Στο κατώφλι μιας ιστορικής βραδιάς για τον ίδιο, την ομάδα του και το ελληνικό ποδόσφαιρο, ο Άγγελος Ποστέκογλου δεν ξέχασε τις ρίζες του. Ο προπονητής της Τότεναμ ετοιμάζεται να καθοδηγήσει τα «σπιρούνια» στον τελικό του UEFA Europa League απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (Τετάρτη 21 Μαΐου 2025, 22:00, στο «Σαν Μαμές» του Μπιλμπάο), έχοντας μπροστά του μια μοναδική ευκαιρία: να γίνει ο πρώτος Έλληνας τεχνικός που κατακτά ευρωπαϊκό τρόπαιο.

Στη συνέντευξη Τύπου παραμονές του τελικού, ο Ποστέκογλου ρωτήθηκε από Έλληνα δημοσιογράφο για το πώς βιώνει αυτή τη στιγμή ως άνθρωπος με ελληνικές ρίζες. Η απάντησή του ήταν άμεση, ειλικρινής και γεμάτη συγκίνηση.

«Είμαι υπερήφανος Έλληνας. Και υπερήφανος και για τις δύο μου ρίζες. Το να βρίσκομαι εδώ, να εκπροσωπώ έναν τόσο μεγάλο σύλλογο και να είμαι τόσο κοντά σε έναν ευρωπαϊκό τίτλο, είναι κάτι που δεν το παίρνω ως δεδομένο», είπε χαρακτηριστικά, για να συνεχίσει με ιδιαίτερο τόνο:

«Σε ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση», είπε στα ελληνικά, κοιτάζοντας τον δημοσιογράφο. «Η οικογένειά μου, οι γονείς μου, κουβάλησαν την Ελλάδα στην καρδιά τους όταν μετανάστευσαν στην Αυστραλία. Μου μετέδωσαν αυτή την αγάπη και το αίσθημα του ανήκειν. Ποτέ δεν ξέχασα ποιος είμαι και από πού έρχομαι».

Η στιγμή αυτή δεν πέρασε απαρατήρητη από τους παρευρισκόμενους, με τον Ποστέκογλου να δείχνει πως, πέρα από ένας από τους πιο σύγχρονους και καταξιωμένους προπονητές του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, παραμένει ένας άνθρωπος που μιλά με την καρδιά του και κουβαλά μέσα του την Ελλάδα, ακόμα κι όταν βρίσκεται στο κορυφαίο επίπεδο του διεθνούς ποδοσφαίρου.

«Είμαι πολύ περήφανος. Γεννήθηκα στην Ελλάδα, είμαι πολύ περήφανος Έλληνας. Ο πατέρας μου έκανε σίγουρο να μάθω τις ρίζες μου και τι σημαίνει να είσαι Έλληνας. Να το κουβαλάω σε όλη μου τη ζωή. Μεγάλωσα στην Αυστραλία. Στην άλλη άκρη του κόσμου όπου το ποδόσφαιρο δυστυχώς δεν ήταν εξέχων άθλημα. Αλλά ο πατέρας μου μετέφερε την αγάπη για το ποδόσφαιρο από την Ελλάδα στην Αυστραλία.

Δούλεψε πολύ σκληρά όπως έχω πει πολλές φορές. Έφυγαν από την πατρίδα τους, από όλα όσα γνώριζαν, για τα παιδιά τους, για μένα. Το κρατάω στην καρδιά μου. Δεν είναι μαζί μου σήμερα αλλά είναι μαζί μου όλη την ώρα. Νιώθω πολύ δυνατός. Αγαπώ να είμαι Έλληνας, αγαπώ ότι γεννήθηκα στην Ελλάδα και νομίζω ότι εκεί θα αποσυρθώ μια μέρα.

Αγαπώ επίσης ότι μεγάλωσα στην Αυστραλία ακόμα κι αν το ποδόσφαιρo δεν ήταν μεγάλο άθλημα. Όταν μεγαλώνεις στην Αυστραλία έχεις τη συμπεριφορά στον αθλητισμό να αντιμετωπίζεις τα πάντα όσο μικρά ή μεγάλα είναι. Είμαι περήφανος και για τις δύο ρίζες μου», τόνισε αρχικά μιλώντας στα αγγλικά, προτού συνεχίσει στα ελληνικά λέγοντας. «Ευχαριστώ για την ερώτηση, είμαι πολύ περήφανος που είμαι Έλληνας».