Μια μυστηριώδης κατασκευή, παρόμοια με το Στόουνχεντζ, που βρίσκεται κάτω από τα νερά της λίμνης Μίσιγκαν, αποκαλύπτει νέα στοιχεία που θα μπορούσαν να ενισχύσουν τις γνώσεις μας για την πρώιμη ανθρώπινη ιστορία στη Βόρεια Αμερική.
Η τοποθεσία, που ανακαλύφθηκε το 2007, χρονολογείται πριν από 9.000 χρόνια και βρίσκεται σε βάθος περίπου 12 μέτρων κάτω από την επιφάνεια του Grand Traverse Bay. Το σημείο περιλαμβάνει μεγάλους λίθους τοποθετημένους σε μια γραμμή που καταλήγει σε ένα εξάγωνο, κοντά σε έναν βράχο ο οποίος θεωρούνταν εδώ και χρόνια ότι έφερε σκαλιστή μορφή ζώου.
Όπως αναφέρει η Daily Mail, τώρα, σχεδόν δύο δεκαετίες αργότερα, επιστήμονες επιβεβαίωσαν ότι το σκαλιστό σχέδιο απεικονίζει πράγματι έναν μαστόδοντα, ένα είδος της Εποχής των Παγετώνων που εξαφανίστηκε πριν από περισσότερα από 11.000 χρόνια.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι η ανάγλυφη αυτή απεικόνιση λειτουργούσε ως χρονοδείκτης, χρονολογώντας την κατασκευή περίπου στο 7000 π.Χ., μέσω τεχνολογίας σόναρ. Αυτό την καθιστά ένα από τα αρχαιότερα γνωστά δείγματα προϊστορικής τέχνης στην ήπειρο και ισχυρή ένδειξη ότι οι αρχαίοι επιδίδονταν σε συμβολικές εκφράσεις πολύ νωρίτερα από το μέχρι τώρα αποδεκτό όριο των 4.000 ετών πριν.
Ερευνητές εντόπισαν επίσης δύο τεράστιους γρανιτένιους δακτυλίους, διαμέτρου περίπου 12 και 6 μέτρων, οι οποίοι συνδέονται με τη γραμμή των λίθων που εκτείνεται για περισσότερο από 1,5 χιλιόμετρο κατά μήκος του βυθού της λίμνης.
Τα νέα ευρήματα υποδηλώνουν ότι ο χώρος είχε μεγάλη σημασία για τους αρχαίους, καθώς οι δύο γρανιτένιοι δακτύλιοι, οι σκόπιμα τοποθετημένοι λίθοι και το σκαλιστό προϊστορικό ζώο δείχνουν τελετουργικό ή πρακτικό σκοπό ή ίσως και τα δύο.
Ο δρ John O’Shea από το Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν πιστεύει ότι οι λίθοι χρησίμευαν ως «διάδρομος οδήγησης» για να κατευθύνονται μεγάλα ζώα σε συγκεκριμένο σημείο όπου θα μπορούσαν να θανατωθούν, μια πρακτική χαρακτηριστική των προϊστορικών πολιτισμών.
Παρόλο που η λίμνη Μίσιγκαν είναι σήμερα η δεύτερη μεγαλύτερη από τις Μεγάλες Λίμνες, όταν τοποθετήθηκαν οι λίθοι το σημείο θα ήταν ξηρά ή ένα μέρος υγροτόπου.
Το «Στόουνχεντζ της λίμνης Μίσιγκαν» ανακαλύφθηκε τυχαία από ερευνητές που αναζητούσαν ένα χαμένο ναυάγιο στον βυθό της λίμνης. Το Στόουνχεντζ της Αγγλίας έχει ηλικία περίπου 1.500 ετών, κάνοντας τη δομή που βρέθηκε κάτω από την αμερικανική λίμνη πολύ αρχαιότερη.
Ο δρ Mark Holley, επίκουρος καθηγητής Ανθρωπολογίας στο Northwestern Michigan College που έκανε την ανακάλυψη, δήλωσε ότι η κατασκευή φαίνεται να αποτελείται από προσεκτικά τοποθετημένους γρανιτένιους λίθους, μερικοί από τους οποίους ζυγίζουν έως και 900 κιλά.
Όταν ο Holley και η ομάδα του αντίκρισαν για πρώτη φορά το σκαλιστό μαστόδοντα, έμειναν έκθαμβοι, γνωρίζοντας όμως ότι μια τέτοια ανακάλυψη έπρεπε να επαληθευτεί. Πολλοί ειδικοί είχαν υποστηρίξει ότι το σχέδιο δεν ήταν παρά ρωγμές στον βράχο, όμως νέες σαρώσεις αποδεικνύουν το αντίθετο.
Ο βράχος έχει ύψος περίπου ένα μέτρο και πλάτος ενάμιση μέτρο, και το σκαλιστό σχέδιο δείχνει το πλάι ενός μαστόδοντα με μακριά προβοσκίδα και χαυλιόδοντες.
Νωρίτερα φέτος, ομάδα από το Northwestern Michigan College χρησιμοποίησε προηγμένη υποβρύχια απεικόνιση για να χαρτογραφήσει πλήρως την τοποθεσία και να αποκαλύψει το πραγματικό της μέγεθος. Οι σαρώσεις αυτές αντικατέστησαν τις αρχικές θολές εικόνες σόναρ του 2007, οι οποίες είχαν δείξει μόνο μια αδρή γραμμή λίθων χωρίς να αποκαλύπτουν τους δακτυλίους ή τη συνολική διάταξη.
Αρχαιολόγοι δήλωσαν ότι η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε να αμφισβητήσει την καθιερωμένη χρονολόγηση της πρώιμης ανθρώπινης δραστηριότητας στη Βόρεια Αμερική, η οποία εδώ και καιρό επικεντρώνεται στον πολιτισμό Clovis, μια παλαιοϊνδιάνικη ομάδα που πιστεύεται ότι έφτασε πριν από περίπου 13.000 χρόνια.
Ο πολιτισμός Clovis θεωρείται σημαντικός επειδή αντιπροσωπεύει έναν από τους πρώτους, αν όχι τον πρώτο, εκτεταμένο πολιτιστικό σχηματισμό στη Βόρεια Αμερική, χαρακτηριζόμενο από ξεχωριστά λίθινα εργαλεία και έναν κυνηγετικό τρόπο ζωής επικεντρωμένο σε μεγάλα θηλαστικά.
Αργότερα μέσα στο καλοκαίρι, η ομάδα του Holley θα επιστρέψει για να πάρει δείγματα ιζημάτων γύρω από την τοποθεσία, προκειμένου να επιβεβαιώσει πότε ακριβώς τα ανερχόμενα ύδατα της λίμνης την κάλυψαν.
Αν επιβεβαιωθεί ότι οι λίθοι τοποθετήθηκαν όταν το έδαφος ήταν ξηρό, αυτό θα αποτελεί απόδειξη ανθρώπινης δραστηριότητας χιλιάδες χρόνια νωρίτερα από ό,τι είχε μέχρι τώρα τεκμηριωθεί σε αυτό το μέρος της Βόρειας Αμερικής.
Θα υποδηλώνει επίσης ότι οργανωμένες ανθρώπινες κοινωνίες υπήρχαν στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών, κατασκευάζοντας μεγάλης κλίμακας δομές πολύ πριν εμφανιστούν πόλεις, γραφή ή γεωργία αλλού.
