Το τρίτομο βιβλίο του Ανδρέα Μποννάτου (είναι ο έμπειρος δημοσιογράφος Ανδρέας Γ. Χριστοδουλάκης), «Σκοτεινή Ντίβα – Ιστορίες Παγκόσμιας Προδοσίας», το οποίο κυκλοφορεί προκαλεί σοκ με τις αποκαλύψεις του για κρυφές στιγμές της νεότερης ελληνικής και διεθνούς ιστορίας. Ο συγγραφέας ξεδιπλώνει μια σειρά από καλά κρυμμένα μυστικά που αφορούν κρίσιμα γεγονότα που διαμόρφωσαν την πολιτική πορεία της Ελλάδας και του κόσμου.
Η αφορμή και το επίκεντρο (αλλά όχι και το σύνολο) της έρευνας είναι η κρυφή ζωή της ντίβας Μαρίας Κάλλας και η σχέση της με τον Αριστοτέλη Ωνάση. Από την ενδελεχή όμως αναζήτηση της αλήθειας προκύπτουν αποκαλύψεις για ένα πλήθος προσωπικοτήτων και συμβάντων, αφού η Κάλλας και ο Ωνάσης σχετίζονταν με όλες τις κορυφαίες προσωπικότητες της εποχής και είχαν πληροφορίες που κανένας άλλος εκτός των παγκόσμιων ηγετών μπορούσε να έχει. Ο Μποννάτος δεν περιορίστηκε σε έγγραφα, αλλά διεξήγαγε έρευνα, συνομιλώντας με ανθρώπους που βίωσαν τα γεγονότα από κοντά, και έτσι αναδεικνύει αλήθειες που είχαν κρυφτεί για δεκαετίες. Γεγονότα καθοριστικά για την πολιτική πορεία της Ελλάδας, αλλά και δολοφονίες που συγκλόνισαν τη διεθνή κοινή γνώμη και οι οποίες από τους απλούς ανθρώπους μπορούσαν να ερμηνευτούν μόνο με θεωρίες συνωμοσίας.
Η έρευνα του Ανδρέα Μποννάτου δίνει απαντήσεις σε σκοτεινά σημεία της ιστορίας αλλά και σε γεγονότα τα οποία υποτίθεται πως μάθαμε, αλλά στην πραγματικότητα έγιναν τελείως διαφορετικά από ό,τι μας τα είπαν οι πρωταγωνιστές ή όσοι τα έζησαν, διότι έτσι τους συνέφερε. Με την έρευνα αυτή επιβεβαιώθηκαν σε πολλές περιπτώσεις θεωρίες συνωμοσίας ή αποκαλύψεις που μέχρι σήμερα δεν είχαν δημοσιευτεί, επειδή είχαν αποκρυφθεί επιμελώς.
Πρόκειται πραγματικά για ανάγνωσμα με ασύλληπτο ενδιαφέρον γραμμένο με τη μορφή ενός δραματικού θρίλερ αλλά και για εξαιρετικά αποκαλυπτικό ρεπορτάζ, που αφενός γοητεύει, αφετέρου «τρομάζει» τον αναγνώστη, επιβεβαιώνοντας τον φόβο του ότι μέσω των μυστικών υπηρεσιών και άλλων «ορατών και αόρατων» οργανισμών κάποιοι τελικά κινούν τα νήματα και γράφουν την ιστορία διαφορετικά από ό,τι μας την παρουσιάζουν.
Κεφάλαιο 15: «Το εκτυφλωτικό απειλητικό γαλάζιο της Μεσογείου»
«Ιούλιος 1963: Τη μέρα που η Κάλλας και ο Ωνάσης άκουσαν με τρόμο πως μέχρι τα Χριστούγεννα, ο πρόεδρος Κένεντι θα έχει δολοφονηθεί!». Ποιος τους το είπε πάνω στη «Χριστίνα», πώς αντέδρασε και τι έκανε μετά ο Αρίστος.
–«Όλοι ζούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό, αλλά δεν βλέπουμε όλοι τον ίδιο ορίζοντα». Αραβική παροιμία, την οικειοποιήθηκε και ο Κόνραντ Αντενάουερ (1876-1967), Γερμανός καγκελάριος.
