Τα σημερινά πρωτοσέλιδα του ανήκουν και πώς θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά;

Έχουν περάσει 12.576 μέρες από το «Χέρι του Θεού», κι όμως όλοι αυτό θυμούνται. Εκτός φυσικά από όσους εργάζονται σε αγγλικές εφημερίδες!

Την ώρα που η Αργεντινή έχει κηρύξει τριήμερο εθνικό πένθος για τον χαμό του 60χρονου μύθου, οι εφημερίδες της Ευρώπης τον αποτυπώνουν άλλοτε ήρωα και άλλοτε κακό.

Η L’Équipe τον αποθεώνει, «Ο Θεός είναι νεκρός», αλλά η «Daily Star» θυμάται ακόμα, κάπως πικρόχολα στο πρωτοσέλιδό της, τη στιγμή στον προημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου που πήδηξε πάνω από τον άγγλο τερματοφύλακα Peter Shilton και χρησιμοποίησε την μπουνιά του για να στείλει την μπάλα στα δίκτυα.

«Πού ήταν το VAR όταν το χρειαζόσουν περισσότερο;», αναρωτιέται με πικρία. Έτσι κάπως κινούνται οι αγγλικές εφημερίδες, «Ο Μαραντόνα στα χέρια του Θεού», γράφουν εν χορώ, μην ξεχνώντας εκείνο το χέρι.

«Ο Μαραντόνα στα χέρια του Θεού» γράφει και η Daily Mirror, αποκαλώντας τον «ήρωα, κακό, κλέφτη και διάνοια». Και η Sun θυμάται στο πρωτοσέλιδό της «Τη Νέμεση για την Αγγλία στο Παγκόσμιο Κύπελλο», σπεύδοντας ωστόσο να τον προλογίσει ως «έναν από τους μεγαλύτερους όλων των εποχών».

Daily Telegraph και Times τον απαθανατίζουν στη μεγαλύτερη στιγμή του, πάνω στους συμπαίκτες του στην εθνική Αργεντινής να κρατά την κούπα του 1986. Η Daily Mail δεν τον έχει καν στο πρωτοσέλιδό της!

«Η ποδοσφαιρική διάνοια με τα ψεγάδια» τον ονομάζει ο Independent. Μόνο ο Guardian σπάει το μοτίβο, με ένα κοντινό στο πρόσωπό του και τα λόγια του Πελέ από κάτω: «Έχασα έναν καλό φίλο και ο κόσμος έχασε έναν θρύλο».

Η μεγαλύτερη αθλητική της Ιταλίας, η Gazzetta Dello Sport, γράφει χαρακτηριστικά: «Για το Νο 10 του Μαραντόνα, το ποδόσφαιρο κλαίει περισσότερο από κάθε άλλο».

Η Corriere Della Sera τον αποχαιρετά: «Αντίο Ντιέγκο: Εσύ είσαι το ποδόσφαιρο»…