Για κενά προστασίας που εντοπίστηκαν, ιδίως στην ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας των εργαζομένων στο πλαίσιο των προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα, κάνει λόγο ο Συνήγορος του Πολίτη, ζητώντας από τα αρμόδια υπουργεία την ανάληψη νομοθετικής πρωτοβουλίας για το θέμα.

Προηγουμένως ο Συνήγορος είχε διερευνήσει αναφορές πολιτών (δεν είναι μεμονωμένες, αλλά αναδεικνύουν συνολικότερα προβλήματα ως προς την εφαρμογή της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας) που προσλήφθηκαν από ΟΤΑ, στο πλαίσιο προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα βάσει του ν. 4152/2013, σχετικά με τα ασφαλιστικά και εργασιακά τους δικαιώματα (ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας, άδεια ασθενείας, χορήγηση επιδόματος ασθενείας, ιδίως μετά από εργατικό ατύχημα, εφαρμογή των διατάξεων περί προστασίας της μητρότητας, δικαίωμα λήψης κανονικής άδειας κλπ).

Η ανεξάρτητη Αρχή επισήμανε ότι η μη αναγνώριση στους εργαζόμενους αυτούς δικαιωμάτων, όπως η ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών, η προστασία της μητρότητας και οι διευκολύνσεις εργαζομένων με οικογενειακές υποχρεώσεις ή η προστασία θυμάτων εργατικών ατυχημάτων, συνιστά παραβίαση κανόνων της Χάρτας Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, ενώ προσκρούει και σε κανόνες του διεθνούς δικαίου που έχει κυρώσει η Ελλάδα.

Περαιτέρω, η Αρχή σημείωσε, ότι από την ισχύουσα νομοθεσία προκύπτουν κενά προστασίας των εργαζομένων ως προς την ασφαλιστική τους κάλυψη λόγω ασθενείας ή ατυχήματος, αλλά και ως προς την παροχή του μισθού κατά τον χρόνο που η µη παροχή εργασίας οφείλεται σε ασθένεια ή σε κυοφορία/λοχεία, δηλαδή σε αναίτιο κώλυμα.

Ο Συνήγορος υπογράμμισε, ότι αυτά τα κενά προστασίας αφενός, δεν είναι ανεκτά σε ένα κοινωνικό κράτος δικαίου υπό συνθήκες σφοδρής οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, αφετέρου, μπορεί να λειτουργήσουν και ως σοβαρό αντικίνητρο για τη συμμετοχή σε προγράμματα ένταξης ή επανένταξης στην απασχόληση. Για τους λόγους αυτούς, η Αρχή ζήτησε να αναληφθεί πρωτοβουλία για την τροποποίηση των σχετικών διατάξεων, ώστε να αρθούν τα κενά προστασίας, ιδίως ως προς την ασφαλιστική κάλυψη ασθενείας.

Τέλος, ο Συνήγορος του Πολίτη θεωρεί, ότι οι εργαζόμενοι, στο πλαίσιο των προγραμμάτων κοινωφελούς χαρακτήρα, θα πρέπει να απολαμβάνουν πλήρως των θεμελιωδών δικαιωμάτων, που αναγνωρίζονται από την εθνική και ευρωπαϊκή έννομη τάξη, ενώ σημειώνει, ότι και ενόψει της δέσμευσης του αρμόδιου υπουργείου για αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο των προγραμμάτων και για την κατάρτιση χάρτη των δικαιωμάτων και των υποχρεώσεων των ανέργων, που θα τοποθετηθούν σε θέσεις εργασίας, επαναφέρει τις προτάσεις που διατύπωσε.