Τον πήρε, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός τον βασικό του αμυντικό μέσο για την επόμενη σεζόν. Ο Ρούμπεν Πέρεθ θα είναι ο «Νο 6» στο 4-2-3-1 του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Πιο ταιριαστός φαίνεται να είναι με τον Σωτήρη Αλεξανδρόπουλο που είναι ταχύτερος και όχι με Μαουρίσιο ή με τον Κουρμπέλη που είναι στην… ταχύτητα του 32χρονου Ισπανού: δηλαδή σε μια «μέση κατάσταση».

Αν θα θέλαμε να συνοψίσουμε σε μια πρώτη γενική εικόνα εμείς που δεν έχουμε εντρυφήσει σε Λεγανές, Γρανάδα, Ελτσε, Μπέτις και Λα Κορούνια, θα λέγαμε ότι ο Παναθηναϊκός παίρνει έναν αμυντικό μέσο ο οποίος θα ταίριαζε περισσότερο στο 4-3-3: να είναι ο Πέρεθ το αυθεντικό «εξάρι» που θα παίζει σε χαμηλά μέτρα, θα δίνει τη σίγουρη πρώτη πάσα, θα αποφεύγει εύκολα την πίεση των αντιπάλων και θα είναι το «σίγουρο» σκαλοπάτι σε φάση ανάπτυξης.

Άμαθος στο 4-2-3-1, όλα εξαρτώνται από τη «χημεία»

Στο 4-2-3-1 τα πράγματα… περιπλέκονται. Οι δυο χαφ εξαρτώνται πολύ ο ένας από τον άλλον και όλοι μαζί από το «δεκάρι» (Βιγαφάνιες). Ο Παναθηναϊκός καλείται μετά από πολλά χρόνια να παίξει σ’ αυτή τη διάταξη: δυο χρόνια με τον Γιώργο Δώνη και έναν με Πογιάτος – Μπόλονι έπαιζε συνήθως με 4-3-3. Πρέπει να φτάσουμε στη σεζόν 2017-2018, όταν σε κάποια παιχνίδια με τον Μαρίνο Ουζουνίδη παρατασσόταν σ’ αυτή τη διάταξη! Περισσότερο σε 4-4-1-1 όμως, χωρίς «δεκάρι»! Πιο πριν από τον Ουζουνίδη; Πρέπει να φτάσουμε στον Ζεσουάλδο Φερέιρα για να βρούμε 4-2-3-1 στο Τριφύλλι!

Αυτή η διάταξη είναι πολύ απαιτητική για τους δυο μέσους (ας πούμε Πέρεθ – Αλεξανδρόπουλος ή Πέρεθ – Μαουρίσιο μέχρι να επιστρέψει στο γήπεδο ο Δημήτρης Κουρμπέλης για να διεκδικήσει μια θέση στη μεσαία γραμμή ή ως στόπερ…), ειδικά αν ο επιτελικός μέσος δεν συνδράμει όπως πρέπει στα μαρκαρίσματα και δεν συμμετέχει όπως πρέπει στο αμυντικό/επιθετικό transition. Σ’ αυτόν τον τομέα επενδύει καθημερινά ο Γιοβάνοβιτς – του transition – όμως τι θα… βγει στο τραπέζι από το μενού που θα προετοιμάσει όλο το καλοκαίρι ουδείς μπορεί να προβλέψει.

Ο Πέρεθ έχει «κουμπώσει» στο 4-2-3-1 με τη Λεγανές, η οποία αγωνιζόταν και σε 3-4-3. Το βέβαιο είναι πως αυτή η δική του μεταγραφή είναι η πιο κομβική για τον εφετινό Παναθηναϊκό… μέχρι να πάρει σέντερ φορ. Οχι, αυτό δεν είναι απολύτως βέβαιο! Ο Παναθηναϊκός μετά την απόκτηση του Κώτσιρα και του Πέρεθ ψάχνει τώρα αριστεροπόδαρο στόπερ, τερματοφύλακα και εξτρέμ. Ομως αν μεταφράζουμε σωστά τα vibes από την κοινωνία των ατζέντηδων, ένας εκ των Καρλίτος και Μακέντα θα πωληθεί. Αυτό καταλαβαίνουμε προς το παρόν. Αυτή είναι η πρόθεση του Παναθηναϊκού. Δεν θα είναι όμως τόσο… εύκολο, διότι για να αποχωρήσει ο Ισπανός ή ο (πρώτος σκόρερ επί τριετία) Ιταλός φορ, θα πρέπει να συμφωνήσει και το κλαμπ και ο παίκτης. Αμφότεροι παίρνουν 600-700.000 ευρώ ετησίως, συνεπώς δεν θα είναι… «παιχνιδάκι» να φύγει κάποιος: πρέπει να βρει το ίδιο ή καλύτερο συμβόλαιο, εφόσον και οι δυο έχουν υπογράψει στο Τριφύλλι μέχρι το 2023.

Επιστροφή στον Πέρεθ: ο Παναθηναϊκός παίρνει με συμφέρον deal (ελεύθερος) έναν παίκτη επιπέδου La Liga. Εναν χαφ, ο οποίος επί δέκα σερί χρόνια με εξαίρεση τη σεζόν 2014 – 2015 (αποτυχημένη μεταγραφή στην Τορίνο και επιστροφή τον Ιανουάριο στην Ισπανία) έχει σε κάθε χρονιά περισσότερα από 2.000 λεπτά συμμετοχής. Παίρνει έναν δυναμικό, σοβαρό, έμπειρο και με ισχυρή προσωπικότητα αμυντικό χαφ, έναν καλό αθλητή που σπανίως τραυματίζεται και απουσιάζει σχεδόν μόνο λόγω κίτρινων καρτών, έναν μέσο που δεν διακρίνεται για την ταχύτητα και τη δημιουργικότητά του, αλλά δεν είναι και «κατσαπλιάς»! Μια χαρά βγάζει τη μπάλα από την αμυντική ζώνη προς τις πτέρυγες και τον κεντρικό άξονα ο Πέρεθ. Όμως όλα αυτά τα θετικά στοιχεία του Ισπανού δεν αρκούν για να ανέβει συνολικά το ποιοτικό επίπεδο του Τριφυλλιού.

Τα δυο στοιχήματα και το πρόβλημα των αποχωρήσεων

Είναι μια καλή κίνηση, ενός «decent» παίκτη, όπως ήταν και του Γιάννη Κώτσιρα. Η χημεία και η αλλαγή στη νοοτροπία και στον τρόπο παιχνιδιού του Παναθηναϊκού είναι τα μεγάλα στοιχήματα του Γιοβάνοβιτς, ο οποίος εν αντιθέσει με τους Πογιάτος και Μπόλονι αξίζει της εμπιστοσύνης του πράσινου φίλαθλου κοινού. Ακόμα κι αν ο Παναθηναϊκός ξεκινήσει με αρνητικά αποτελέσματα. Διότι παρότι δεν είναι ωφέλιμο για το Τριφύλλι να «ντύνεται» σε ορισμένες περιπτώσεις και τεχνικός διευθυντής, είναι τόσο αληθινά ποδοσφαιρικά και προς τη σωστή κατεύθυνση αυτά που προσπαθεί να μεταδώσει και να «διδάξει» στους παίκτες του κάθε μέρα, που αξίζει να πάρει όλο το χρόνο που χρειάζεται για να παρουσιάσει κάτι όμορφο την προσεχή σεζόν.

Πηγή: gazzetta.gr