Το καλοκαίρι του 1963, γύρω στα μέσα Ιουλίου, η θαλαμηγός «Χριστίνα» περιπλέει το Ιόνιο και το Αιγαίο. Επιβαίνει ανέμελη και γλεντζέδικη παρέα με επικεφαλής τον Ωνάση. Ο βαθύς γαλάζιος ορίζοντας της Μεσογείου κάνει την κρουαζιέρα τους να φαίνεται μια συναρπαστική περιπέτεια χωρίς τέλος. Μαζί του η Κάλλας, ο πολωνός έκπτωτος πρίγκιπας, Στανισλάς Ράτζιβιλ, και η σύζυγός του, Λη Ράτζιβιλ, αδελφή της Τζάκι Κένεντι. Όλοι γνώριζαν πως η Λη ήταν ερωμένη του Ωνάση. Στην κρουαζιέρα επιβαίνει ως προσκεκλημένος του Ράτζιβιλ και ο «Ντένις» ένας αρρενωπός 65άρης Αγγλοκαναδός, όπως δήλωνε ο ίδιος, που πάντως έμοιαζε αρκετά νεότερος.
Ο «Ντένις» ήταν ένας ψηλόσωμος, καλογυμνασμένος, ψαρομάλλης «και πολύ γοητευτικός άνδρας», όπως έλεγε και ξανάλεγε το ζεύγος Ράτζιβιλ. Ο ίδιος δήλωνε επιχειρηματίας που έκανε εμπόριο με Καναδά-ΗΠΑ, αλλά ο Ωνάσης είχε πει στην Κάλλας πως «ο άνθρωπος είναι κορυφαίος πράκτορας της Ιντέλιτζενς Σέρβις και της CIA με μεγάλες διασυνδέσεις στην Αμερική. Το προσωνύμιό του είναι “Ντένις η Σκιά” (Dennis the Shadow) ή Ατρόμητος». Τον είχε επίσης χαρακτηρίσει «εξαιρετικά ικανό αλλά και εντελώς αδίστακτο άνθρωπο». Στη θαλαμηγό ο Ωνάσης κυκλοφορούσε ως απόλυτος άρχοντας με πούρα και συνεχείς επαφές με τους διευθυντές του στην ξηρά από το ραδιοτηλέφωνο, στους οποίους έδινε εντολές.
Η Κάλλας ήταν η θλιμμένη ντίβα λόγω της ταυτόχρονης παρουσίας της Λη, ένα είδος λυπημένης βασίλισσας (drama queen). Έκανε όμως υπομονή και κρατούσε «άψογη στάση» αφού ήταν, τυπικά, η οικοδέσποινα. Η Λη Ράτζιβιλ κυνηγούσε τον Αρίστο να κάνουν σεξ στην καμπίνα της δήθεν στα κρυφά, ενώ όλοι γνώριζαν τη σχέση τους. Το δίδυμο Στανισλάς-Στας Ράτζιβιλ και «Ντένις» έπινε από το πρωί ως το βράδυ ασταμάτητα πανάκριβο σκωτσέζικο μαλτ, ξεχωριστά μπέρμπον και σπάνια μπράντι που θύμιζαν ουίσκι.
Η Κάλλας φέρεται πολιτισμένα, προσπαθεί να μην είναι ευέξαπτη και να μην έχει κάποιο ξέσπασμα εναντίον της Λη Ράτζιβιλ και για τον λόγο αυτό αποφεύγει όσο το δυνατόν να συνομιλεί μαζί της. Έχει εκείνη την εποχή, το 1963, ακόμη την αισιοδοξία ότι θα κάνει παιδί με τον Ωνάση, φέρεται υποδειγματικά στον Αρίστο. Ως πιστή, έστω και προδομένη «σύζυγος». Έχει μεν το θεϊκό χάρισμα της φωνής της μπροστά στο κοινό, αλλά είναι (ή παριστάνει) διαρκώς την ευάλωτη για να προκαλέσει το ενδιαφέρον του Ωνάση. Όταν βρίσκεται μόνη, πέφτει σε μαύρη θλίψη, τηλεγραφεί στην Ελβίρα συνθηματικά, δεν ξέρει τι να κάνει.
–«Το Βερολίνο είναι οι όρχεις της Δύσης. Κάθε φορά που θέλω να κάνω τη Δύση να στριγγλίσει, πιέζω το Βερολίνο». Νικίτα Χρουστσόφ (1894-1971), Σοβιετικός ηγέτης σε συζήτησή του με το Μάο Τσε Τουνγκ.
