Ο κινηματογράφος πάντα αναζητούσε τρόπους να προκαλεί, να ανατρέπει και να σοκάρει. Από τα πρώτα χρόνια της έβδομης τέχνης μέχρι το σήμερα, οι ερωτικές σκηνές υπήρξαν αναπόσπαστο κομμάτι των ιστοριών πάθους. Ωστόσο, σε ορισμένες ταινίες τα όρια ξεπεράστηκαν: δεν υπήρξε προσποίηση, αλλά αληθινό σεξ μπροστά στην κάμερα.

Αυτές οι ταινίες δίχασαν θεατές και κριτικούς, πυροδότησαν συζητήσεις για τα όρια της τέχνης, τη λογοκρισία και την ηθική του σινεμά, και έμειναν στην Ιστορία ως τα πιο ακραία παραδείγματα κινηματογραφικής τόλμης.

Οι πιο σοκαριστικές ταινίες με πραγματικό σεξ

1. «Nine Songs» (2004)

Ο Μάικλ Γουίντερμποτομ καταγράφει μια σχέση αποκλειστικά μέσα από αληθινές σεξουαλικές πράξεις και live συναυλίες. Δεν πρόκειται για πορνογραφία αλλά για ένα πείραμα αφήγησης, όπου το σεξ γίνεται η βασική κινηματογραφική γλώσσα. Το κοινό αντέδρασε με σοκ: «Πότε το mainstream cinema έγινε τόσο ωμό;»

2. «Intimacy» (2001)

Η βρετανική ταινία του Patrice Chéreau σόκαρε με τις μη προσποιητές σκηνές σεξ και τη συναισθηματική γύμνια των χαρακτήρων. Απαγορεύτηκε σε αρκετές χώρες, ενώ χαρακτηρίστηκε ως η ταινία που έσπασε το μεγαλύτερο ταμπού του ευρωπαϊκού κινηματογράφου.

3. «Love» (2015)

Ο Γκασπάρ Νοέ γύρισε μια ταινία σε 3D, με αληθινές ερωτικές σκηνές σε πρώτο πλάνο, που προκάλεσε σάλο στις Κάννες. Για τον ίδιο, το σεξ δεν ήταν απλώς πρόκληση αλλά μέσο αφήγησης, με ηθοποιούς που γνώριζαν εξαρχής τη ριζοσπαστική πρόθεση του σκηνοθέτη.

4. «Shortbus» (2006)

Ο John Cameron Mitchell έφτιαξε μια ταινία-αλληγορία για τη μοναξιά στη μεγαλούπολη, όπου ετερόφυλοι, ομοφυλόφιλοι και trans ηθοποιοί συμμετείχαν σε αληθινές πράξεις. Η σκηνή όπου ο ίδιος ο σκηνοθέτης συμμετέχει χαρακτηρίστηκε ορόσημο στην κινηματογραφική ιστορία.

5. «Antichrist» (2009) και «Nymphomaniac» (2013)

Στα έργα του Λαρς φον Τρίερ, οι σκηνές σεξ ήταν όντως αληθινές αλλά γυρίστηκαν με ντουμπλάρισμα από επαγγελματίες πορνοστάρ, όχι από τους βασικούς πρωταγωνιστές. Μάλιστα, στο «Antichrist» χρησιμοποιήθηκε body double για τον χαρακτήρα του Γουίλεμ Νταφόε, καθώς ο ίδιος ο σκηνοθέτης αποκάλυψε ότι το πέος του ηθοποιού ήταν τόσο μεγάλο που οι συντελεστές της ταινίας το βρήκαν «μπερδευτικά εντυπωσιακό» και τελικά προτίμησαν να δείξουν άλλο σώμα στην κάμερα.

6. «Last Tango in Paris» (1972)

Αν και δεν περιέχει αληθινό σεξ, οι αποκαλύψεις για τα παρασκήνια της ταινίας του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι την κατέστησαν μία από τις πιο αμφιλεγόμενες στην Ιστορία. Οι καταγγελίες της Μαρίας Σνάιντερ για τον τρόπο που γυρίστηκε η περιβόητη σκηνή με το βούτυρο, άφησαν ανεξίτηλο στίγμα.

7. «In the Realm of the Senses» (1976)

Η ιαπωνική ταινία του Nagisa Oshima, βασισμένη σε αληθινή ιστορία πάθους, περιλαμβάνει οργασμούς, ασφυξία και σκηνές χωρίς καμία κινηματογραφική λογοκρισία. Απαγορεύτηκε στην Ιαπωνία, έγινε όμως σύμβολο της απόλυτης καλλιτεχνικής ελευθερίας.

8. «Romance» (1999)

Η Catherine Breillat θέλησε να αποενοχοποιήσει τη γυναικεία σεξουαλικότητα μέσα από αληθινές πράξεις. Η ταινία περιλαμβάνει σκηνές διείσδυσης και εκσπερμάτισης που θεωρήθηκαν σοκαριστικές, αλλά και επαναστατικές.

9. «The Brown Bunny» (2003)

Η Chloe Sevigny πέρασε στην Ιστορία για το αληθινό στοματικό σεξ που έκανε στον Vincent Gallo. Το Χόλιγουντ τη «σταύρωσε», η καριέρα της κλονίστηκε, αλλά σήμερα η ταινία θεωρείται cult.

10. «Lie With Me» (2005)

Ο Eric Balfour και η Lauren Lee Smith συμμετείχαν σε γυρίσματα με τόσο ρεαλισμό, που πολλοί μίλησαν για το πιο αληθινό ερωτικό φιλμ της εποχής τους.

11. «Sex and Lucía» (2001)

Ο Julio Medem συνδυάζει φαντασία και ρεαλισμό, με σκηνές στοματικού σεξ και αλληγορικό ερωτισμό που ξεπέρασε κάθε καθιερωμένο όριο αφήγησης.

Πικάντικες ιστορίες και trivia

  • Στο «Antichrist» (2009), ο Γουίλεμ Νταφόε χρειάστηκε… σωσία πέους! Ο Λαρς φον Τρίερ αποκάλυψε πως τα προσόντα του ηθοποιού ήταν τόσο εντυπωσιακά που «μπέρδευαν το συνεργείο».
  • Στο «Shortbus», ο σκηνοθέτης συμμετείχε ο ίδιος σε σεξουαλική πράξη για να «σπάσει τον πάγο» και να απελευθερώσει τους ηθοποιούς του.
  • Στο «Caligula», οι hardcore σκηνές γυρίστηκαν με πορνοστάρ και προστέθηκαν χωρίς να το γνωρίζει το βασικό καστ, οδηγώντας σε δικαστικές διαμάχες.
  • Στο «Nine Songs», οι πρωταγωνιστές χρειάστηκαν ψυχολογική υποστήριξη, αφού το κοινό τούς χαρακτήριζε πορνοστάρ.
  • Η Chloe Sevigny, μετά το «Brown Bunny», χρειάστηκε χρόνια για να αποκαταστήσει το όνομά της, παραδεχόμενη ότι δεν περίμενε την καταιγίδα αντιδράσεων που ακολούθησε.