Μπορεί να μην κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης, όμως ο Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ είναι κατά κοινή παραδοχή το κυρίαρχο πρόσωπο σε αυτόν τον διπλωματικό μαραθώνιο που οδήγησε στην εκεχειρία στη Μέση Ανατολή. Μέχρι και ο πρόεδρος της Ρωσίας του έδωσε τα εύσημα. Στον αντίποδα, η Ευρωπαϊκή Ένωση για άλλη μια φορά αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων και αρκέστηκε σε έκτακτες συνόδους κορυφής και σε δηλώσεις εκ των υστέρων.
Τώρα λοιπόν η διεθνής κοινότητα αναμένει την ομιλία που θα εκφωνήσει ο Αμερικανός Πρόεδρος από το βήμα της Κνέσετ πιθανότατα την επόμενη Δευτέρα και ενώ ήδη έχουν αρχίσει να λαμβάνονται τα έκτακτα μέτρα κυκλοφορίας στους κύριους οδικούς άξονες της Ιερουσαλήμ. Αυτό που ενδεχομένως να θέλει να πει με την επίσκεψή του είναι ότι θέλει την ειρήνη μεταξύ του Ισραήλ και του αραβικού κόσμου αλλά υπό την αμερικανική σημαία. Άλλωστε, όπως έγραψαν χαρακτηριστικά και οι New York Times, στην προσπάθειά του να τερματίσει τον πόλεμο Ισραήλ και Χαμάς, ο Τραμπ δεν στράφηκε σε πολύπειρους διπλωμάτες με εξειδικευμένη γεωπολιτική γνώση, αλλά σε δύο οικεία του πρόσωπα που δραστηριοποιούνται στον κτηματομεσιτικό τομέα και στις επιχειρήσεις. Σύμφωνα με συμβούλους του, ο Τραμπ δεν γνωρίζει με λεπτομέρειες τη μακροπρόθεσμη ειρηνευτική συμφωνία. Αντιθέτως, βασίστηκε στον γαμπρό του για την προώθηση των διαπραγματεύσεων, στις οποίες εμπλεκόταν εδώ και μήνες ο Γουίτκοφ. Ο Κούσνερ, σύζυγος της Ιβάνκα Τραμπ, οικοδόμησε διπλωματικές σχέσεις σε αραβικές χώρες ενώ εργαζόταν ως σύμβουλος κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Τραμπ. Υπήρξε εκ των βασικών «αρχιτεκτόνων» των Συμφωνιών του Αβραάμ, μιας σειράς διπλωματικών συμφωνιών που ομαλοποιούσαν τις σχέσεις μεταξύ του Ισραήλ και τριών αραβικών κρατών και άνοιξε τον δρόμο για τις πολιτικές κινήσεις του Αμερικανού προέδρου.
Πάντως, μέχρι στιγμής, έχουν ανακοινωθεί στα ισραηλινά μέσα αντικρουόμενες πληροφορίες για το πρόγραμμα της επικείμενης επίσκεψης Τραμπ στην περιοχή, εν αναμονή πάντοτε μίας επίσημης σχετικής ανακοίνωσης εκ μέρους του Λευκού Οίκου.
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για τους ομήρους
Στην ουσία πάντως της συμφωνίας, μπορεί να έπεσε προσωρινά η αυλαία του πολέμου, όμως η ειρήνη σε μια τόσο εύθραυστη περιοχή δεν είναι δεδομένη. Το πιο σημαντικό είναι ότι οι τελευταίοι 48 Ισραηλινοί όμηροι, οι περισσότεροι νεκροί, καθώς μόνο 20 είναι ζωντανοί, θα αφεθούν μέχρι τη Δευτέρα, ελεύθεροι με αντάλλαγμα την αποφυλάκιση περίπου 2.000 Παλαιστινίων κρατουμένων. Η πρώτη φάση περιλαμβάνει μια μικρή τεχνική αποχώρηση ισραηλινών στρατευμάτων για να καταστεί δυνατή η εφαρμογή της ανταλλαγής ομήρων, αλλά και η απρόσκοπτη είσοδος ανθρωπιστικής βοήθειας. Ωστόσο, η Χαμάς δηλώνει ότι δέχεται τον αφοπλισμό, ό,τι της έχει απομείνει μετά τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς, αλλά απορρίπτει τη δυτική εποπτεία στη μεταπολεμική περίοδο. Τα αραβικά κράτη του Κόλπου, όπως και η Τουρκία, αγωνίζονται να διατηρήσουν τον έλεγχο.
Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει πάντως να «καυχιέται» ότι από την έναρξη της δεύτερης θητείας του έχει συνεισφέρει να αποκλιμακωθούν πολλές διμερείς διαμάχες. Το Ισραήλ με το Ιράν, το Πακιστάν με την Ινδία, η Αρμενία με το Αζερμπαϊτζάν, η Αίγυπτος με την Αιθιοπία, η Σερβία με το Κοσόβο, το Κονγκό με τη Ρουάντα, η Ταϊλάνδη με την Καμπότζη. Εκκρεμότητα παραμένει ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας που όλα δείχνουν ότι από εδώ και στο εξής θα δώσει εκεί μεγαλύτερη έμφαση.
