Μέσω υποβοηθούμενης αυτοκτονίας πέθανε ο δρ Φλόριαν Βίλετ, ο γιατρός της κάψουλας αυτοκτονίας «Sarco» και ακτιβιστής υπέρ του δικαιώματος στον θάνατο, ο οποίος είχε ανακριθεί για φόνο μετά τον θάνατο μιας γυναίκας που χρησιμοποίησε μια κάψουλα αυτοκτονίας.

Σύμφωνα με τον Φίλιπ Νίτσκι, εφευρέτη της κάψουλας αυτοκτονίας «Sarco», ο Φλόριαν Βίλετ υπέστη κρίση ψυχικής υγείας αφού συνελήφθη από την ελβετική αστυνομία τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους.

Ο κ. Βίλετ ήταν διευθυντής της οργάνωσης υποβοηθούμενης αυτοκτονίας Last Resort στην Ελβετία, η οποία δημιουργήθηκε για να διευκολύνει τη χρήση της κάψουλας.

Ο 47χρονος Γερμανός ερευνήθηκε για συνέργεια σε αυτοκτονία. Οι εισαγγελικές αρχές εξέτασαν επίσης το ενδεχόμενο να είχε στραγγαλίσει τη γυναίκα, αλλά αυτό αποκλείστηκε πριν από την αποφυλάκισή του τον Δεκέμβριο, έπειτα από 70 ημέρες κράτησης.

«Είχαν χαθεί το ζεστό του χαμόγελο και η αυτοπεποίθησή του. Στη θέση τους υπήρχε ένας άνθρωπος που φαινόταν βαθιά τραυματισμένος από την εμπειρία της φυλάκισης και την άδικη κατηγορία για στραγγαλισμό», δήλωσε ο κ. Νίτσκι, διευθυντής της Exit International, της οργάνωσης υπέρ της ευθανασίας.

Ο κ. Νίτσκι δήλωσε στην ολλανδική εφημερίδα Volkskrant ότι ο Βίλετ πέθανε στη Γερμανία, με τη βοήθεια μιας εξειδικευμένης –αλλά μη κατονομαζόμενης– οργάνωσης. Ενώ σύμφωνα με την Τelegraph, δεν είναι γνωστό με ποιον τρόπο πέθανε.

Ο κ. Βίλετ ήταν το μόνο άτομο που ήταν παρόν όταν μια 64χρονη Αμερικανίδα που έπασχε από αυτοάνοσο νόσημα και το όνομα της οποίας δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα χρησιμοποίησε την κάψουλα για να δώσει τέλος στη ζωή της.

Ο γιατρός στη συνέχεια ενημέρωσε τις Αρχές, αλλά συνελήφθη, παρόλο που η αυτοκτονία είναι νόμιμη υπό ορισμένες προϋποθέσεις στην Ελβετία, μαζί με αρκετά άλλα άτομα, συμπεριλαμβανομένου και ενός φωτογράφου εφημερίδας.

Αργότερα αφέθηκαν ελεύθεροι, αλλά ο κ. Βίλετ, πρώην εκπρόσωπος Τύπου της κλινικής ευθανασίας Dignitas, συνέχισε να κρατείται.

Είχε περιγράψει τον πρώτο θάνατο με τη διαβόητη κάψουλα «Sarco» ως «ειρηνικό, γρήγορο και αξιοπρεπή».

Το κόστος για έρευνα και ανάπτυξη της κάψουλας που μπορεί να κατασκευαστεί μέσω 3D εκτύπωσης σε διάστημα 12 ετών στην Ολλανδία ανήλθε στα 650.100 ευρώ. Ενώ η οργάνωση Last Resort έχει δηλώσει ότι μελλοντικά επαναχρησιμοποιούμενα μοντέλα θα μπορούσαν να κοστίζουν περίπου 15.000 ευρώ.