Ο Γιώργος Νταλάρας δεν δίστασε να εκφράσει την έντονη κριτική του απέναντι σε ορισμένους νέους καλλιτέχνες, εμφανιζόμενος απογοητευμένος από την αισθητική και καλλιτεχνική τους πορεία.
Σε δηλώσεις του στον ραδιοφωνικό σταθμό Μελωδία, αναφέρθηκε σε τραγουδιστές που αλλοιώνουν την εικόνα τους, υιοθετούν τη «νοοτροπία της νύχτας» και χρησιμοποιούν «ακαθαρσίες» στους στίχους τους.
Παράλληλα, εξομολογήθηκε τις σκληρές αντιδράσεις που έχει αντιμετωπίσει λόγω της αδιάλλακτης στάσης του, τονίζοντας ότι δεν κάνει υποχωρήσεις και δεν φοβάται να χαρακτηρίσει μεγάλο μέρος της σύγχρονης δισκογραφίας ως «σκουπίδια».
Ο τραγουδιστής είπε μεταξύ άλλων:
«Στην εποχή μου, όταν έβγαινες να τραγουδήσεις, δεν μπορούσες να τραγουδήσεις χωρίς να είσαι σωστά κουρδισμένος. Δεν μπορούσες, αν ήσουν φάλτσος. Ένας άνθρωπος της μελωδίας μπορεί να τραγουδήσει ραπ; Όχι. Μπορώ, αλλά θα είμαι γελοίος, γιατί δεν το σπούδασα. Αυτό θέλει σπουδή», δηλώνει ο Γιώργος Νταλάρας.
«Είδα την ταινία για τον Καζαντζίδη, μου φάνηκε καλή η προσπάθεια. Είναι όμως πολύ δύσκολο να μιλήσεις για τον Καζαντζίδη, η ταινία προσαρμόστηκε να είναι και λίγο εύληπτη για το κοινό, με το «ροζάκι» και το «κιτρινάκι». Θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί όσοι κάνουν ταινίες για τη ζωή κάποιων ανθρώπων».
«Αν μου πει ένα παιδί σήμερα ότι θέλει να γίνει τραγουδιστής, θα του πω αμέσως, ξεκομμένα “Άκου, να δεις. Υπάρχουν δύο ειδών τραγούδια, το τραγούδι της μέρας και το τραγούδι της νύχτας. Όταν πας στη νύχτα, καληνύχτα. Άμα έρθεις από εδώ θα σου λέω καλημέρα”. Υπάρχουν νέοι άνθρωποι με ταλέντο που για κάποιον λόγο που δεν ξέρω αρχίζουν και φοράνε περίεργα πράγματα, μερικοί κάνουν και εγχειρήσεις, αλλάζουν τις μούρες τους και γίνονται άνθρωποι της νύχτας. Δεν τους θέλω αυτούς τους ανθρώπους. Δεν μου ταιριάζουν γιατί αναγκάζονται και βάζουν στο στόμα τους ακαθαρσίες. Όταν βάζεις στο στόμα σου ακαθαρσίες και μετά το ανοίξεις, θα βγουν μετά αυτές οι ακαθαρσίες, θα πάνε και στα μικρόφωνα. Άρα, λοιπόν, καληνύχτα παιδιά, μακριά»
«Το bullying δεν το αντιμετώπισα καλά. Έχω την αίσθηση ότι αυτό το πράγμα είναι το τίμημα της επωνυμίας. Αυτό είναι το τίμημά της. Η επωνυμία δεν είναι εύκολο πράγμα, σέρνει από πίσω της και άλλα πράγματα. Υπήρχαν άνθρωποι που μου φέρθηκαν σκληρά και κάποιοι συγκεκριμένοι, επειδή δεν κάνω χατίρια. Έλεγα καμιά φορά “οι εταιρείες έκαναν πολλά πράγματα, άλλα έκαναν και πολλά σκουπίδια“. Μου έλεγαν “γιατί μιλάς για τα σκουπίδια“. Γιατί να μη μιλάω; Αφού οι μισές δουλειές σας είναι σκουπίδια»
