Τουλάχιστον για 10 ημέρες εμφανίζεται στη δημόσια συζήτηση ενόψει εκλογών, μια προφανής αμηχανία, εξαιρετική νευρικότητα και εμφανής προσπάθεια επικοινωνιακής χειραγώγησης, εκ μέρους της ηγεσίας της ΝΔ, απέναντι στο δημοσιευμένο κοινωνικό-πρόγραμμα Συμβόλαιο Αλλαγής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Όχι μόνο γιατί τα 12 σημεία που το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ επίσης δημοσιοποίησε, συγκροτούν μια προφανή συγκλίνουσα ατζέντα προγραμματικών θέσεων, κυρίως στις βασικές πλευρές του κοινωνικού ζητήματος. Ούτε γιατί δεν είχαν ξανακουστεί οι 11 βασικοί άξονες του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, καθώς από τη ΔΕΘ κιόλας, υπήρχε ο βασικός κορμός αυτού του προγράμματος.

Ο λόγος για τον όποιο, επί δέκα ημέρες, η ΝΔ και οι πρόθυμοι δημοσιολογούντες, ιδιαίτερα στα ηλεκτρονικά Μέσα πανελλαδικής εμβέλειας, αναλώνονται σε ένα δήθεν «σφυροκόπημα» προς τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για το εάν είναι ή δεν είναι σωστά κοστολογημένο αυτό το πρόγραμμα και εάν θα μας οδηγήσει σε τέταρτο μνημόνιο (!), είναι ένας και πολύ απλός: προδόθηκε η πλήρης αδυναμία του προγράμματος της ΝΔ να αποκτήσει ή έστω να ανακτήσει μια ελάχιστη φιλολαϊκή κοινωνική διάσταση, δηλαδή δεσμευτικά να απαντήσει θετικά για τους «πολλούς» στα πάρα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη ζωή τους. Δε θέλησαν, δεν αντέχουν -κυριολεκτικά- μια συζήτηση επί της ουσίας για κάθε ένα από αυτά τα μέτρα, αντίθετα ο κ. Μητσοτάκης καθημερινά με μια ακατάσχετη παροχολογία, με επιδόματα και με «δήθεν δωράκια» προς τους νέους προσπαθεί να ανταπεξέλθει στην πραγματική κοινωνική πίεση για ριζική στροφή, για ανατροπή στην κυβερνητική πολιτική που θα ασκηθεί από την κυβέρνηση, που θα εκλέξει ο λαός, μετά την 21η Μαΐου.

Ταυτόχρονα, για όποιον επιχειρεί να τεκμηριώσει την απολύτως και έγκαιρα τεκμηριωμένη κοστολόγηση αυτού του προγράμματος με την παράθεση των πηγών χρηματοδότησης, με την ανάπτυξη επίσης ενός ευρύτερου δημοσιονομικού χώρου λόγω της ενεργού ζήτησης, με τη φορολόγηση σε πολύ συγκεκριμένες πηγές που αφορούν τους λίγους και ακόμη με την αναδιατύπωση κωδικών του Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, η απάντηση δεν είναι επί της ουσίας, έστω σε αυτό το επίπεδο της χρηματοδότησης και της κοστολόγησης του προγράμματος, αλλά είναι μια αφόρητη κινδυνολογία που μόνο σκοπό έχει να καλύψει το βαθύτατα κοινωνικά αντιδραστικό πρόγραμμα της ΝΔ.

Είναι το 7 και το 5% για την Υγεία και την Παιδεία σε βάθος τετραετίας, που είναι οι αντίστοιχοι μέσοι όροι των χωρών της Ε.Ε., αιτίες υπανάπτυξης και χρεοκοπίας της χώρας; Είναι η εφαρμογή της υποχρεωτικής απόφασης του Συμβούλιου της Επικρατείας για να δοθεί το σύνολο των αναδρομικών στους συνταξιούχους, επίσης σε βάθος τετραετίας, αιτία για τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής;

