Ακροδεξιά κόμματα προβάλλουν τη γιορτή των Χριστούγεννων ως μέρος της πολιτιστικής τους ταυτότητας, παρουσιάζοντας τον χριστιανικό πολιτισμό ως στοιχείο που χρειάζεται προστασία απέναντι σε ό,τι χαρακτηρίζουν κοσμικές ή «woke» τάσεις.
Όπως σημειώνει το Politico σε ανάλυσή του η ρητορική θυμίζει τη συζήτηση που έχει αναπτυχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες γύρω από τον «πόλεμο κατά των Χριστουγέννων», όπου πολιτικοί και μέσα ενημέρωσης έχουν κατηγορήσει την πολιτική ορθότητα για την υποβάθμιση της γιορτής. Στην Ευρώπη, κόμματα που παραδοσιακά εστίαζαν σε θέματα μετανάστευσης ή δημόσιας τάξης επεκτείνουν τώρα τη στρατηγική τους στον πολιτισμό.
Στην Ιταλία, η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι έχει εντάξει την υπεράσπιση των χριστουγεννιάτικων παραδόσεων στο πολιτικό της προφίλ, παρουσιάζοντας τη γιορτή ως μέρος της πολιτιστικής κληρονομιάς της χώρας. Φέτος, για παράδειγμα, δήλωσε ότι απέχει από το αλκοόλ μέχρι τα Χριστούγεννα, προβάλλοντας την παράδοση και τη συμβολική πτυχή της γιορτής.
Παρόμοιες θέσεις εκφράζουν στη Γαλλία το κόμμα του Εθνικού Συναγερμού, στην Ισπανία το Vox και στη Γερμανία η AfD, σχετικά με τη διατήρηση θρησκευτικών συμβόλων, όπως τα φάτνες, στις δημόσιες εκδηλώσεις.
Το κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας διοργανώνει κάθε Δεκέμβριο χριστουγεννιάτικο φεστιβάλ στο Καστέλ Σαντ’ Άντζελο, με Άγιο Βασίλη, παγοδρόμιο και δέντρο φωτισμένο στα χρώματα της ιταλικής σημαίας. Η εκδήλωση προσελκύει οικογένειες, τουρίστες και επισκέπτες, με το πολιτικό μήνυμα να περνάει διακριτικά μέσα από το εορταστικό πλαίσιο.
Για τα στελέχη του κόμματος, η υπεράσπιση των παραδόσεων συνδέεται με την ιστορία και τις αξίες της χώρας. Ωστόσο, η θρησκεία συχνά λειτουργεί περισσότερο ως πολιτισμικό σύμβολο παρά ως προσωπική πίστη, με την Ακροδεξιά να προβάλλει τον χριστιανισμό ως στοιχείο ταυτότητας και πολιτισμικής συνοχής.
Αναλυτές σημειώνουν ότι η στρατηγική αυτή αξιοποιεί την επιφυλακτικότητα της Αριστεράς απέναντι στη θρησκεία στον δημόσιο χώρο και ενισχύει το αφήγημα της Ακροδεξιάς ως υπερασπιστή των παραδόσεων. Παράλληλα, η γιορτή παραμένει πολιτικά ισχυρή λόγω των συναισθηματικών δεσμών που συνδέονται με οικογενειακές στιγμές, παιδικές αναμνήσεις και τοπική κουλτούρα.
Καθώς πέφτει το σκοτάδι στο Καστέλ Σαντ’ Άντζελο, οικογένειες κάνουν πατινάζ, παιδιά φωτογραφίζονται με τον Άγιο Βασίλη και τουρίστες περιπλανώνται ανάμεσα στα φώτα. Η πολιτική διάσταση υπάρχει, αλλά είναι ενσωματωμένη σε ένα πλαίσιο παράδοσης και εορταστικής ατμόσφαιρας.
