Σε ένα νησί όπου η θάλασσα είναι τρόπος ζωής, ο Κώστας Κούβαρης έμαθε από μικρός να αναπνέει μέσα στο νερό. Οι παιδικές του αναμνήσεις στην Κύθνο είναι γεμάτες βουτιές και αυτοσχέδιες εξερευνήσεις. «Περνούσα ατελείωτες ώρες στο νερό», θυμάται. «Από τότε μαγεύτηκα». Από τα σωσίβια με πλαστικά μπουκάλια μέχρι τις πρώτες νίκες του στην κολύμβηση, η σχέση του με τη θάλασσα ήταν σταθερή, σχεδόν αναπόφευκτη.
«Οκτώ χρονών ξεκίνησα τον πρωταθλητισμό και αυτό με έκανε να φοιτήσω και να αποφοίτησω από τη Γυμναστική Ακαδημία ως προπονητής κολύμβησης και εκπαιδευτής ναυαγοσώστων», λέει. Η κατάδυση μπήκε στη ζωή του στα 16, μέσα από εκπαίδευση από άτομα των ΟΥΚ. «Και κάπως έτσι», συνεχίζει, «στα 18 μου έγινα ένας από τους νεότερους Έλληνες εκπαιδευτές καταδύσεων». Σήμερα μετρά πάνω από δύο δεκαετίες διδασκαλίας και 16 χρόνια ως ιδιοκτήτης σχολής κατάδυσης — ένα ταξίδι που συνεχίζει με τον ίδιο ενθουσιασμό.
Ο Κώστας Κούβαρης μάς συστήνει τον κόσμο κάτω από την επιφάνεια, έναν κόσμο όπου η γνώση, η πειθαρχία και η τεχνολογία μπορούν να καθορίσουν αν μια βουτιά θα εξελιχθεί σε εμπειρία ζωής ή σε επικίνδυνη παρεξήγηση της πραγματικότητας.
«Πριν βουτήξουμε, βουτάμε στη θεωρία»
Λίγο πριν από κάθε βουτιά, προηγείται μια άλλη: εκείνη στη γνώση. «Πριν από κάθε κατάδυση προηγείται η θεωρία», εξηγεί. Θέλει να καταλάβει τι ψάχνει κάθε μαθητής: χαλάρωση, επαγγελματική πορεία, κατάδυση εργασίας ή μια προσωπική υπέρβαση. Η μάθηση αρχίζει πάντα από το «γιατί».
Καταδύσεις ακριβείας: «Η τεχνολογία είναι πλέον απαραίτητη»
Οι απαιτητικές καταδύσεις σε βάθη, λίμνες ή σπήλαια δεν αφήνουν περιθώρια λαθών. Εκεί η τεχνολογία δεν λειτουργεί ως «βοήθημα», αλλά ως αναπόσπαστο κομμάτι της διαδικασίας. «Πρέπει να προγραμματίζονται με ακρίβεια δευτερολέπτων», λέει. «Σήμερα, δεν μπορείς να κάνεις ασφαλή κατάδυση χωρίς τεχνολογία».
Το ρολόι που κέρδισε μια θέση στον καρπό του
Στη δική του καθημερινότητα, αυτό μεταφράζεται σε ένα εργαλείο που έχει πια μόνιμη θέση στον καρπό του. «Φοράω, και θα συνεχίσω να φοράω, το HUAWEI WATCH Ultimate 2». μας λέει. Το έχει συγκρίνει με αμέτρητα ρολόγια: «Με έπεισε ότι προσφέρει ολοκληρωμένες πληροφορίες για όλους τους τύπους κατάδυσης, έχει στιβαρή και κομψή κατασκευή, μοναδικό υποβρύχιο sonar για επικοινωνία μεταξύ δυτών και είναι πολύ εύκολο στη χρήση». Για τον ίδιο, όλα αυτά δεν είναι «απλώς τεχνικά χαρακτηριστικά»: «Για εμάς αυτά δεν είναι ‘extra’ – είναι εργαλεία που μπορεί να μας βοηθήσουν πραγματικά». Και, όπως λέει, επειδή δεν τον ενδιαφέρει μόνο η λειτουργικότητα: «Είναι και ένα κομψό smartwatch το οποίο θα το απολαμβάνεις και στην καθημερινότητά σου, όχι μονάχα στα βάθη της θάλασσας».
