Ήταν Σεπτέμβριος του 2010, όταν έκανε πρεμιέρα η βρετανική σειρά Downton Abbey (Ο Πύργος του Downton) που έμελλε να εξελιχθεί σε παγκόσμιο τηλεοπτικό φαινόμενο, σαρώνοντας σε τηλεθέαση, κριτικές και βραβεία. Μάλιστα, μετά το τέλος της θριαμβευτικής της τηλεοπτικής πορείας το 2015, η ιστορία της οικογένειας Κρόουλι μεταφέρθηκε και στη μεγάλη οθόνη, όχι με την ανάλογη επιτυχία, αλλά σίγουρα δεν ήταν και απογοητευτικές οι επιδόσεις της.
Και τώρα, ο Πύργος του Downton επιστρέφει με το μεγάλο φινάλε (έχουν προηγηθεί άλλες δύο ταινίες, το 2019 και το 2022) ρίχνοντας οριστικά αυλαία. Στην τρίτη και τελευταία ταινία, η οικογένεια Κρόουλι και το προσωπικό του Πύργου οδεύουν στη δεκαετία του 1930. Με τη Μαίρη στο επίκεντρο ενός δημόσιου σκανδάλου και την οικογένεια σε οικονομική στενότητα, ολόκληρο το σπιτικό κινδυνεύει να στιγματιστεί κοινωνικά. Οι Κρόουλι καλούνται να προσαρμοστούν στις εξελίξεις, καθώς το προσωπικό και η επόμενη γενιά ετοιμάζονται να εγκαινιάσουν το νέο κεφάλαιο για τον Πύργο του Downton.
Είδαμε την ταινία Ο Πύργος του Downton: Το Μεγάλο Φινάλε και αυτές είναι οι εντυπώσεις μας
Αρχικά, να σημειώσουμε εδώ πως η ταινία, όπως και οι δύο προηγούμενες, είναι αυστηρά για το φανατικό κοινό της σειράς. Αν δεν έχεις ιδέα για τον Πύργο του Downton, παρά μόνο έχεις ακούσει γι’ αυτόν και θέλεις απλώς να δεις την ταινία με την παρέα σου, θα δυσκολευτείς αρκετά να βγάλεις νόημα.
Αν και η ιστορία που έχει επίκεντρο τη διαζευγμένη Μαίρη έχει ενδιαφέρον – παρακολουθείς για παράδειγμα πώς αντιμετωπίζονταν οι γυναίκες που είχαν πάρει διαζύγιο την εποχή του ’30, ακόμη και αν ήταν της αριστοκρατικής κοινωνίας- θα μπορούσε να σταθεί μόνη της και να την παρακολουθούσε και ένας μη μυημένος θεατής, η σύνδεση με τη σειρά είναι τόσο έντονη, που αυτό δεν είναι εφικτό.
Οι μυημένοι από την άλλη, θα ικανοποιηθούν από το αποτέλεσμα και ας είναι καλά η πένα του εξαιρετικού Τζούλιαν Φέλοους, ο οποίος αποτυπώνει εύστοχα την αγγλική κοινωνία στις αρχές του περασμένου αιώνα. Και σε αυτό το σίκουελ, δίνεται βάση στην παραμικρή λεπτομέρεια, τα κοστούμια είναι εντυπωσιακά, η σκηνογραφία εξαιρετική, αναβιώνοντας την αίγλη εκείνης της εποχής στους κόλπους της αριστοκρατίας.
Στα συν της ταινίας, το χιούμορ και οι έξυπνες ατάκες (όπως η αναφορά στον Ερρίκο τον Η και τα διαζύγιά του), και το γεγονός ότι δεν έπεσαν στην παγίδα του μελό, αλλά μας χάρισαν ένα συγκινητικό φινάλε, όπως άξιζε σε αυτό το φαινόμενο. Αν και θα θέλαμε να ήταν πιο ζωηρό το στόρι.
Η πλοκή ήταν μονότονη και αναμενόμενη, δεν είχε πουθενά κάποια ανατροπή (ακόμη και η αποκάλυψη της πραγματικής ταυτότητας ενός προσώπου, δεν μας προκάλεσε μεγάλη έκπληξη, το ψιλό-περιμέναμε), με αποτέλεσμα το «Μεγάλο Φινάλε» να μοιάζει περισσότερο με το «μαζευτήκαμε οι φαν της σειράς» για το τελευταίο αντίο.
Ειδικά, η τελευταία σκηνή με τον χορό, αποτυπώνει αυτή ακριβώς την αίσθηση, που δεν είναι και κακή. Σίγουρα, μας έλειψε η σπουδαία Μάγκι Σμιθ, η οποία έφυγε πριν έναν χρόνο από τη ζωή και η ταινία είναι αφιερωμένη στη μνήμη της, ενώ συγκινητική ήταν και η «εμφάνισή» της στο φινάλε.
Σκηνοθεσία: Σάιμον Κέρτις
Σενάριο: Τζούλιαν Φέλοουζ
Μουσική: Τζον Λαν
Πρωταγωνιστούν: Χιου Μπόνεβιλ, Τζιμ Κάρτερ, Μισέλ Ντόκερι, Πολ Τζιαμάτι, Ελίζαμπεθ ΜακΓκόβερν, Πενέλοπε Γουίλτον
Διάρκεια: 124 λεπτά
Η.Π.Α., Ηνωμένο Βασίλειο, 2025
Διανομή: Tanweer
Η υπόθεση
Το παγκόσμιο φαινόμενο επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη με την οικογένεια Κρόουλι και το προσωπικό του Πύργου να οδεύουν στη δεκαετία του 1930. Με τη Μαίρη στο επίκεντρο ενός δημόσιου σκανδάλου και την οικογένεια σε οικονομική στενότητα, ολόκληρο το σπιτικό κινδυνεύει να στιγματιστεί κοινωνικά. Οι Κρόουλι καλούνται να προσαρμοστούν στις εξελίξεις, καθώς το προσωπικό και η επόμενη γενιά ετοιμάζονται να εγκαινιάσουν το νέο κεφάλαιο για τον Πύργο του Downton.
