Ο επικεφαλής της γερμανικής Κεντρικής Τράπεζας, Άξελ Βέμπερ, αρνήθηκε σήμερα να ρίξει φως αναφορικά με την προσωπική του επαγγελματική εξέλιξη, δηλαδή εάν προτίθεται να παραιτηθεί από το νυν αξίωμά του, ώστε να διεκδικήσει αξίωμα στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ), όταν τον Οκτώβριο λήξει η θητεία του νυν προέδρου της, Ζαν-Κλωντ Τρισέ.

Ο κ. Βέμπερ, που μίλησε σήμερα σε μία αυστριακογερμανική διάσκεψη, στη Βιέννη, αρνήθηκε να αποκαλύψει το περιεχόμενο μιας πολύ πρόσφατης συνομιλίας του με την καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ, που έγινε μετά πληροφορίες στον Τύπο ότι από την Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας πρόκειται να παραιτηθεί.

«Συνομίλησα με την καγκελάριο, υποσχόμενος να μην αποκαλύψω το περιεχόμενο της συνομιλίας μας, έως ότου να επαναλάβουμε την συνομιλία μας».

Ο 53χρονος Βέμπερ θεωρείται από πολλούς υποψήφιος για την προεδρία της ΕΚΤ, όταν τελειώσει η θητεία του Ζαν-Κλοντ Τρισέ, σε ένα αξίωμα που είναι πολύ σημαντικό στο διεθνές οικονομικό στερέωμα.

Στο μεταξύ, από πολλούς αναλυτές εκτιμάται ότι μέσω μιας παραίτησης από την γερμανική Κεντρική Τράπεζα, κλείνει στην ουσία για τον Βέμπερ ο δρόμος που οδηγεί στην ΕΚΤ.

Μάλιστα πιθανολογείται από τους ίδιους ότι στην πραγματικότητα ο Βέμπερ φλερτάρει ήδη με την Deutsche Bank, η οποία επίσης εδρεύει στη Φρανκφούρτη.

Όμως ο νυν επικεφαλής της Deutsche Bank, Γιόζεφ Άκερμαν, θητεύει εκεί όπως σήμερα έχουν τα πράγματα έως και κάποιους μήνες μέσα στο έτος 2013…

Αν στην εκστρατεία για τον πρόεδρο της ΕΚΤ εκλείψει ο Βέμπερ, τότε αυξάνονται οι τύχες η ΕΚΤ να έχει ως νέο πρόεδρο εν ευθέτω χρόνο τον Ιταλό Μάριο Ντράγκι, όπως φημολογείται, με «χάντικαπ» το παρελθόν του στη φημισμένη Goldman Sachs.

Στο ίδιο επίπεδο, ακούγονται όμως και τα ονόματα των Έρκι Λικάνεν (Φινλανδία) και Ιβ Μερβς (Λουξεμβούργο).

Λέγεται, όμως, μετ’ επιτάσεως ότι μετά από μία «γαλλική» προεδρία της ΕΚΤ, το Βερολίνο θα θελήσει να έχει λόγο στη διαδοχή Τρισέ.

Έτσι, αναφέρεται πολύ τελευταία ο Γερμανός Κλάους Ρέγκλινγκ, που θητεύει σήμερα στο μηχανισμό διάσωσης στη 17μελή ευρωζώνη.

Ο Βέμπερ είναι μονεταριστής και πολέμιος του πληθωρισμού, κι αυτές τις κατευθυντήριες γραμμές της νομισματικής του πολιτικής επανέλαβε και στη Βιέννη.