Περίπου δύο εβδομάδες νωρίτερα, στις 26 Ιουνίου, ο Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι έκανε 200.000 κόσμου που τον άκουγε στο Δυτικό Βερολίνο να παραληρεί, λέγοντας την ιστορική φράση «Ich bin ein Berliner», που θα πει «Είμαι ένας Βερολινέζος». Ο Τζον Κένεντι επισκέφθηκε την Ευρώπη, στο αποκορύφωμα της δημοτικότητάς του.
Σε κανένα μέρος του κόσμου, όπου είχε ταξιδέψει δεν τον υποδέχθηκαν με τέτοιον ενθουσιασμό όσο στο Δυτικό Βερολίνο. Μίλησε πλάι στα σκαλιά του Δημαρχείου του Βερολίνου, μόλις μερικά μέτρα μακριά από το Τείχος, το οποίο είχε χτίσει η Ανατολική Γερμανία 22 μήνες νωρίτερα. Σε εκείνη την επίσκεψη ο Κένεντι είπε πολλά για να εκφράσει τη συμπαράστασή του στους Βερολινέζους. Το 1963 η πόλη ήταν πλέον βαθιά διχασμένη, κομμένη στα δύο. «Όποιος κάνει το Βερολίνο πρωτεύουσα της Γερμανίας, θα ξαναζωντανέψει το πνεύμα της Πρωσίας», έλεγε ο Κόνραντ Αντενάουερ (1876-1967), ο τότε Γερμανός καγκελάριος. Ο Κένεντι ήλπιζε να εμψυχώσει τους Γερμανούς, δείχνοντας ότι η Αμερική είναι στο πλευρό του Δυτικού Βερολίνου. Ήθελε επίσης να κινητοποιήσει και άλλες χώρες να αναπτύξουν κοινό μέτωπο κατά του κομμουνισμού. Τον Ιούνιο του 1963 οι σχέσεις των ΗΠΑ με τη Ρωσία ήταν χειρότερες από ποτέ, λόγω της κρίσης με τους πυραύλους της Κούβας.
Την ίδια εποχή οι Γερμανοί ήταν έθνος ηττημένο και χωρισμένο στα δύο, σχεδόν δύο δεκαετίες μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η επίσκεψη του Αμερικανού προέδρου έδωσε αισιοδοξία και θάρρος στο Δυτικό Βερολίνο. Ιστορικοί επισημαίνουν ότι ήταν η πιο θερμή ομιλία του Κένεντι στην πολιτική σκηνή. Το «Ich bin ein Berliner» που ακούστηκε πλάι στο Τείχος του Βερολίνου είχε βαρύνουσα σημασία τότε, στην κορύφωση του Ψυχρού Πολέμου. Λίγες στιγμές πριν τη βγει στην εξέδρα, στο γραφείο του Δήμαρχου του Δυτικού Βερολίνου Βίλι Μπραντ, ο Κένεντι σημείωσε μια φράση με λατινικούς χαρακτήρες και -με τη βοήθεια μεταφραστή- τη μετέφρασε στα γερμανικά. Ήταν το περιβόητο «Είμαι ένας Βερολινέζος». Μια άλλη φράση της ομιλίας του ήταν επίσης στα γερμανικά, «Lass’ sie nach Berlin kommen» (Αφήστε τους να έρθουν στο Βερολίνο), και απευθυνόταν σε εκείνους που ισχυρίζονταν ότι «μπορούμε να συνεργαστούμε με τους κομμουνιστές». Ο Νικίτα Χρουστσόφ τον χλεύασε λίγες ημέρες αργότερα. Ο Κένεντι έφερε στο προσκήνιο το Δυτικό Βερολίνο ως «σύνορο ελευθερίας» και το Τείχος του Βερολίνου ως το μνημείο του «κακού κομμουνιστικού κόσμου»…
–«Η ξηρή Γη θα γίνει πιο ξηρή και θα υπάρξουν μεγάλες πλημμύρες…». Σκοτεινή προφητεία του Νοστράδαμου. Ο Μισέλ ντε Νοστρεντάμ ή εξελληνισμένα Νοστράδαμος (γαλλικά: Michel de Nostredame, λατινικά: Nostradamus, 1503-1566) ήταν Γάλλος φαρμακοποιός και αστρολόγος, γνωστός για το βιβλίο του «Les Propheties – Οι Προφητείες».
Αυτή την επίσκεψη σχολίασε επαινετικά στη θαλαμηγό του ο Ωνάσης λέγοντας πως «ο πρόεδρος (εννοώντας τον Κένεντι) έδειξε πως έχει αρχίδια εκεί που πήγε και για αυτά που είπε». Τότε ο μεθυσμένος Ντένις ξέσπασε ενώπιον των άλλων τριών εκ των οποίων ο ένας, μην ξεχνάμε, ο Ράτζιβιλ ήταν ο σύγγαμβρος (μπατζανάκης) του προέδρου, αφού είχε παντρευτεί την Λη, αδελφή της Τζάκι Κένεντι, της συζύγου του προέδρου: «Μη μου μιλάς για τον βρομο-Ιρλανδό τον κομμουνιστή! Αυτός μας πρόδωσε στην Κούβα, είναι προδότης και πρέπει να πεθάνει, φοβάται το άλλο ανθρωπάκι τον Χρουστσόφ και τους κωλορώσσους, είναι κότα του αξίζει να πεθάνει!». Ο Ωνάσης δεν τον πολυπήρε στα σοβαρά και γελώντας σχολίασε: «Έλα, βρε Ντένις, υπερβάλλεις. Όλοι θέλουν να κάνουν μπίζνες σήμερα και χωρίς ησυχία διεθνώς, καλές μπίζνες δεν γίνονται. Πολύ καλά έκανε ο Κένεντι και ηρέμησε την υπόθεση με την Κούβα. Τα τρία βασικά της ζωής είναι μπίζνες-καλοπέραση-γυναίκες. Αρκεί να έχουμε κέρδη και στους τρεις τομείς, αυτά είναι, χαχαχα». Εκεί ακριβώς έρχεται το δεύτερο ξέσπασμα του μεθυσμένου αλλά φανατισμένου Ντένις: «Έννοια σου φίλε μου Αρίστο και ο βρομο-Ιρλανδός δεν θα υπάρχει σε λίγο καιρό, θα εξαφανιστεί. Άκου που σου λέω ξέρω εγώ, θα ξεβρομίσει ο πλανήτης. Την Πρωτοχρονιά δεν θα προλάβει να μιλήσει στην τηλεόραση, θα έχουμε ένα κάθαρμα λιγότερο!». Μάταια ο Ράτζιβιλ τον πιάνει από το γυμνό μπράτσο δυνατά και τον τραβάει για να σταματήσει. Απτόητος ο Ντένις συνεχίζει τραυλίζοντας από το μεθύσι: «Θα εκλείψει σύντομα η κότα, θα ανασάνουμε. Θέλει να μας κάνει όλους κόκκινους όπως στην Κούβα; Θα έχει τελειώσει σε λίγο καιρό σου το υπόσχομαι, ξέρω τι λέω!».
Ο Ωνάσης σοβαρεύει λίγο και αρχίζει κάπως να μπαίνει στο νόημα. Η Κάλλας παρακολουθεί όλη τη σκηνή «παγωμένη και ταραγμένη» όπως εξομολογείται αργότερα στον Advocate. Η Μαρία είχε γνωρίσει από κοντά και θαύμαζε τον Κένεντι: Να θυμίσουμε ότι στις 19 Μαΐου 1962, έναν χρόνο και κάτι νωρίτερα, φίλοι και μεγάλοι σταρ της εποχής συναντήθηκαν για να ευχηθούν στον Τζον Κένεντι ευτυχισμένα γενέθλια, σε μια αξέχαστη βραδιά στο Madison Square Garden της Νέας Υόρκης. Εκεί η Μαρία συνάντησε και τη Μέριλιν Μονρόε σε μία βραδιά μεταξύ τους που δεν συνεχίστηκε. Ωστόσο η Κάλλας είχε εντυπωσιαστεί από τη γενικότερη παρουσία και τη γοητεία του Κένεντι. Πίσω στην καυτή κουβέντα πάνω στη θαλαμηγό τώρα, ο Ωνάσης απόρησε: «Μα πώς θα τελειώσει Ντένις; Όλοι λένε πως θα κερδίσει τις εκλογές του χρόνου ο Κένεντι με περίπατο άρα…» οπότε ο Ντένις η Σκιά, απάντησε με μια σημαδιακή προφητεία: «Ποιες εκλογές και σκατούλες (horseshit, βαριά κουβέντα, έτσι ακριβώς το μετέφερε η Κάλλας), ποιος σου μίλησε για εκλογές; Θα πεθάνει ο αλήτης σου λέω πριν από τις εκλογές, βάζω στοίχημα με όλους, την Πρωτοχρονιά δεν θα υπάρχει…». Εκεί ακριβώς ο Ράτζιβιλ αρπάζει τον Ντένις και σχεδόν σπρώχνοντας τον οδηγεί στην καμπίνα του λέγοντας: «Χίλια συγγνώμη, είναι πολύ μεθυσμένος, δεν ξέρει τι λέει» ενώ ο Ντένις η Σκιά, όντως τύφλα στο μεθύσι, γελάει ακατάπαυστα και λέει «Έτσι νομίζεις θα δεις όμως, θα δεις σύντομα!». Την επόμενη ημέρα ο Ντένις προφασίστηκε έκτακτη δουλειά για 1-2 μέρες και η θαλαμηγός τον άφησε στο λιμάνι της Πάτρας, από όπου έφυγε οδικώς και δεν ξαναγύρισε ποτέ.
Η Κάλλας τον ξαναείδε στο Παρίσι το 1968 κάτω από δραματικές συνθήκες που θα τις εξιστορήσουμε στα επόμενα. Όταν έφυγε ο Ντένις, ο Ωνάσης έπιασε τον Ράτζιβιλ και του είπε: «Τι είναι αυτά που έλεγε ο άλλος Στας; Τι γίνεται; Αυτός ο Ντένις είναι αδίστακτος και πολύ καλά μπασμένος στα κόλπα. Δεν μπορεί να λέει βλακείες, κάτι ξέρει, τι εννοεί;». Η απάντηση ήταν η εξής: «Φίλε μου Αρίστο, ο άνθρωπος λέει βλακείες! Είναι κουβέντες ενός μεθύστακα, μην δίνεις σημασία. Είναι εχθρός του Κένεντι, τον θεωρεί υποχωρητικό απέναντι στους βρομοκομμουνιστές. Να σου αποκαλύψω πως αυτός συμμετείχε στο κίνημα για να ρίξουν τον αλήτη τον Κάστρο στην Κούβα και θεωρεί πως ο Κένεντι τους πρόδωσε τελικά, τον μισεί. Αλλά οκ είναι μεθυσμένος και του βγαίνουν τα εσώψυχά του. Μην ανησυχείς!» Η Κάλλας ήταν πολύ ανήσυχη από όσα άκουσε και μάλιστα τα πήρε πολύ σοβαρά και είπε στον Ωνάση: «Αρίστο μου, κάνε κάτι αγάπη μου, τι είπε αυτός; Κατάλαβα πως κάτι πολύ άσχημο ξέρουν για τον πρόεδρο Κένεντι. Κάνε κάτι, έχω παγώσει!».
Ο Ωνάσης είχε προσποιηθεί πως πείστηκε από τον Ράτζιβιλ, αλλά δύο μέρες μετά στην Αθήνα κάλεσε επειγόντως τον Ιωάννη Γεωργάκη, τον Κωνσταντίνο Γράτσο και τον Advocate στο γραφείο. Τώρα μιλούσαν φυσικά στα ελληνικά. «Λοιπόν ακούστε προσεκτικά, έτσι κι έτσι ο Ντένις. Τι μπορώ να κάνω τώρα; Εσείς πώς τα αξιολογείτε; Αυτός είναι αδίστακτος, αλλά πολύ καλά πληροφορημένος, δεν λέει βλακείες ούτε όταν είναι μεθυσμένος. Πω πω, με τάραξε ο κωλοπαιδαράς», τους είπε. Η Κάλλας ήταν παρούσα στη συζήτηση, διότι το ζήτησε η ίδια. Κατάφερε και μετέδωσε μεγάλη ανησυχία σε όλους. Είπε πάλι όλο ταραχή στον Αρίστο πως «πρέπει να κάνεις κάτι, αυτοί ετοιμάζουν κάτι άσχημο για τον πρόεδρο, το διαισθάνομαι», ενώ τα ίδια ξαναείπε και στον Advocate την επόμενη μέρα που βρέθηκαν οι δυο τους. «Είναι πράγματι περίεργος και σκοτεινός άνθρωπος, βρε Αρίστο, αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι νομίζω. Τι, να μεταφέρουμε τη συνομιλία στον αμερικανό πρέσβη; Θα μας περάσει για τρελούς! Στον Ρόμπερτ Κένεντι ίσως;», είπε ο Γράτσος. «Ξέχνα τον αυτόν, η σχέση μας είναι πάλι σκατά, γιατί μου υπέδειξε να σταματήσω να καβαλάω τη Λη. Του είπα και εγώ να καβαλάει αυτός όποια γουστάρει. Ξέρεις άλλωστε ότι αυτός γα…ει πολλές και εγώ γουστάρω τη Ράτζιβιλ και θα συνεχίσω. Του θύμισα επίσης ότι παλαιότερα τη Λη τη πήδ…γε αυτός ο ίδιος. Μου έκλεισε το τηλέφωνο ο Ιρλανδός! Πώς να του μιλήσω τώρα; Ανησυχώ όμως με αυτά που είπε αυτός ο Ντένις».
