Σε κατάρρευση οδηγείται το σύστημα έννομης προστασίας, καθώς η Δικαιοσύνη πλέον έχει περάσει την κόκκινη γραμμή της αρνησιδικίας και σε πολλές περιπτώσεις αδυνατεί να απονείμει δίκαιο και να επιλύσει τις διαφορές πολιτών, τροφοδοτώντας τεράστιο θεσμικό έλλειμμα.

Κορυφαίοι παράγοντες της Δικαιοσύνης, και όχι μόνο, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για φαινόμενα «χρεοκοπίας» στο δικαστικό μας σύστημα μιας και τα δικαστήρια όλης της χώρας βουλιάζουν από αδίκαστες υποθέσεις, ενώ το Δημόσιο επιβαρύνεται καθημερινά από τη λειτουργία ενός μηχανισμού που κινείται δίχως ωστόσο να παράγει σημαντικά αποτελέσματα.

Σε ορισμένα δικαστήρια, κυρίως της Αθήνας, η κατάσταση έχει ξεφύγει μιας και εκδικάζονται υποθέσεις για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1990! Υπήρξαν και περιπτώσεις που καταδικασθέντες σε ισόβια πρόλαβαν και εξέτισαν την ποινή τους, αποφυλακίστηκαν μετά από 20 χρόνια όπως προβλέπει ο νόμος, έως ότου δικαστούν σε δεύτερο βαθμό!

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Καθημερινής, στα διοικητικά δικαστήρια φορολογικές υποθέσεις έμειναν σε εκκρεμοδικία έως και 13 χρόνια, ενώ οι αναβολές στο σύνολο των δικών σε όλα τα δικαστήρια, φθάνουν στο 50% των υποθέσεων που καθημερινά εισάγονται για εκδίκαση. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Εισαγγελέας του Άρειου Πάγου πριν από λίγες μέρες δημόσια χαρακτήρισε την κατάσταση που επικρατεί στη Δικαιοσύνη «σκοτεινή», για να μιλήσει στη συνέχεια για δυσλειτουργίες, ελλείψεις και ανύπαρκτες υποδομές.

Εκείνο που δημιουργεί πρόσθετη ανησυχία είναι το γεγονός ότι οι ρυθμοί εισαγωγής νέων υποθέσεων, αντί να σταθεροποιούνται αυξάνονται. Μόνο στην Αθήνα έχουν από την αρχή του χρόνου κατατεθεί 303.000 μηνύσεις, περίπου 30.000 περισσότερες από πέρυσι.

Στα διοικητικά δικαστήρια οι υποθέσεις έχουν φθάσει τις 415.000, ενώ στο Συμβούλιο της Επικρατείας το «στοκ» των αδίκαστων υποθέσεων ξεπερνά πια τις 30.000, δημιουργώντας ασφυκτική κατάσταση, ενώ οι περιπτώσεις αλλεπάλληλων αναβολών είναι συνηθισμένο πλέον φαινόμενο.

Ακόμα και οι ρυθμίσεις για την περαίωση, δεν πρόκειται να δημιουργήσουν κλίμα αποσυμφόρησης στη διοικητική δικαιοσύνη, αν δεν ληφθούν πρακτικά μέτρα.