Είναι, ενδεικτικά αναφέρω, η επαναφορά της 13ης σύνταξης, η θέσπιση γενικού αφορολόγητου στις 10.000 ευρώ και το ξεπάγωμα επιτέλους των τριετιών που θα προκαλέσει αύξηση του μέσου μισθού, μέτρα λαϊκίστικα και έξω από τις αντοχές του προϋπολογισμού και της προτεραιότητας για στήριξη της εργασίας; Οδηγούν οι μεταρρυθμίσεις για ανασυγκρότηση της εργασίας με την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, την ανασύσταση του ΣΕΠΕ και την κατάργηση των αντεργατικών ρυθμίσεων των νόμων Χατζηδάκη σε αντιαναπτυξιακό βάραθρο; Δεν επηρεάζει προφανώς θετικά την προσπάθεια για ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, για τη συγκράτηση των τιμών και τη βοήθεια στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας η επαναδημοσιοποίηση της ΔΕΗ και η δημιουργία δημόσιου πυλώνα στο τραπεζικό σύστημα;

Ακόμα και για το δημογραφικό, που είναι μείζον βεβαίως ζήτημα για τη χώρα, οι συγκεκριμένες προτάσεις δεν προσφέρουν έδαφος για την άσκηση μιας εθνικής πολιτικής αντιμετώπισης του με επίκεντρο τη στήριξη στους νέους, στις γυναίκες και στις πολιτικές ενσωμάτωσης όσων διαμένουν και εργάζονται προσφύγων και μεταναστών; Επίσης η συγκράτηση της ακρίβειας στην πηγή με τη μείωση της άδικης έμμεσης φορολογίας όπως και ένα πρόγραμμα γενναίων παρεμβάσεων για τη ρύθμιση χρεών και την προστασία της πρώτης κατοικίας δεν αποτελούν τις ελάχιστες υποχρεώσεις της πολιτείας απέναντι στη δραματική μείωση της αγοραστικής δύναμης και του διαθέσιμου εισοδήματος των λαϊκών νοικοκυριών;

Η επιλογή για να μη συζητηθούν λοιπόν επί της ουσίας τα παραπάνω ζητήματα δε συνιστά έλλειψη θέσεων ή ενδιαφέροντος της ΝΔ για τα παραπάνω προφανή. Αποτελεί όμως αδιάψευστη μαρτυρία λίγες ημέρες πριν τις εκλογές ότι οι προγραμματικές επιλογές αυτού του κόμματος που ζητάει μάλιστα την αδιατάρακτη συνεχεία στο όνομα της σταθερότητας (!) παραμένουν βαθύτατα αντικοινωνικές και οι μεταρρυθμίσεις που επαγγέλλεται θα έχουν πολύ διαφορετικό πρόσημο από αυτό, που οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα προγραμματικά συμπυκνώνουν ένα πραγματικό Συμβόλαιο με την κοινωνία.

Η νευρικότητα βεβαίως αυξάνει κάθε μέρα που περνάει και για έναν επιπλέον λόγο, ότι δηλαδή μπήκαν στην ατζέντα τόσο το κορυφαίο σκάνδαλο των υποκλοπών όσο και η αναζήτηση ευθυνών για το δυστύχημα-έγκλημα των Τεμπών, θέματα τα οποία η ΝΔ επί μήνες και επί εβδομάδες αντιστοίχως είχε καταφέρει να βάλει επικοινωνιακά έξω από τη συζήτηση.

Τούτων δεδομένων η εκλογική στάση και προτίμηση κάθε Ελληνίδας και κάθε Έλληνα συμπολίτη μας, ιδιαίτερα των νέων, την προσεχή Κυριακή, θα επηρεαστεί σημαντικά, κατά την άποψη μας, από το άνοιγμα της ατζέντας που ευτυχώς υπήρξε σε όλη την προεκλογική περίοδο και την ουσιαστική συζήτηση που έγινε για τις πραγματικές ανάγκες του λαού μας και της χώρας.

  • Νίκος Βούτσης, τέως Πρόεδρος της Βουλής, υποψήφιος βουλευτής Α’ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία