση του ελληνικού κράτους. Παλεύουμε με την αναπόφευκτη φθορά του χρόνου αλλά προσπαθούμε να ανανεωνόμαστε.