Την ώρα που το Μαξίμου διαψεύδει κατηγορηματικά τα περί υστέρησης εσόδων στο σύνολο του στόχου, κάνοντας λόγο για «γραφικότητες» της αντιπολίτευσης, άπαντες στο κυβερνητικό επιτελείο έχουν το βλέμμα τους στραμμένο στην επικείμενη αξιολόγηση για τα εργασιακά.
Του Νίκου Ανδριόπουλου
Ευχής έργο θα ήταν για την Ηρώδου Αττικού να έχουν ολοκληρωθεί οι διαπραγματεύσεις εντός προθεσμίας και δίχως νέες καθυστερήσεις εντός του Νοεμβρίου. Ωστόσο, κάτι τέτοιο μοιάζει εξαιρετικά δύσκολο, καθώς όλες οι ενδείξεις παραπέμπουν σε νέο σκληρό μπρα ντε φερ με φόντο τις απαιτήσεις των δανειστών.
Μέχρι στιγμής ο αρμόδιος υπουργός Γιώργος Κατρούγκαλος υπογραμμίζει πως στόχος της κυβέρνησης είναι η αναστροφή της γενικευμένης απορρύθμισης που επικρατεί σήμερα στην αγορά εργασίας και τονίζει ότι στην επικείμενη διαπραγμάτευση με τους θεσμούς η ελληνική στάση δεν θα είναι αμυντική, αλλά θετική και επιθετική.
Ακόμα σημειώνει ότι «υπάρχει ένας ευρωπαϊκός δρόμος για τα εργασιακά και αυτός είναι ο δρόμος που προτείνουμε εμείς και όχι ο δρόμος που προτείνει το ΔΝΤ. Εμείς ζητάμε να αναστραφεί η απορρύθμιση, να επιστρέψουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις. Ο κατώτατος μισθός να είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης μεταξύ των κοινωνικών εταίρων. Ακριβώς επ΄αυτού του προγράμματος -που δεν είναι αμυντικό, είναι επιθετικό- ζήτησα τη σύμφωνη γνώμη των κοινωνικών εταίρων, αυτών που υπογράφουν την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, και την έλαβα. Έχουμε επομένως κοινωνικό μέτωπο».
Με άγριες διαθέσεις οι δανειστές
Την ίδια ώρα πάντως, από την πλευρά των δανειστών – οι οποίοι δεν εμφανίζονται για μία ακόμη φορά με κοινή γραμμή, με τις σκληρότερες θέσεις να υιοθετούνται από το ΔΝΤ – αναμένεται να τεθούν όλα τα καυτά θέματα επί τάπητος: Ομαδικές απολύσεις, αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου, συλλογικές συμβάσεις εργασίας και αναδιαμόρφωση του κατώτατου μισθού.
Απέναντι στις ακραία νεοφιλελεύθερες θέσεις περαιτέρω απορρύθμισης του εργασιακού τοπίου που ζητά το ΔΝΤ, στο κυβερνητικό επιτελείο ήδη προσδοκούν στη θετική στάση και συνδρομή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Υπενθυμίζεται ότι κατά την επίσκεψή του στην Αθήνα στις 21 Ιουνίου ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ είχε ταχθεί κατά των θέσεων του ΔΝΤ για τα εργασιακά, ικανοποιώντας το Μαξίμου.
Ωστόσο η στάση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δεν μπορεί να αποτελεί τη μοναδική σταθερά της Αθήνας, καθώς η σιβυλλική δήλωση της αρμόδιας επιτρόπου, Μαριάν Τισέν ότι «θα πρέπει να γίνουν μεγάλες μεταρρυθμίσεις στο εργασιακό πλαίσιο», εκλαμβάνεται πιο πολύ ως προσπάθεια αποστασιοποίησης από την κόντρα με το ΔΝΤ για τα εργασιακά, παρά ως σαφής στήριξη…
Δεδομένο είναι πάντως πως η Αθήνα θα επιχειρήσει να ρίξει επί τάπητος και το χαρτί του αμερικανικού παράγοντα ένεκα των τεκτονικών γεωπολιτικών εξελίξεων και της αστάθειας στη νοτιοανατολική λεκάνη της Μεσογείου, αναμένοντας από την Ουάσιγκτον παρέμβαση στο Ταμείο για ηπιότερες αιτιάσεις στο κεφάλαιο των εργασιακών. «Ουδείς θέλει έναν νέο πυρήνα αστάθειας στην περιοχή», συνομολογούν κυβερνητικά στελέχη, βάζοντας στο «παιχνίδι» και τον γεωπολιτικό παράγοντα.
