Οι επιστήμονες βρήκαν ένα «κρυφό κεφάλαιο» του κειμένου της Αγίας Γραφής, που γράφτηκε πριν από 1.500 χρόνια. Η σελίδα περιλαμβάνει τα κεφάλαια 11 έως 12 του Ματθαίου, παρέχοντας περισσότερες λεπτομέρειες από το σημερινό τυπικό κείμενο του Ευαγγελίου.

Η αποκάλυψη του κειμένου έγινε αφού οι επιστήμονες εφάρμοσαν υπεριώδες φως σε ένα χειρόγραφο σχετικά με αρχαίες χριστιανικές ιστορίες και ύμνους, το οποίο φυλάσσεται στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού. Οι ερευνητές δεν έχουν ακόμη αποκαλύψει μια πλήρη μετάφραση γραμμένη στα αρχαία συριακά, αλλά μοιράστηκαν κάποιες λεπτομέρειες.

Στην ελληνική εκδοχή του Ματθαίου κεφάλαιο 12, ο στίχος 1 έχει ως εξής: «Εκείνη την εποχή, ο Ιησούς περνούσε από τα σιτηρά το Σάββατο και οι μαθητές του πείνασαν και άρχισαν να μαζεύουν τα κεφάλια των σιτηρών και να τρώνε».

Η συριακή μετάφραση διαβάζει: «Εκείνη την εποχή, ο Ιησούς περνούσε από τα σιτηρά το Σάββατο και οι μαθητές του πείνασαν και άρχισαν να μαζεύουν τα κεφάλια των σιτηρών, να τα τρίβουν στα χέρια τους και να τα τρώνε».

Το αρχικό κείμενο γράφτηκε γύρω στον τρίτο αιώνα, αλλά σβήστηκε από έναν γραφέα στην Παλαιστίνη – μια συνήθης πρακτική επειδή το χαρτί από δέρμα ζώου ήταν σπάνιο.

Τι αναφέρει ο άνθρωπος που έκανε την ανακάλυψη

Ο Grigory Kessel, ο οποίος έκανε την ανακάλυψη, δήλωσε πως «το κείμενο του Ευαγγελίου που βρέθηκε σε αυτό το επαναχρησιμοποιημένο χειρόγραφο περιέχει τις λεγόμενες παλαιές συριακές μεταφράσεις των Ευαγγελίων. Αυτή η παλαιά συριακή μετάφραση πιστοποιεί αρκετά συχνά το κείμενο του Ευαγγελίου που είναι διαφορετικό από το τυπικό κείμενο του Ευαγγελίου όπως το γνωρίζουμε σήμερα».

«Το κείμενο του Ευαγγελίου είναι κρυμμένο με την έννοια ότι το αντίγραφο του βιβλίου των Ευαγγελίων σε περγαμηνή στις αρχές του 6ου αιώνα επαναχρησιμοποιήθηκε δύο φορές και σήμερα στην ίδια σελίδα μπορεί κανείς να βρει τρία στρώματα γραφής (συριακή – ελληνική – γεωργιανή)», δήλωσε ο Kessel στη DailyMail.com.

Η παλαιά συριακή μετάφραση των γραφών ονομάστηκε «Peshitta» και έγινε η επίσημη μετάφραση που χρησιμοποιήθηκε από τη Συριακή Εκκλησία τον πέμπτο αιώνα.

Ο Kessel και οι συνάδελφοί του είπαν ότι η περγαμηνή επαναχρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για τα «Apophthegmata patrum» στα ελληνικά, που μεταφράζονται ως «Λόγοι των Πατέρων».

«Η παράδοση του συριακού χριστιανισμού γνωρίζει αρκετές μεταφράσεις της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης», ανέφερε ο Kessel σε δήλωσή του. «Μέχρι πρόσφατα, μόνο δύο χειρόγραφα ήταν γνωστό ότι περιείχαν την παλαιά συριακή μετάφραση των ευαγγελίων».

Η συριακή μετάφραση γράφτηκε τουλάχιστον έναν αιώνα πριν από τα παλαιότερα ελληνικά χειρόγραφα που έχουν διασωθεί, συμπεριλαμβανομένου του Codex Sinaiticus – το χριστιανικό χειρόγραφο της ελληνικής Βίβλου του τέταρτου αιώνα.