«Στην ελληνική κυβέρνηση τότε;» είπε δειλά ο Γράτσος. «Ποια κυβέρνηση, μωρέ Κώστα; Με τον Καραμανλή έχω σφαχτεί, πήγε να με χτυπήσει επειδή έδωσα πέντε δεκάρες βοήθεια και στον Σοφοκλή τον Βενιζέλο (σ.σ. αρχηγός της αντιπολίτευσης παλαιότερα), τα ξέχασες; Άλλωστε ο Σερραίος (σ.σ. ο Καραμανλής!) πάει για εκλογές σε λίγο καιρό, πριν από το τέλος του χρόνου. Μάλλον τις χάνει και κερδίζει ο Γέρος (σ.σ. Γεώργιος Παπανδρέου). Έχουν άλλες κωλοπιλάλες αυτοί και είναι και σε κόντρα με το Παλάτι ο Καραμανλής. Η δολοφονία του Λαμπράκη τους τα έχει κάνει σκατά. Σε ποιον να μιλήσω; Ποιος θα με πάρει σοβαρά; Αλλά σου το ξαναλέω, δεν ήταν λόγια του μεθυσιού αυτά. Αυτός φαινόταν να ξέρει τι λέει και δεν ξέρω τι ετοιμάζουν, έχω κακό προαίσθημα…».
«Ας περιμένουμε λίγο καιρό να δούμε. Τι να πω εκτός αν κάνουμε κάτι πολύ διακριτικό με τον εμπορικό ακόλουθο ή το γραμματέα της Πρεσβείας που τους ξέρουμε ή…», παρενέβη ο Ιωάννης Γεωργάκης. «Ή τι;», ρώτησε ο Ωνάσης. «Θέλω να προτείνω αλλά να…» είπε διστακτικά ο Γεωργάκης, αλλά σταμάτησε σαν να μην ήθελε να συνεχίσει. «Τι ρε Γιάννη, λέγε με έσκασες, τι προτείνεις;» είπε ανυπόμονα ο Ωνάσης.
–«Τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια ιδέα που έχει έρθει η ώρα της».
Πολλά χρόνια αργότερα, ο Advocate έμαθε από τον Ιωάννη Γεωργάκη πως το αρχικό κρυφό σχέδιο του Ωνάση, τότε, ήταν να παντρευτεί τη Λη Μπουβιέ-Ράτζιβιλ, την ερωμένη του. Με ένα νεύμα και μόνο, η Λη θα χώριζε τον ξεπεσμένο πρίγκιπα και θα τον παντρευόταν.
Με τον γάμο τους, ο Αρίστος θα έμπαινε στη οικογένεια της «ιερής και απαραβίαστης» χήρας του προέδρου, της Τζάκι Κένεντι. Αργότερα, πολύ αργότερα το 1968, σκέφτηκε την πιο τολμηρή λύση, τον γάμο με την ίδια τη Τζάκι, κάτι που θεωρητικά φαινόταν ακατόρθωτο. «Τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια ιδέα που έχει έρθει η ώρα της», είχε γράψει ο Βίκτωρ Ουγκό και η φράση ταίριαζε απόλυτα στη ρηξικέλευθη απόφαση του Αρίστου για τη Τζάκι.
