Η Ιαπωνία αναζητά επειγόντως λύση στο ενεργειακό της ζήτημα και μετά τους πυρηνικούς αντιδραστήρες που σκέφτηκε να κατασκευάσει, τώρα στρέφεται στη «γαλάζια ενέργεια» που είναι περισσότερο ασφαλής.
Στη Φουκουόκα εγκαινιάστηκε οσμωτικός σταθμός παραγωγής ενέργειας, η δεύτερη τέτοια εγκατάσταση στον κόσμο και η πρώτη στην Ασία. Κατασκευασμένος στα πρότυπα του πρώτου τέτοιου σταθμού που ανεγέρθηκε στη Δανία το 2023, να τροφοδοτήσει περίπου 220 ιαπωνικά νοικοκυριά με ηλεκτρική ενέργεια, έγραψε το Interesting Engineering.
Ο Οργανισμός Υδατικών Έργων της περιφέρειας Φουκουόκα δήλωσε ότι η μονάδα άρχισε να λειτουργεί στις 5 Αυγούστου και αναμένεται να παράγει 880.000 κιλοβατώρες ετησίως, ενέργεια που θα διοχετεύεται σε μια εγκατάσταση αφαλάτωσης που εξυπηρετεί την πόλη και τις γειτονικές περιοχές.
Περιγράφοντας την οσμωτική ενέργεια ως «μια ανανεώσιμη πηγή ενέργειας νέας γενιάς που δεν επηρεάζεται από τις καιρικές συνθήκες ή την ώρα της ημέρας και δεν εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα», η υπηρεσία πλαισίωσε την έναρξη λειτουργίας ως ένα βήμα προς την κατεύθυνση της καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας όλο το εικοσιτετράωρο.
«Αισθάνομαι συγκλονισμένος που καταφέραμε να το εφαρμόσουμε στην πράξη. Ελπίζω να εξαπλωθεί όχι μόνο στην Ιαπωνία, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο», δήλωσε ο Akihiko Tanioka, ομότιμος καθηγητής στο Ινστιτούτο Επιστημών του Τόκιο.
Πώς λειτουργεί
Η όσμωση, γνωστή και ως «γαλάζια ενέργεια», είναι η φυσική διαδικασία κατά την οποία το νερό περνά μέσα από μια ημιπερατή μεμβράνη από ένα λιγότερο συμπυκνωμένο διάλυμα σε ένα περισσότερο συμπυκνωμένο, στην προσπάθεια εξισορρόπησης της συγκέντρωσης και στις δύο πλευρές.
Οι οσμωτικοί σταθμοί τοποθετούν γλυκό νερό και θαλασσινό νερό σε αντίθετες πλευρές μιας ειδικής μεμβράνης, με το θαλασσινό νερό να είναι ελαφρώς υπό πίεση. Καθώς το γλυκό νερό περνά προς την αλμυρή πλευρά, αυξάνει τον όγκο του διαλύματος υπό πίεση, το οποίο στη συνέχεια μπορεί να αξιοποιηθεί για παραγωγή ενέργειας.
Στην εγκατάσταση της Φουκουόκα, τοποθετούνται γλυκό νερό ή επεξεργασμένα λύματα και θαλασσινό νερό στις δύο πλευρές της μεμβράνης. Καθώς η πλευρά με το θαλασσινό νερό αυξάνει σε πίεση και μειώνει την αλατότητα, μέρος του νερού διοχετεύεται σε έναν στρόβιλο συνδεδεμένο με γεννήτρια, παράγοντας ηλεκτρική ενέργεια.
Τα τρέχοντα εμπόδια
Η εγκατάσταση στη Φουκουόκα ακολουθεί το πρώτο εργοστάσιο στη Δανία και δημιουργήθηκε μετά από επιδείξεις σε πιλοτική κλίμακα στη Νορβηγία και τη Νότια Κορέα. Ωστόσο, υπάρχουν μερικά εμπόδια που ακόμα δεν έχουν ξεπεραστεί πλήρως.
Η καθηγήτρια Sandra Kentish δήλωσε στον Guardian ότι «ενώ απελευθερώνεται ενέργεια όταν το αλμυρό νερό αναμιγνύεται με γλυκό νερό, χάνεται πολλή ενέργεια κατά την άντληση των δύο ρευμάτων στο εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας και από τις απώλειες λόγω τριβής στις μεμβράνες. Αυτό σημαίνει ότι η καθαρή ενέργεια που μπορεί να κερδηθεί είναι μικρή».
Αυτό δεν φαίνεται να συμβαίνει στην περίπτωση της Ιαπωνίας όμως, κάτι που δημιουργεί ελπίδες για το μέλλον.
«Είναι αξιοσημείωτο ότι η ιαπωνική μονάδα χρησιμοποιεί στην τροφοδοσία συμπυκνωμένο θαλασσινό νερό, την άλμη που απομένει μετά την απομάκρυνση του γλυκού νερού σε μια μονάδα αφαλάτωσης, γεγονός που αυξάνει τη διαφορά στις συγκεντρώσεις αλάτων και συνεπώς τη διαθέσιμη ενέργεια», είπε στο βρετανικό δημοσίευμα η Sandra Kentish.
Σημειώνεται, ότι η Ιαπωνία εδώ και καιρό αναζητάει εναλλακτικές λύσεις για το ενεργειακό της ζήτημα. Μέχρι και πρόσφατα στρέφονταν στους πυρηνικούς αντιδραστήρες και τώρα εξετάζει κι άλλες επιλογές, τόσο για λόγους ασφαλείας, αλλά και επειδή χρειάζονται δεκαετίες για να δημιουργηθούν σταθμοί παραγωγής πυρηνικής ενέργειας.