«Χωρίς εξοπλισμό, δεν ξέρεις τίποτα»
Η φωνή του γίνεται πιο έντονη όταν μιλά για την ασφάλεια. «Το να κάνεις κατάδυση χωρίς ρολόι είναι σαν να οδηγείς χωρίς καντράν. Δεν ξέρεις πόσο έχεις μείνει μέσα, πόσο σου επιτρέπεται να μείνεις, τη θερμοκρασία, την κατεύθυνση…Δεν γνωρίζεις τίποτα».
Αναφέρεται σε μια βασική αρχή των επαγγελματιών του χώρου: Plan your Dive & Dive your Plan. Τη μεταφράζει με απλά λόγια: «Κανείς δεν βουτάει με το ένστικτο. Η νάρκωση από το άζωτο, το κρύο… Όλα μπορούν να σε ξεγελάσουν. Γι’ αυτό προγραμματίζουμε τα πάντα από πριν και ακολουθούμε το πλάνο».
Και μέσα σε αυτό το πλάνο, το ρολόι δεν είναι «αξεσουάρ»: «Το ρολόι στον καρπό, και οι πληροφορίες που δίνει, δεν είναι απλώς ένα gadget. Είναι μέρος του ίδιου του πλάνου».
Μια κατάδυση στα -50 μέτρα
Στην Κεφαλονιά, πρόσφατα, έκανε μια κατάδυση σε υποβρύχιο στα -50 μέτρα χρησιμοποιώντας διαφορετικά μείγματα αερίων. «Το ρολόι μάς βοήθησε να κρατήσουμε σωστά βάθη, χρόνους, ταχύτητα ανάδυσης και αλλαγές αερίων», λέει. «Ακολουθώντας τις ενδείξεις, η βουτιά ήταν ασφαλής και ξέγνοιαστη».
«Το μεγάλο ΕΓΩ είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος»
Όταν μιλά για κινδύνους, ο τόνος του γίνεται κατηγορηματικός. «Πολλοί νομίζουν ότι είναι άτρωτοι. Το μεγάλο εγώ τους οδηγεί σε λάθη. Η θάλασσα θέλει σεβασμό — και πάντα μια ποσότητα φόβου. Μπαίνουμε σε έναν κόσμο που δεν είναι φτιαγμένος για εμάς».
«Βγάλατε κανένα ψαράκι;»
Το πιο συχνό αστείο που ακούει από όσους δεν γνωρίζουν; «Βγάλατε κανένα ψαράκι;» Γελάει πριν απαντήσει: «Η πιο συχνή παρανόηση είναι ότι κάνουμε υποβρύχιο ψάρεμα. Απαγορεύεται και είναι και ανήθικο. Εμείς βοηθάμε το οικοσύστημα με καθαρισμούς και καταγραφή πανίδας και χλωρίδας».
Τι χρειάζεται τελικά ένας δύτης;
«Πρώτα η γνώση. Μετά η τεχνολογία -και μάλιστα προσωπική, όχι δανεική. Και φυσικά, λίγη φυσική κατάσταση δεν βλάπτει, αλλά δεν χρειάζεται να είσαι αθλητής για να ασχοληθείς με την κατάδυση».
Η διαδρομή του, από τα παιδικά μπουκάλια που λειτουργούσαν ως σωσίβια μέχρι την κατάδυση με ένα εξελιγμένο smartwatch με sonar στα βάθη της θάλασσας, συνοψίζεται σε ένα σταθερό μήνυμα που δεν αλλάζει ποτέ: «Η θάλασσα θέλει σεβασμό. Η γνώση και η σωστή τεχνολογία είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι που μπορεί να έχει ένας δύτης».
