Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες ξεκινάει μια ατέρμονη φιλολογία για το ποιος θα είναι ο υποψήφιος που θα πάρει το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πολλά ονόματα της διεθνούς λογοτεχνικής σκηνής έχουν θεωρηθεί επί χρόνια ισχυροί υποψήφιοι, αλλά δεν κέρδισαν ποτέ κάτι παραπάνω από την πιθανολογούμενη δόξα τους.
Ορισμένοι δίνουν φέτος προτεραιότητα σε αμερικανούς συγγραφείς, που έχουν δεκαετίες να κερδίσουν το Νόμπελ. Από αυτή την άποψη συζητιούνται οι μυθιστοριογράφοι Μέριλιν Ρόμπινσον, Ντον Ντελλίλο και Τόμας Πύντσον, η διηγηματογράφος Λύντια Ντέιβις και ο ποιητής Τζον ‘Ασμπερι. Κάποιοι, όμως, από αυτούς θεωρούνται είτε ιδιαιτέρως στυλίστες και περίπλοκοι είτε εξόχως ανατρεπτικοί, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούνται απλώς λογοτεχνικά και βιολογικά γερασμένοι.
Πολλές πιθανότητες δίνονται για συγγραφείς εκτός Αμερικής: για τον Σύρο ποιητή ‘Αδωνι, για τον Κενυάτη μυθιστοριογράφο και θεατρικό συγγραφέα Ngugi Wa Thiong’o, για τον νορβηγό μυθιστοριογράφο Jon Fosse και για τον νοτιοκορεάτη ποιητή Ko Un. Οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν υπερασπιστεί τα δικαιώματα του ανθρώπου ή έχουν ζήσει πολλά χρόνια εξόριστοι και όλοι ξέρουν πως η επιτροπή του Νόμπελ αρέσκεται να τιμά τέτοια κριτήρια. Δεν θα πρέπει επίσης να αποκλείονται και μυθιστοριογράφοι όπως η αμερικανίδα Τζόυς Κάρολ Όουτς, ο αλβανός Ισμαήλ Κανταρέ, ο ισπανός Χαβιέρ Μαρίας, που έχει αποκληθεί και δεύτερος Μάρκες, ο ιρλανδός Τζων Μπάλβιλ και ο ούγγρος Λάζλο Κρασναχορκάι.
Περιέργως, μικρότερες πιθανότητες δίνονται σε συγγραφικές διασημότητες που έχουν διαβαστεί πολύ και στην Ελλάδα, όπως ο Ιάπωνας Χαρούκι Μουρακάμι, ο Ινδός Σάλμαν Ράσντι, η Καναδή Μάργκαρετ ‘Ατγουντ, ο Τσέχος (γράφει στα γαλλικά) Μίλαν Κούντερα και οι Βρετανοί Τομ Στόπαραντ, Τζούλιαν Μπαρνς και Χίλαρυ Μαντέλ. Κλείνοντας, κανείς πλέον δεν πιστεύει πως έχει οποιαδήποτε πιθανότητα να διεκδικήσει το φετινό Νόμπελ ο πολύς Φίλιπ Ροθ (ΗΠΑ), που έμεινε πολλά χρόνια ανενεργός στις λίστες των υποψήφιων και έχει δηλώσει εδώ και καιρό πως έχει σταματήσει να γράφει.
