Η επέτειος των 200 χρόνων από την Επανάσταση του 1821 είναι ένα ορόσημο μνήμης, υπερηφάνειας και παραδειγματισμού για όλους τους Έλληνες. Υπό αντίξοες διπλωματικές συνθήκες στην Ευρώπη, άνισους συσχετισμούς μεταξύ των αγωνιζομένων Ελλήνων και του Οθωμανού δυνάστη και υπό το κράτος μιας βάρβαρης τουρκικής αντιδράσεως, χωρίς όρια, η Επανάσταση άντεξε, με το σύνθημα «Ελευθερία ή Θάνατος».

Γράφει ο Περικλής Νεάρχου*

Η αντοχή αυτή άλλαξε σιγά – σιγά και τα διπλωματικά δεδομένα στην Ευρώπη και υπό την πίεση της κοινής γνώμης, πού μιλούσε με τη γλώσσα ενός λόρδου Βύρωνα και τον χρωστήρα ενός Ντελακρουά. Η Ελληνική Επανάσταση κλόνισε την οθωμανική κυριαρχία στα Βαλκάνια και έγινε καταλύτης μεγάλων γεωπολιτικών εξελίξεων, πού οδήγησαν σταδιακά στην αποσύνθεση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η επέτειος των 200 χρόνων είναι επίσης μια ευκαιρία για απολογισμό της πορείας του εθνικού μας κράτους, από το 1821 μέχρι σήμερα, αλλά και προβληματισμού για τους σημερινούς κινδύνους πού αντιμετωπίζει και τις προοπτικές για το μέλλον.

Στους δύο αιώνες, πού πέρασαν, η Ελλάδα πέτυχε, αναμφισβήτητα, πολλά. Δοκιμάσθηκε όμως ταυτόχρονα από περιπέτειες και τραγωδίες. Ο ουρανός δεν είναι και σήμερα ανέφελος. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πάλι μια νέα τουρκική πρόκληση, πού εκδηλώνεται με απροκάλυπτο ηγεμονισμό και επεκτατισμό, με ιδεολογικό υπόβαθρο ένα αμάλγαμα τουρκικού εθνικισμού και φανατικού ισλαμισμού. Η Ελλάδα δεν έχει άλλη επιλογή από την αποτροπή του νέου αυτού κινδύνου, με ισχύ και αποφασιστικότητα, με πηγή εμπνεύσεως και διδασκαλίας το πνεύμα του 1821.

Η Ελλάδα αντιμετωπίζει επίσης δύο άλλους παράλληλους κινδύνους, πού υποσκάπτουν την εθνική της συνοχή και το αγωνιστικό της φρόνημα. Είναι ο υβριδικός πόλεμος πού διεξάγει η Άγκυρα εναντίον της, με όπλο τούς παράνομους μετανάστες και ένας πολυκέφαλος εθνομηδενισμός, πού υπονομεύει την ιδέα του έθνους και του εθνικού κράτους. Πρέπει, με την ίδια αποφασιστικότητα, να αντιμετωπισθούν και οι δύο αυτοί παράλληλοι κίνδυνοι, πού απειλούν εκ των έσω την ομαλή πορεία και το μέλλον της χώρας μας.

* Περικλής Νεάρχου, Πρέσβυς ε.τ.