Την προστασία του δικαιώματος της συλλογικής οργάνωσης, των συλλογικών διαπραγματεύσεων και του δικαιώματος απεργίας ζητά με ψήφισμά της η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, μετά από εισήγηση της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων και Αειφόρου Ανάπτυξης.

Στο ψήφισμα αναφέρεται ότι τα δικαιώματα αυτά βρίσκονται σε ορισμένα κράτη- μέλη της Ευρώπης υπό απειλή, εξαιτίας της παρατεταμένης οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης και των επίμονων πολιτικών λιτότητας που εφαρμόζονται.

Υποστηρίζει επίσης ότι οι πολιτικές αυτές θα έχουν επιπτώσεις του περιορισμού αυτών των δικαιωμάτων στην έξαρση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων, με σοβαρότατες συνέπειες όχι μόνο στην οικονομία και την κοινωνία, αλλά και την ίδια τη δημοκρατία.

Το συμβούλιο της Ευρώπης ζητάει από τα κράτη- μέλη να προβούν, όπου κριθεί απαραίτητο, σε αναθεώρηση της νομοθεσίας και να ενισχύσουν τα δικαιώματα της συλλογικής διαπραγμάτευσης και της απεργίας, όπως προβλέπονται από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, τον Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Χάρτη και τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας.

Στην εισηγητική έκθεση διαπιστώνεται μεταξύ των άλλων, ότι μόνο το 62% κατά μέσο όρο, των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Ένωση καλύπτεται από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.

Ειδικότερα για την Ελλάδα αναφέρεται ότι υπήρξαν «μείζονες αλλαγές» στην εργατική νομοθεσία, υπό την επίδραση του «μνημονίου κατανόησης ανάμεσα στην Ελλάδα και την τρόικα», ενώ «μία από τις πρώτες συνέπειες ήταν η αναστολή των συλλογικών διαπραγματεύσεων».

Σε ανακοίνωσή της, η Γενική Συνομοσπονδία Εργατών Ελλάδος (ΓΣΕΕ) «χαιρετίζει την έκδοση του ψηφίσματος, που αποτελεί συνέχεια των αποφάσεων που έχουν εκδοθεί μετά τις προσφυγές της σε ευρωπαϊκά και διεθνή ελεγκτικά όργανα από το 2010 και μετά, κατά των μέτρων φίμωσης των δικαιωμάτων των εργαζομένων, ατομικών και συλλογικών».

Η ΓΣΕΕ αναφέρεται ιδιαίτερα στα μέτρα που επιβλήθηκαν από την τρόικα στο πλαίσιο του προγράμματος λιτότητας, όπως ήταν «η κατάργηση της καθολικής ισχύος κατωτάτων ορίων προστασίας της Εθνικής Γενικής ΣΣΕ, της επέκτασης των ΣΣΕ, της αρχής της εύνοιας, αποδυνάμωση κλαδικού επιπέδου διαπραγμάτευσης και αποκέντρωση στις επιχειρησιακές ρυθμίσεις, με παράλληλη αποδυνάμωση της συνδικαλιστικής εκπροσώπησης».